کنگره یک‌بار نتوانست از قدرت خود در توافق هسته‌ای ایران استفاده کند. نباید دوباره شکست بخورد

در twitter به اشتراک بگذارید
در whatsapp به اشتراک بگذارید
در telegram به اشتراک بگذارید
حال اگر بایدن به خواسته ایران تن دهد و تحریم‌ها را لغو کند؛ کنگره باید از اقتدار قانونی خود برای تحمیل تحریم‌ها علیه ایران و گسترش نفوذش بر مسائل خارجی استفاده کند. طبق قانون بازنگری برجام موسوم به «اینارا»، اعمال هرگونه اصلاحیه و تغییر در این توافق مستلزم ارائه گزارش از سوی رئیس‌جمهور آمریکا به کنگره است

نیکول رابینسون: کارشناس ارشد مسائل خاورمیانه مرکز سیاست خارجی آلیسون در بنیاد هریتیج

استیون لاروسا: عضو برنامه رهبران جوان بنیاد هریتیج

«بنیاد هریتیج» در تحلیلی به قلم «نیکول رابینسون و استیون لاروسا» به بررسی و تبیین نقش کنگره در مسئله توافق هسته‌ای و بازگشت آمریکا به برجام پرداخته است. آن‌ها معتقدند که با وجود بن‌بست اصلی؛ پرزیدنت جو بایدن اصرار دارد بدون ورود کنگره، به توافق هسته‌ای بازگردد؛ اما این پرسش مطرح می‌شود که آیا کنگره ابزار دیگری برای تأثیرگذاری بر نتیجه مذاکرات پیش رو دارد یا خیر؟

  • حال اگر بایدن به خواسته ایران تن دهد و تحریم‌ها را لغو کند؛ کنگره باید از اقتدار قانونی خود برای تحمیل تحریم‌ها علیه ایران و گسترش نفوذش بر مسائل خارجی استفاده کند. طبق قانون بازنگری برجام موسوم به «اینارا»، اعمال هرگونه اصلاحیه و تغییر در این توافق مستلزم ارائه گزارش از سوی رئیس‌جمهور آمریکا به کنگره است. به عبارت دقیق‌تر، بر اساس قانون «اینارا»، بایدن موظف است هرگونه توافقی با ایران درباره مسئله اتمی را ظرف پنج روز به کنگره ارائه کند و وظیفه رد یا تایید آن بر عهده این نهاد خواهد بود.
  • کنگره از طریق عدم موافقت اکثریت مجلس و سنا؛ می‌تواند جلوی توافق‌نامه را بگیرد یا مانع رفع تحریم‌ها شود. علاوه بر این کنگره قدرت تحمیل مجازات و تحریم‌های خاص خود را دارد که از نظر قانونی لازم‌الاجرا هستند و قطعنامه‌های سازمان ملل متحد را می‌تواند نادیده بگیرد.
  • هدف اعمال قدرت تحریمی کنگره؛ تضعیف دولت بایدن نیست بلکه این امر به منظور تایید مجدد قدرت قانونی کنگره است. تحریم‌های کنگره یک سیگنال قدرتمند به اسرائیل و عربستان سعودی به عنوان شرکای آمریکا است که ایالات‌متحده مشابه گذشته به بازیگران اهریمنی در منطقه خاورمیانه پاداش نخواهد داد.
  • اگر چه سیاست‌های کنگره ممکن است فضای چالش ‌برانگیزی را برای اجماع دو حزب فراهم کند؛ اما کنگره در گذشته توانسته برخی از کشورهای مخالف را تحریم کند. در سال 2011 م کنگره علی‌رغم فشار دولت اوباما؛ صادرات نفتی ایران را تحریم کرد. این تحریم‌ها باعث شد تا ایران در سال 2015 م به میز مذاکره بازگردد.
  • نویسنده در بخش پایانی مقاله بر این دیدگاه است که کنگره از این قدرت برخوردار است که با اعمال تحریم‌ها بر نتایج سیاست خارجی تأثیر بگذارد. اگر دولت بایدن، تحریم‌ها را علیه ایران لغو کند؛ کنگره هنوز می‌تواند با اعمال تحریم‌های خود به ایران فشار وارد کند؛ اما مسئله اصلی این است که آیا کنگره به صورت فعال در مذاکرات هسته‌ای مجدد مشارکت می‌کند یا به نشستن در حاشیه ادامه خواهد داد.

 

 

منابع پژوهش در دفتر پژوهشکده موجود است

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

آیا مطمئن هستید که می خواهید قفل این پست را باز کنید؟
باز کردن قفل باقی مانده : 0
آیا مطمئن هستید که می خواهید اشتراک را لغو کنید؟