دو حزب، یکی در اقلیم و دیگری در میانه و جنوب عراق، هم اکنون بیشترین پایگاه اجتماعی و رأی را دارند و توافق میان آن ها در صورتی که نتایج نهایی انتخابات پیش رو نیز به سود آنان باشد، جایگاه سیاسی شان را بیش از گذشته تقویت کند و حتی می تواند رقبا یا مخالفان آن ها را تضعیف کند.
صدری ها تمایل جدی دارند که نخست وزیری بعدی را از آن خود کنند حتی اگر نخست وزیر رسما از آنان نباشد اما حداقل، تمایل شدید دارند که تعیین کننده بی چون و چرای آن باشند. برای این منظور نیاز به یک متحد قوی خارج از بیت شیعی دارند و چه کسی بهتر از بارزانی که مرجعیت سیاسی صدر را در میان شیعیان بپذیرد. بارزانی ها نیز می دانند با معامله با مقتدی صدر می توانند روی قدرت وی در بغداد حساب کنند.
اما چگونه؟
بودجه سالانه سراسری که با کمک سائرون می تواند به سود اقلیم باشد، وجود یک متحد قوی زیر سقف پارلمان و در مرکزیت سیاسی کشور که چانه زنی های سیاسی با دیگر رقیبان و دولت مرکزی را تسهیل کند و احتمالا کمک به پارتی برای تصدی پست ریاست جمهوری که در دوره گذشته آن را به رقیب دیرینه خود یعنی اتحادیه میهنی باختند، تقویت اعتبار مسعود بارزانی در داخل اقلیم و محدود کردن بیش از پیش حشد و گروه های شبه نظامی.
پیامد عمومی این توافق، تقویت چنبره دو حزب و جریان قدیمی با تقویت جایگاه آنان است که همواره در سال های اخیر بخشی از جریان تمامیت خواهی و فساد سیاسی در عراق بوده اند. این گونه توافقات سیاسی نشان می دهد که انتخابات پیش رو و نتیجه آن چندان جای امیدواری برای ایجاد تحولات و تغییرات مطلوب شهروندان باقی نمی گذارد.
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.