میقاتی از بیم آنکه حزب الله و امل حاضر به شرکت در جلسه هیئت دولت نشوند و در نتیجه ناچار شود تهدیدی را که در جلسهای پرسروصدا با وزرای شیعه مطرح کرد عملی کند و استعفا دهد، برای برگزاری جلسه هیئت دولت اقدام نکرده است.
البته تلاشهایی که برای کاهش اختلاف میان امل و جریان ملی آزاد (به ریاست جبران باسیل) آغاز شده موجب شده که میقاتی استعفای خود را به تعویق اندازد.
او حل این اختلاف را کلید حل دیگر مسائل مربوط به پرونده تحقیق درباره حادثه انفجار در بندر بیروت میداند به این ترتیب که بررسی این پرونده از هیئت قضائی فعلی به دادگاه ویژه کارکنان دولت منتقل شود و در نتیجه مانع حضور نمایندگان احزاب شیعه در دولت برطرف شود.
میقاتی در اوایل اکتبر گذشته اعلام کرد که جلسه آینده هیئت دولت «هفته آینده» برگزار میشود اما با گذشت 7 هفته، هنوز «هفته آینده» سرنرسیده است.
جدا از این، او منتظر بازگشت «میشل عون»، رئیس جمهوری، از سفر به قطر برای اطلاع از نتایج تلاشها برای وساطت میان لبنان و کشورهای شورای همکاری است. علاوه بر این، امانوئل مکرون هم که قرار است همین روزها به عربستان و امارات و قطر سفر کند، ممکن است موجب گشایشی در این بحران شود.
با وجود این، تشکیل نشدن دولت در کشوری مانند لبنان که بحرانهای متعددی را تجربه میکند به بزرگترین مشکل برای میقاتی در افکار عمومی تبدیل شده چون این سؤال را پیش آورده که دولتی که نتواند اختلافات درونیش را برای برگزاری یک جلسه کاری حل کند چگونه میخواهد مسائل کشور را حل و فصل کند.
البته «جورج بوشکیان»، وزیر صنایع لبنان، تأکید میکند که دولت به تلاش خود برای برگزاری جلسه در اولین فرصت ممکن ادامه میدهد و میافزاید که شایعه استعفای میقاتی بی اساس است، «چون دولت یک مسئولیت مشخص دارد که باید به آن عمل کند و آن حفظ موجودیت لبنان و به حرکت درآوردن چرخ اقتصاد کشور است».
او میافزاید که دولت لبنان «دولت نجات ملی» است و وزرا به تلاشهای خود ادامه میدهند.
اما میقاتی که منتظر حل دستکم یکی از سه پرونده مشارکت احزاب شیعی در جلسه هیئت دولت یا اختلاف بر سر موعد انتخابات یا بحران روابط با کشورهای شورای همکاری است، اگر در هر سه پرونده به نتیجه نرسد استعفایش را تقدیم خواهد کرد.
ناظران تأکید میکنند که میقاتی نمیخواهد زمان باقیمانده تا انتخابات را در حالی پشت سر گذارد که دولتش هیچ کاری نکرده باشد.
منبع:https://mdeast.news
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.