در اواخر ماه ژوئن، نشست مشترکی بین عبدالفتاح السیسی، ملک عبدالله دوم و مصطفی الکاظمی در بغداد برگزار شد که این چهارمین باری است که از مارس 2019 م. با یکدیگر دیدار می‌کنند. اندیشکده آمریکایی «بروکینگز» در تحلیلی به قلم «بروس ریدل و کاترین هاروی» به تبیین و بررسی ائتلاف سه‌گانه و تأثیر آن بر منطقه خاورمیانه پرداخته است.
در بخش زیر به نکات و گزاره‌های اصلی این یادداشت اشاره می‌کنیم
- از سال 2017 م سه کشور بر یک پروژه مشترک بزرگ انرژی تأکید کردند که میدان‌های نفتی عراق در بصره را از طریق خط لوله به عقبه متصل کنند که می‌تواند به مصر امتداد یابد. در همین حال، عراق همچنین به دنبال شرکت‌های مصری و اردنی برای پروژه‌های بزرگ بازسازی است که پس از چهار دهه جنگ به آن‌ها نیاز دارد. همچنین برنامه‌هایی برای اتصال عراق به شبکه‌های برق اردن و مصر در نظر گرفته‌شده است تا وابستگی آن به برق صادرشده از ایران کاهش یابد.
- مهم‌ترین هدف سیاسی این ائتلاف می‌تواند تلاش برای بازسازی بلندمدت سوریه باشد. رهبران سه کشور از این ائتلاف به‌عنوان شامات جدید یا به زبان عربی «الشام جدید» نام‌برده‌اند. درواقع شامات بدون سوریه معنایی ندارد. شاید تعجبی نداشته باشد که مصر، عراق و اردن اعلام کرده‌اند که مشارکت در بلوک جدید برای سایر بازیگران منطقه بازخواهد بود. درواقع این جنبه از ائتلاف‌سازی جدید مشابه شورای همکاری عرب بود که آن را انحصاری نمی‌دانستند و پیش‌بینی می‌شد که سوریه و لبنان ممکن است به آن بپیوندند.
نویسنده در بخش پایانی یادداشت می‌نویسد: «پروژه شامات جدید می‌تواند ابزاری برای بازسازی گسترده سوریه و کاهش فلاکت اقتصادی مردم لبنان باشد. پس از یک دهه جنگ در سوریه و چهار دهه جنگ در عراق، ابتکار منطقه‌ای برای حل بحران‌های فوق اجتناب‌ناپذیر است.»
منابع پژوهش در دفتر اندیشکده موجود است .
- برچسب ها: اردن, اقتصادلبنان, اندیشکده, اندیشکده جریان, برق, جریان, عراق, مصر, میدان‌های نفتی عراق, نفت
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.
