آسیب‌پذیری حمل‌ونقل دریایی از راهبرد اقتصادی اشتباه آمریکا

 
در twitter به اشتراک بگذارید
در whatsapp به اشتراک بگذارید
در telegram به اشتراک بگذارید
آسیب‌پذیری حمل‌ونقل دریایی از راهبرد اقتصادی اشتباه آمریکا
 بر اساس گزارش‌های متعدد، افزایش سرسام آور قیمت‌های جهانی حمل و نقل و تنگناهای مربوط به آن، مانع بهبود اوضاع اقتصادی ایالات متحده می‌شود. در واقع، «بحران حمل و نقل» یکی از گسترده‌ترین بحران‌های مالی تابستان است. غیر از چند نشریه صنعتی، تاکنون به ندرت به این مسئله پرداخته شده است که چگونه تعرفه‌های جدید ایالات متحده به میزان بیش از 200 درصد به بروز این مشکل کمک کرده است.

 بنادر و پایانه‌های ریلی آمریکا در تلاش برای مقابله با افزایش بی‌سابقه واردات از آسیا هستند، وضعیتی که احتمالا تا سال آینده نیز ادامه خواهد داشت و به مشکلات زنجیره تامین شرکت‌های آمریکایی و فشارهای تورمی گسترده‌تر کمک می‌کند. در نتیجه هزاران کانتینر روی هم انباشته می‌شوند که این امر منجر به بروز تاخیر در عملکرد بنادر و افزایش هزینه حمل و نقل (اعم از باربری اقیانوسی و داخلی) می‌شود و دسترسی صادرکنندگان ایالات متحده – به‌ویژه صادر کنندگان محصولات کشاورزی – به کانتینر‌های خالی مورد نیاز برای ارسال کالاهای خود به خارج از کشور نیز محدود می‌شوند.

در این میان، به‌طور خاص وضعیت واردکنندگان پیچیده‌تر می‌شود. شرکت‌هایی مانند شرکت‌های پوشاک ورزشی در افزایش هزینه‌های حمل و نقل رکورد زدند. مشاغل کوچک به شدت تحت تأثیر قرار می‌گیرند و باید سه برابر نرخ حمل و نقل معمولی، برای محصولاتی که بعید است در ماه‌های آینده وارد شوند، پرداخت کنند. این اختلال به حدی است که مدیرعامل انجمن پوشاک آمریکا حتی از مصرف کنندگان خواست در تابستان، خرید کریسمس خود را انجام دهند.

مطمئناً، یکی از مشکلات وضعیت فعلی همه‌گیری جهانی کرونا است. به عنوان مثال، با افزایش کالاهای مصرفی ساخت آسیا برای پاسخگویی به افزایش غیرمنتظره تقاضا در ایالات متحده، به موازات تقاضای ایجاد شده برای محصولات آمریکایی در کشورهایی که کمتر با چالش کرونا مواجه هستند، زنجیره تامین دچار اخلال شده است.

با این حال، سیاست‌های تجاری ایالات متحده نیز به احتمال زیاد به بحران فعلی کشتیرانی کمک می‌کند. ایالات متحده در اوایل سال جاری تعرفه بسیار زیادی را بر وارد کنندگان شاسی کامیون‌ها (برای حمل کالاهای کانتینری در سراسر کشور) تحمیل کرد. از یک سو، در سال گذشته عوارض ضد دامپینگ ( AD) توسط کمیسیون بین‌المللی تجارت ایالات متحده(ITC) و دپارتمان تجارت (DOC) راه اندازی شدند، و از سوی دیگر، برای وارادت شاسی‌های دریایی بین‌المللی چین (CIMC)، بزرگ‌ترین کارخانه شاسی سازی جهان، تعرفه‌های هنگفت تحمیل شد. همچنین این عوارض با تعرفه ۲۵ درصدی ترکیب می‌شوند که ترامپ بر دامنه گسترده ای از واردات از چین در سال 2018 تعیین کرد.

به گفته واردکنندگان صنایع، این اقدامات به دو دلیل بر بازار کشتیرانی ایالات متحده تأثیر می‌گذارد:

اول، شاسی‌های در دسترس برای باربری در آمریکا در ماه‌های اخیر برای اکثر قطب‌های بزرگ ترانزیت کشورکاهش یافته است. کمبود شاسی به ایجاد جمع شدن محموله‌ها در شیکاگو منجر شد، که این امر باعث شد دو شرکت بزرگ راه آهن آمریکا، ارسال محموله‌های خود را از بنادر ساحل غربی به مرکز کشور موقتا محدود کنند. در عین حال، کشتیرانی از آسیا به سمت ایالات متحده سختی‌های بسیاری را از نظر تحویل بار تجربه می‌کند، به این دلیل که شاسی‌های لازم برای تحویل کانتینرهای بار کشتی‌ها در بنادر ایالات متحده با کمبود جدی مواجه است.

دوم، ظرفیت شاسی‌های غیر چینی برای برآوردن تقاضای فعلی در ایالات متحده بسیار کم است. به‌طور خاص، در حالیکه شرکت چینی می‌تواند 40 تا 50 هزار دستگاه در سال تولید کند، پنج تولیدکننده شاسی آمریکای شمالی اذعان کرده‌اند که «حداقل شش تا نه ماه» طول می‌کشد تا تولید خود را به 10-15 هزار واحد در سال افزایش دهند و تا سال 2022 نیز قادر به تامین سفارشات جدید نخواهند بود. علاوه بر این، بازسازی شاسی‌های قدیمی نیز امکان پذیر نیست، زیرا همه شاسی‌های قابل استفاده در کشور به دلیل کمبودهای فعلی مشغول به کار هستند.

در نتیجه، تعرفه‌های جدید ایالات متحده تنها دو اقدام را انجام می‌دهد، که هیچ‌یک از آن‌ها برای حمل و نقل دریایی ایالات متحده مناسب نیست: اول اینکه، واردکنندگان و حمل کنندگان بارها را از آوردن ظرفیت جدید به صورت آنلاین مایوس می‌کند (که منجر به استمرار کمبود شاسی و تنگناهای مربوط به حمل و نقل می‌شود)؛ دوم اینکه، هزینه حمل و نقل را به‌طور چشمگیری افزایش می‌دهد، زیرا باربران (واردکنندگان، کشتی‌های اقیانوس پیما، کامیون داران و غیره) فقط شاسی چینی خریداری می‌کنند و این هزینه‌ها را به مشتریان خود منتقل می‌کنند. در مورد دوم، شرکت‌های حمل و نقل تخمین می‌زنند که عوارض جدید به تنهایی بیش از 25000 دلار به قیمت هر شاسی که خریداری می‌کنند اضافه می‌کند، و عملاً قیمت آن‌ها را سه برابر می‌کند. هیچ‌یک از این موارد برای شرکتهای آمریکایی یا (مصرف کنندگان) وابسته به حمل و نقل و نگرانی‌های تورمی فعلی خوب نیست – به ویژه هنگامی که این هزینه‌های حمل و نقل داخلی با هزینه‌های حمل و نقل دریایی ناشی از همه گیری ترکیب شود.

در چنین شرایطی، با توجه به اینکه بنادر به احتمال زیاد در آینده قابل پیش بینی مختل می‌شوند و ظرفیت شاسی‌های قابل استفاده کمتر می‌شود، منطقی است که دولت به شرکت‌های حمل بار اجازه دهد واحدهای اضافی شاسی را با قیمت‌های نسبتاً رقابتی خریداری کرده و در نتیجه کمبودهای شاسی فعلی را کاهش دهند. شاید حل کمبودهای فعلی شاسی هزینه‌های حمل ونقل را تا حد زیادی کاهش دهد.

در مجموع، قوانین ایالات متحده برخی موضوعات مهم اقتصادی و سیاستی را در هنگام تعیین تعرفه‌ها نادیده می‌گیرد.

 

 

منبع:https://www.scfr.ir

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

آیا مطمئن هستید که می خواهید قفل این پست را باز کنید؟
باز کردن قفل باقی مانده : 0
آیا مطمئن هستید که می خواهید اشتراک را لغو کنید؟