چگونه اشتباهات گذشته خود را با طالبان تکرار نکنیم
اندیشکده آمریکایی واشینگتن انستیتو برای سیاست خاور نزدیک در تحلیلی به قلم «دیوید پولاک» می‌نویسد: «برای اجتناب از بدترین نتایج، ایالات‌متحده باید هرگونه تعامل با رهبری جدید افغانستان را با قاطعیت اجرا کند، همچنین با سایر قدرت‌های جهانی همکاری مؤثرتری داشته باشد و برای مخاطبین و افکار عمومی داخلی توضیح دهد که چگونه خروج از افغانستان، تمرکز بر اولویت‌های مختلف را تسهیل می‌بخشد.»
اکنون‌که طالبان در افغانستان از قدرت برخوردار هستند، آیا فجایع گذشته تکرار می‌شوند؟ ما نمی‌توانیم به‌طور قطعی به این پرسش پاسخ دهیم اما نباید زمان زیادی صرف پیش‌بینی‌های بیهوده کنیم؛ بنابراین من از تحولات گذشته افغانستان هفت درس را آموخته‌ام که ارائه می‌کنم:
- تلاش برای یافتن طالبان میانه‌رو را متوقف کنید: اگرچه آن‌ها در تاکتیک با یکدیگر اختلاف دارند، ولی در اصول مواضع مشترکی اتخاذ می‌کنند. امروزه شواهد محدودی وجود دارد که نشان دهد که طالبان به سمت مواضع بهتر تغییر کرده است.
- تعامل با طالبان به شرطی که آمادگی اجرای آن را داشته باشید. اعتبار آن‌ها در مذاکرات تقریباً صفر است، مادامی‌که آن‌ها معتقد باشند که می‌توانند با قتل و خشونت به اهداف خود برسند. حملات آمریکا به تروریست‌های ولایت خراسان وابسته به داعش باید یک کمپین مداوم باشد نه اقدامات پراکنده. باید از تلفات غیرنظامیان دیگر جلوگیری کرد و حملات نباید تنها به ولایت خراسان وابسته به داعش که رقیب طالبان است باشد بلکه باید با همکاری طالبان، به حملات علیه القاعده ادامه دهند؛ مشروط بر این‌که این همکاری بر اساس عدم اعتماد باشد.
- از پول به‌عنوان اهرم فشار استفاده کنید، بایدن به‌طور علنی اشاره کرد که دسترسی طالبان به ذخایر ارزی بلوکه‌شده یا کمک‌های بین‌المللی به نحوه رفتار آن‌ها با شهروندان به‌خصوص زنان وابسته است. در همین راستا یکی از مقامات طالبان به‌تازگی اعلام کرده که این بار به زنان و دختران جدا از مردان و پسران اجازه کار و تحصیل خواهد داد. ایدئالیست‌ها در نقطه مقابل تأکید دارند که به‌جای رشوه، باید طالبان را مورد تحریم قرار دارد؛ اما قبلاً این اقدام با موفقیت همراه نبوده است.
- همکاری با شرکا و متحدین برای مهار طالبان: منافع مشترکی با روسیه، چین و حتی ایران در مقابله با تهدیدات احتمالی تروریستی از سوی افغانستان وجود دارد. ما به‌صورت دوره‌ای با هریک از این دولت‌ها به‌صورت موفق آمیزی بدون تعصب نسبت به مسائل دیگر تعامل داشته‌ایم. ما باید تلاش خود را برای دست‌یابی به زمینه مشترک تقویت کنیم.
- ایالات‌متحده باید تلاش کند تا به شرکای خود در سرتاسر خاور نزدیک، جنوب آسیا و فراتر از آن اطمینان دهد که ما به حمایت از تلاش‌های مشترک علیه تروریست‌ها ادامه خواهیم داد.
- تبیین این‌که چگونه خروج ایالات‌متحده از افغانستان، به ما در تمرکز بر مسائل بزرگ‌تر مانند رقابت قدرت‌های بزرگ با چین و روسیه کمک می‌کند: ما صحبت‌های زیادی در این مورد شنیده‌ایم، اما جزئیات آن به‌شدت مبهم است. آن‌ها باید تبیین و سپس در عمل ثابت شوند. در غیر این صورت، این خط استدلال، منطقی واقعی نیست بلکه صرفاً منطقی برای خروج ایالات‌متحده است و به شک و تردیدهای سیاسی داخلی دامن می‌زند که منجر به توصیه نهایی می‌شود.
- به بازی سرزنش حزبی یا بوروکراتیک در مورد افغانستان پایان دهید: تنها در این صورت است که بیستمین سالگرد یازده سپتامبر به‌جای اتهام بی‌پایان و بیهوده، فرصتی برای تجدید قاطعیت آمریکا خواهد بود.
https://www.washingtoninstitute.org/policy-analysis/how-not-repeat-my-history-taliban
منابع پژوهش در دفتر اندیشکده موجود است .
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.
