از زمانی که این ایده اولین بار توسط رئیس جمهور شی جینپینگ در سال 2013 اعلام شد، دهها کشور برای تکمیل شکافهای زیرساختی خود، افزایش سرمایه گذاری خارجی، گسترش تجارت و در نهایت کاهش فقر، این طرح امضا کردند. هم اکنون این طرح شامل 40 کشور از 55 کشور آفریقا میشود که تفاهم نامه همکاری با پکن را برای تأمین اعتبار و ساخت بزرگراه ها، فرودگاه ها و راه آهن مدرن امضا کردند. اکنون شش سال از زمان معرفی کمربند و راه می گذرد، اما حدود 14 کشور آفریقایی هنوز خارج این طرح هستند و علیه فشار قاطع پکن به آفریقا مقاومت میکنند. از نظر جغرافیایی ، این کشورها در چهار منطقه این قاره پراکنده شدند: در شرق (اریتره و موریس)، مرکز (کنگو و جمهوری آفریقای مرکزی) غرب (بنین و گینه استوایی) و جنوب (اسواتینی و بوتسوانا). همه کشورها در شمال آفریقا بخشی از کریدور اقتصادی کمربند و راه هستند. در حالی که توجیه یکسانی وجود ندارد که چرا این کشورها هنوز تفاهمنامه با چین در ابتکار کمربند و راه امضا نکرده اند، اما به هر صورت، عوامل سیاسی و اقتصادی مختلفی برای توضیح آن وجود دارد.
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.