گزارش منافع و گزینه‌های اسرائیل در سوریه با عنوان اصلی «Israel’s Interests and Options in Syria» به قلم لری هانور «Larry Hanauer» توسط موسسه رند «RAND Corporation» در سال ۲۰۱۶ منتشر شده‌است. این مقاله توسط گروهی از مترجمان (محسن محمودی و جواد عرب یارمحمدی) و با نظارت ابوالفضل غیاثوند و ابوالقاسم اسکندری در مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست‌جمهوری ترجمه شده‌است.
براساس گزارش مذکور اسرائیل چند هدف اصلی در منازعه سوریه دارد. نفوذ ایران و روسیه را در سوریه به حداقل برساند، جلوی انتقال سلاح‌های پیشرفته به حزب‌الله را بگیرد، نگذارد که سوریه تهدید نظامی جدی‌ای را متوجه اسرائیل کند و به ایران هم اجازه انجام چنین کاری را ندهد، مشروعیت ادعای سوریه نسبت به بلندی‌های جولان را تضعیف نماید و به شبه نظامیان سنی اجازه ایجاد زیرساخت یا پایگاه‌های عملیاتی در امتداد مرز اسرائیل را ندهد. با این حال، اسرائیل توانایی چندانی برای تأثیرگذاری بر اتفاقات جاری در خاک سوریه نداشته و طبعاً، برای پیشبرد مستقیم این اهداف، ابزار معدودی نیز در اختیار دارد.
اسرائیل تمایل دارد که سوریه را یک حکومت مرکزی میانه‌رو اداره کند که قلمرو خود را کنترل کرده، جلوی مداخلات ایران را بگیرد و با همه این اوصاف، قدرت تهدید نظامی اسرائیل را هم نداشته باشد. اگرچه، با توجه به کثرت و تعدد بازیگران حاضر در منازعه سوریه؛ تکیه رژیم اسد به ایران؛ و این احتمال که اگر توافق صلح نیز حاصل شود، امکان اینکه سوریه به حوزه‌های نفوذ متعدد با اقتدار مرکزی ضعیف تقسیم شود، بسیار بعید است که نتیجه مطلوب نظر اسرائیل به دست بیاید. اسرائیل دو «راه‌حل» محتملِ منازعه سوریه را ناخوشایند می‌داند: کنترل مجدد سراسر سرزمین سوریه از جانب حکومت اسد که اکنون بیش از هر زمان دیگری تحت سلطه ایران و مدیون آن است، یا تجزیه کشور به مناطق خودمختار تحت کنترل گروه‌های مختلف افراط‌گرای خشونت‌طلب سنی و گروه‌های شیعه تابع ایران. در نتیجه، تداوم درگیری‌ها در سوریه –وضعیتی که در آن افراط‌گرایان سنی و نیروهای تابع ایران همچنان به تمرکز آتش خود بر یکدیگر و نه اسرائیل ادامه می‌دهند– شاید سودمندترین نتیجه برای اسرائیل باشد.
برای دریافت و مطالعه متن کامل این گزارش، از لینک زیر استفاده کنید.
