ارزیابی واکنش متقابل ایران در برابر سیاست فشار حداکثری ایالات متحده(بخش دوم)

در twitter به اشتراک بگذارید
در whatsapp به اشتراک بگذارید
در telegram به اشتراک بگذارید

در سال 2019رئیس جمهور روحانی به عراق سفر کردند ، با رئیس جمهور عراق ، نخست وزیر و نخبگان مذهبی مانند سیستانی دیدار و در مجموع 20 میلیارد قرارداد با عراق امضا کردند. ایران همچنین به طور جدی مسئله تنگه هرمز را پیگیری کرده است.

یکی ابراز بازدارندگی از طریق اقدام نظامی واقعی است. در تاریخ 20 ژوئن سال 2019 ، ارتش ایران یک هواپیمای بدون سرنشین آمریکا را در نزدیکی تنگه هرمز ساقط کرد؛ در تاریخ 20 ژوئیه ، ایران یک تانکر انگلیس را در تنگه هرمز در پاسخ به اقدام انگلیس در توقیف تانکر ایرانی “گریس 1” متوقف کرد. دوم ، پیشنهاد “طرح صلح هرمز” در پاسخ به “اتحاد دریایی” ایالات متحده که با هدف اصلی مهار ایران است. اقدامات متقابل نظامی و استراتژیک ایران نتایج قابل توجهی به همراه داشته است. ایران نه تنها با موفقیت هدف تهدیدهای استراتژیک ایالات متحده نشده، بلکه ابتکار عمل استراتژیک خاصی را نیز بدست آورده است.
علل مقاومت ایران در برابر فشار حداکثری

اقدامات متقابل ایران علیه فشار حداکثری ایالات متحده، گزینه های اتفاقی نیست، بلکه ریشه در فرهنگ استراتژیک منحصر به فرد ایران و تجربه تعامل ایران و آمریکا دارد و همچنین به این دلیل است که ایالات متحده اهداف غیر منطقی را در مورد مسئله ایران پیش می برد:
اول ، اقدامات متقابل ایران ریشه در فرهنگ استراتژیک بی نظیر ایران دارد.
شکوه امپراتوری پارس و تاریخ مواجهه حضرت علی با غصب حکومت و مقاومت حسینی در برابر قدرت، به شیعه ایران یک فرهنگ دینی بخشیده است که در برابر قدرت مقاومت کند و عدالت را دنبال کند که به فرهنگ ملی ایران و سرنوشت مدرنیته آن شکل می بخشد.
دوم، اقدامات متقابل ایران ناشی از درس تاریخی روابط بین ایران و ایالات متحده است.
روانشناسی ملی و فرهنگ دینی ایران عوامل مقاومت در برابر قدرت و مخالفت با رفتار ناعادلانه است، اما دلیل آن در استراتژی و سیاست معاصری است که ایالات متحده در مورد ایران دنبال کرده است.
ثالثاً، اقدامات متقابل ایران به این دلیل است که هدف فشار شدید دولت ترامپ از حد مجاز فراتر رفته است.

تأثیر استراتژیک اقدامات متقابل ایران

ایران یک قدرت منطقه ای با 85 میلیون نفر جمعیت است و ایالات متحده یک ابرقدرت جهانی است. اقدامات متقابل ایران علیه ایالات متحده به ناچار اثرات عمیق بسیاری خواهد داشت:
اول، اقدامات متقابل ایران اعتماد جامعه جهانی را به مقاومت در برابر فشارهای آمریکا تقویت کرده است.
از زمان به قدرت رسیدن دولت ترامپ، ایالات متحده از فشارهای حداکثری به عنوان ابزاری برای پیگیری سیاست¬های خارجی استفاده کرده است. چین، اتحادیه اروپا، ژاپن، ترکیه، هند، مکزیک، ایران، ونزوئلا و غیره همگی هدف فشارهای حداکثری بوده اند و برجسته تلاش آمریکا برای خودخواهی خارج از سیستم بین المللی موجود و چارچوب چند جانبه ای که می خواهد منافع ملی را به حداکثر برساند از آنجا که این کشور تعداد زیادی از کشورها را درگیر می کند و فشار حداکثری نیز استراتژی کلی دیپلماتیک ایالات متحده است که تأثیر تخریبی قابل توجهی در نظم بین المللی دارد، با مقاومت گسترده ای روبرو شده است.
ایران یک قدرت متوسط است و اقدام متقابل آن نقش مهمی برای جامعه جهانی به عنوان بخش مهمی از مقاومت در برابر فشار حداکثری ایالات متحده ایفا می کند. اول ، ایران اعتماد به نفس خود را نسبت به اقدامات متقابل تقویت کرده است. ساقط کردن هواپیماهای بدون سرنشین ایالات متحده در منطقه خلیج فارس در ژوئن 2019 بخشی از اقدامات متقابل نظامی این کشور است و همچنین توانایی آن برای مدیریت اوضاع را نشان می دهد.
ثانیا، اقدامات متقابل ایران باعث شده است که برخی از کشورهای کوچک و متوسط به ویژه چشم انداز مثبت مقاومت در برابر فشار حداکثری آمریکا را ببینند که ونزوئلا نمونه آن است. این در حالی است که در حال حاضر، فشار حداکثری ایالات متحده موفقیت آمیز بوده است. به عنوان مثال، مکزیک و ژاپن تحت فشار ایالات متحده با آن سازش کرده و با ایالات متحده به توافق های تجاری مربوطه رسیده اند، اما در جبهه های دیگر موفق نشده اند. اقدامات متقابل ایران به جامعه جهانی کمک می کند تا فضای سیاسی ایجاد کند که در برابر فشارهای حداکثری مقاومت کند.
دوم، اقدامات متقابل ایران استقلال اروپا از ایالات متحده را تقویت کرده است.
دیپلماسی ایران به سمت اروپا به عنوان یکی از اقدامات خود برای مقابله با فشارهای حداکثری ایالات متحده، استقلال کشورهای اروپایی از متحد آمریکایی خود را تقویت بخشیده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *