موسسه مطالعات امنیت ملی اسراییل طبق رسم هر ساله خود ارزیابی ۲۰۱۹-۲۰۲۰ خود از وضعیت امنیتی اسراییل را در قالب یک گزارش راهبردی منتشر کرده است.
این گزارش در هفت فصل مجزا که عبارتند از: فصل اول، سیستم بین المللی: رقابت ابرقدرت و دشواریهای عملکردی؛ فصل دوم، سیستم منطقه ای: کشمکش برای شکلدهی به خاورمیانه؛ فصل سوم، ایران: سرپیچی و جسارت و چالشهای درونی؛ فصل چهارم، مناطق شمالی: به سوی یک نزاع گسترده؛ فصل پنجم، سیستم فلسطینی: تضعیف شده و نزدیک به تشدید؛ فصل ششم، جامعه اسرائیلی: چالشها در برابر انعطاف پذیری اجتماعی؛ فصل هفتم، محیط عملیاتی: قابلیت های جدید محور رادیکال شیعه تدوین شده، تلاش دارد تا چالش های امنیتی اسراییل را شناسایی کند و توصیه های لازم به مقامات سیاسی صهیونیست ارائه گردد.
از یک سو،آنچه در ارزیابی راهبردی ۲۰۲۰ اسرائیل قابل ذکر است اینکه نشان می دهد رویکرد اسراییل به مجموعه ای از چالش های عمده امنیت ملی شامل: تنش فزاینده با ایران در خصوص موضوع هستهای، تلاش آن برای تاسیس پایگاه نظامی در سوریه و دیگر نواحی، استقرار تجهیزات عملیاتی در برابر اسراییل؛ تلاش حزب الله برای دستیابی به تواناییهای حمله در مقیاس بزرگ؛ و اقدامات حماس برای کاهش فشار بر غزه و تأثیرگذاری بر پارامترهای توافق با اسرائیل است. از سوی دیگر، ترور هدفمند سردار قاسم سلیمانی، فرمانده پیشین نیروی قدس ایران، توسط ایالات متحده در اوایل سال ۲۰۲۰، ارزیابی بیشتری را در مورد پتانسیل این درگیریها افزایش میدهد. این رویداد زمینه جدیدی را ایجاد کرده و میتواند به یک نقطه عطف استراتژیک تبدیل شود. اینها و چالش های دیگر در برابر بحران سیاسی مداوم در اسرائیل و رقابت استراتژیک بین قدرتهای جهانی در حال آشکار شدن است که به نوبه خود مشکلات عملکردی در سیستم بین المللی ایجاد می کند.
نتیجه گیری ناگفته از این تحولات، نیاز اسرائیل را برای تدوین یک استراتژی جدید بیشتر می کند. بنابراین، آنچه در این گزارش مفصل برای سیاستگذاران اسرائیلی توصیه شد اینکه پس از چندین سال بهبود در وضعیت استراتژیک اسرائیل، “پنجره فرصت” استراتژیک، که به اندازه کافی استفاده نشده است، به نظر می رسد در حال بسته شدن است. تهدیدهای رو به رشد نیازمند بازنگری در مفهوم امنیتی اسرائیل، سیاست دفاعی، تخصیص منابع و استراتژیهای به روز است. دو راهکار ممکن برای استراتژی اسرائیل وجود دارد: یکی احتیاط و ثبات است – تأکید بر گفت و گو، تنظیمات و کنار آمدن با تهدیدهای موجود و در حال توسعه، برای خنثی کردن آنها تا تحقق نیافته باشند. مورد دوم پیشدستانه و پیشگیرانه-هجومی است و تهدیدات را برطرف و از بین می برد اما میتواند به جنگ در عرصه های مختلف منجر شود.
منبع:https://www.cmess.ir
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.