اندیشکده استراتفور نوشت: دخالت روس ها در سوریه، علاوه بر انگیزه های این کشور برای گسترش نفوذ و اهرم های خود در خاورمیانه، به ویژه در رقابت با ایالات متحده، جنبه پنهان دیگری نیز دارد که اغلب نادیده گرفته می شود. در واقع، هدف اصلی روس ها، آزمودن نهایی توانمندی سربازان روسی، تجهیزات جنگی و قابلیت های رزمی این کشور در یک میدان جنگ واقعی است.
جنگ داخلی سوریه متفاوت از سایر نزاع هایی است که روسیه از زمان پایان جنگ سرد وارد آن ها شده است. برخلاف جنگ در چچن، گرجستان و منطقه دونباس اوکراین، درگیری های سوریه نه در داخل و نه در مجاورت سرزمین های روسیه رخ داده است. بنابراین مداخله مسکو در سوریه، آزمونی برای سنجش توانایی نظامیان روسی در یک فاصله جغرافیایی بسیار دورتر محسوب می شود. روس ها با توجه به عدم دسترسی زمینی برای اعزام نیروهای نظامی خود به سوریه و حفظ آنها برای عملیات رزمی طولانی مدت، بر هواپیماهای جنگی و ظرفیت حمل و نقل هواییاش تکیه دارند. به رغم مواجهه با موانع قابل توجه، مسکو توانست توانایی خود را برای پشتیبانی لجستیکی از نیروهای نظامی در عملیات جنگی دور از این کشور ثابت کند.
در حالی که جنگ های اخیر روسیه (پس از جنگ سرد) عمدتا در مناطقی با فرهنگ نسبتا مشترک به ویژه از جنبه های زبانی و جامعه شناختی صورت گرفته است، اما مداخله این کشور در سوریه، گامی به سوی سرزمین های خارجی دور تلقی می شود که نشان از توانایی های نوین این کشور برای ارتباط، جذب و همکاری با نیروهای دولتی سوریه در سطحی دارد که پیش از این سابقه نداشته است. البته این مشارکت و همکاری یکپارچه نبوده است، چنانکه گزارش های متعدد، شایعات و نشانه های متعددی درباره اصطکاک میان نیروهای روسی و شرکای محلی آن وجود دارد. با این حال، روس ها در نهایت به عنوان شرکا و مشاوران نیروهای دولتی سوریه پذیرفته شدند. به طوری که پس از کشته شدن ژنرال والری آسپوف در ماه گذشته، ارتش روسیه اعلان کرد که آسپوف نه تنها مشاور نیروهای دولتی سوریه بود، بلکه در زنجیره فرماندهی ارتش این کشور نیز قرار داشت.
بحران سوریه فراتر از جنبه های لجستیکی و فرماندهی، آزمون بزرگی برای جنگ هوایی روسیه است. چرا که جنگ هوایی در سوریه به شکل قابل توجهی پیچیده است که شامل پشتیبانی هوایی دائمی در ترافیک آسمان سوریه می شود که در آن، نیروهای هوایی مختلف از جمله ائتلاف ضد داعش تحت رهبری آمریکا برای اجرای عملیات هوایی حضور دارند. تجربه هوایی روسیه در سوریه با مشکلات عدیده دیگری نیز مواجه بوده است؛ چنانکه در جریان حملات هوایی روسیه، تعدادی از هواپیماهای این کشور به دلایل مختلف ساقط شدند، اما بدون در نظر گرفتن این مشکلات، جنگ سوریه به نیروهای هوایی روسیه توانایی جنگی ارزشمندی بخشیده است.
سوریه همچنین یک آزمون واقعی برای آزمایش تسلیحات و تاکتیک های نظامی روسیه بود. روسیه که همزمان با نوسازی ارتش خود وارد جنگ سوریه شد، توانست بیش از 150 نوع جدید از سامانه های تسلیحاتی خود را در خاک سوریه آزمایش کند. ارتش مسکو، نه تنها انواع موشک های کروز جدید خود را به کار گرفت، بلکه مدل های جدیدی از سیستم های دفاع هوایی و هواپیماهای بدون سرنشین را استفاده کرد که به طور گسترده ای توسط سیستم های الکترونیکی و هدایت شونده نسل جدید ساخته شده اند.
آزمایش تسلیحات نظامی جدید روسیه در سوریه، دارای مزیت های دیگری نیز برای مسکو بوده است؛ از جمله آنکه برای روس ها این فرصت را فراهم کرد که تجهیزات نظامی خود را برای فروش به دیگران به معرض نمایش بگذارد. همچنانکه تعدادی از تسلیحات نظامی روسیه به وضوح در جریان جنگ سوریه به رسمیت شناخته شدند که از جمله آنها می توان به هواپیماهای جنگی اس یو 34 و اس یو 35 و همچنین سامانه موشکی اس 400 اشاره کرد که اخیرا نیز توسط تعدادی از کشورهای خاورمیانه همچون امارات، عربستان و ترکیه خریداری شد.
مناقشه سوریه برای روس ها هزینه هایی هم داشته است. مسکو متحمل خسارات قابل توجهی از جمله از دست دادن افسران عالی رتبه خود شد. تعدادی از شهروندان روسی هم که در قالب پیمانکاران نظامی خصوصی در سوریه خدمت می کردند در جریان این جنگ کشته شدند. استفاده گسترده روسیه از موشک های گران قیمت کروز هدایت شونده و همچنین از دست دادن هواپیماهای جنگی متعدد، هواپیماهای بدون سرنشین و انواع مختلف خودروهای نظامی، بار مالی زیادی را به بدهی های ملی روسیه تحمیل کرد. برهمین اساس، مسکو قصد ندارد که در جنگ سوریه برای مدت زمان طولانی باقی بماند و از همین رو نیز به دنبال ایجاد شرایطی برای خروج از این جنگ است.
به رغم این هزینه ها، مداخله سوریه در سوریه سود خالص اثبات شده ای برای روس ها داشته است. چنانکه مسکو، نفوذ و حضور خود را در سوریه تضمین کرده و به طور فزاینده ای نقش خود را برای مشارکت در مدیریت تحولات آتی خاورمیانه توسعه داده است. همچنین میدان جنگ سوریه به روسیه اجازه داد تا با آزمایش نیروهای نظامی، تجهیزات و تاکتیک های این کشور در یک میدان جنگ واقعی، در جستجوی راه های جدیدی برای تقویت عملکرد نظامی این کشور در ابعاد جهانی باشد.
منبع:https://www.scfr.ir/
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.