روندنگار پرونده
[timeline src="https://docs.google.com/spreadsheets/d/12LwqnvbtMylAYHHA7serhtBan7j3nOCvicDm3AwlODQ/edit#gid=0" width="100%" zoom="2" height="450px" ]
برای پاسخ به این سوال، ابتدا باید مفهوم مقاومت در عراق و حدود و ثغور آن را مورد مداقه قرار داد، که در این نوشته کوتاه نمی گنجد و مجالی دیگر می طلبد.
وقتی نتایج اولیه آرا با شمارش الکترونیک ظاهر شد، آرام آرام شک و تردیدها آغاز شد که این برخلاف نظرسنجیها و جو عمومی است که آنجا حاکم بود.
مصوبه اخیر شورای وزیران عراق در ارسال نام سفیران جدید پیشنهادی به پارلمان جنجال به پا کرده است.
به دنبال سرنگونی رژیم صدام در سال ۲۰۰۳ مردم عراق امیدوار شدند که بعد از حدود ۳۵ سال استبداد و دیکتاتوری تغییرات اساسی در زندگی آنها پدیدار شود اما در سالهای بعد این آمال و آرزوها به سرانجام مطلوب خود نرسید و مشکلات عدیده دیگری نیز گریبانگیر مردم این کشور شد.
تجربه عراق نشان داد که صرف وجود دموکراسی و فضای باز سیاسی نمیتواند برای یک ملت خوشبختی به ارمغان بیاورد.
گرچه نگارنده با پیچیدگی های این کشور و موانع پیش روی ما، آشنایی دارد ولی معتقد است پاسخ به سوال فوق گرچه تلخ ولی اختصارا در انتخاب استراتژی و برخی روشهای اشتباه است.
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.