وزارت دفاع ایالات‌متحده و دستگاه امنیت ملی این کشور بر روی مجموعه‌ای از تهدیدات تمرکز کرده‌اند که ژنرال «جوزف دانفورد» رئیس سابق ستاد مشترک ارتش آن را «4 + 1» نامیده است: روسیه، چین، کره شمالی، ایران، تهدید افراط‌گرایی خشونت‌آمیز فراملی. جیمز مَتیس وزیر دفاع پیشین در استراتژی دفاع ملی (2018) با اندکی تغییر با تأکید بیشتر بر چین و روسیه، این چارچوب را «3 + 2» نامید. درحالی‌که چارچوب اساسی «4 + 1» از بعد مفهومی معتبر باقی‌مانده و همچنان این تهدیدات جدی هستند. دولت بایدن و کنگره باید به دلیل تجربه اپیدمی کرونا ویروس، تغییرات محیط امنیتی داخلی و بین‌المللی را موردتوجه قرار دهد.

این مقاله پیشنهاد می‌کند که ایالات‌متحده آمریکا باید بر فهرست جداگانه «4 + 1» متمرکز باشد: سلاح‌های بیولوژیکی و بیماری‌های همه‌گیر، سلاح‌های هسته‌ای، تغییرات آب و هوایی، تهدیدات فناوری‌های دیجیتال و درنهایت مسئله انسجام و قدرت داخلی آمریکا؛ بنابراین تمام موارد فوق باید در استراتژی امنیت ملی دولت جدید بایدن برجسته باشند.

نویسنده در این گزارش سعی می‌کند برای مقابله با تهدیدات فوق؛ توصیه‌های سیاسی ارائه دهد:

• شناسایی، انزوا و ردیابی ارتباط با قربانیان اولیه مطلوب‌ترین روش برای کاهش اپیدمی است. هدف این است که ویروس قبل از اینکه بتواند به جمعیت بیشتری برسد؛ به‌اندازه کافی قبل از توسعه واکسن باید، مهار و نابود شود. همچنین به نهادهای بهداشت عمومی قدرتمندی نیاز دارد که بتوانند کارهای مربوط به ردیابی تماس و قرنطینه افراد آلوده و در معرض را انجام دهند. دماسنج‌های تب‌دار برای غربالگری افرادی که وارد ساختمان‌های عمومی، هواپیماها یا قطارها می‌شوند به‌وفور لازم هستند.
• حفظ ذخایر کافی از لوازم اولیه محافظتی مانند شامل ماسک، ونتیلاتور ان 96 و دستگاه‌های تهویه
• افزایش تولید کالاهای اساسی و زمینه‌سازی برای تسریع تولید واکسن برای کاهش اثرات بیماری و ایجاد زیرساخت‌های بهداشت عمومی موردنیاز برای نظارت بر شیوع بیماری‌های ویروسی و اشتراک‌گذاری اطلاعات در محورهای ملی و منطقه‌ای
• سازمان بهداشت جهانی همچنین باید از اختیارات و منابع بیشتری برخوردار باشد تا تیم‌های نظارتی و درمانی توانمند را به‌سرعت و به طور مؤثر در مناطقی که ممکن است شیوع بیماری در آینده رخ دهد، مستقر کند.

• نویسنده این گزارش در حوزه امنیت و ایمنی هسته‌ای بر دستورکار زیر تأکید دارد:

  • تداوم کنترل و محدودیت تسلیحاتی بر روسیه
  • کاهش در سطح هشدار هسته‌ای در صورت امکان.
  • تضمین اضافی در مورد فن‌آوری‌های مرتبط با هسته‌ای از جمله در نیروگاه‌ها و راکتورهای تحقیقاتی
  • الزام پروتکل الحاقی و بازرسی سایت‌های مشکوک توسط آژانس بین‌المللی انرژی اتمی
  • تعهد مجدد برای تقویت رژیم‌های کنترل صادرات و نظارت دقیق بر فن‌آوری‌های تحت پوشش گروه تأمین‌کنندگان هسته‌ای به‌خصوص اقلام دومنظوره
  • مراقبت و نظارت شدید در مورد چگونگی کنترل هرگونه گسترش انرژی هسته‌ای در سراسر جهان.

  نویسنده در بخش دیگر مقاله به تهدیدات دیجیتال اشاره می‌کند و معتقد است باگذشت زمان، تهدیدات جدیدی از طریق کامپیوتر، اطلاعات و انقلاب اینترنتی ممکن است پدیدار شود. به‌عنوان‌مثال، تنظیم هوش مصنوعی می‌تواند برای اطمینان از ایمنی و بقای انسان بسیار مهم باشد. همچنین برای آسیب‌پذیری بسیاری از سیستم‌های رایانه‌ای حیاتی در برابر هک و سایر حملات سایبری از اهمیت فوری برخوردار است. از نظر امنیت ملی، این مسئله نه‌تنها برای نیروهای مسلح آمریکا و متحدین، بلکه به همان اندازه برای زیرساخت‌های ملی که به آن‌ها وابسته هستند و مسئولیت دفاع از آن‌ها به عهده آن‌ها است، بسیار مهم است.

  این مقاله در پایان بر نکات زیر تأکید می‌کند:

  • بدون داشتن یک ایالات‌متحده قوی و متعهد در تأمین نظم جهانی، چشم‌اندازهای آینده برای کشورهای در حال توسعه خوب نیست.
  • نگرانی‌های سنتی درباره امنیت ملی آمریکا همچنان جدی است. روسیه، چین، کره شمالی، ایران و افراط‌گرایی خشن فراملی – آنچه پنتاگون طی نیم دهه اخیر طیف تهدید “1 + 4” نامیده است – در نتیجه بحران –کووید 19 خوش‌خیم‌تر نشده‌اند.
  • ایالات‌متحده هنوز برای جلوگیری از درگیری و حفظ صلح با این کشورها و گروه‌ها به یک ارتش بسیار قدرتمند نیاز دارد. بااین‌وجود طیف جدید تهدید ارائه‌شده در اینجا حداقل به‌اندازه امروز جذاب است. به لیست موجود 1 + 4، باید بعد از تهدیدات با ماهیت متفاوت اما همان تعداد را اضافه کنیم: خطرات بیولوژیکی، هسته‌ای، دیجیتالی، اقلیمی و داخلی.
  • رسیدگی جدی به این تهدیدات نیاز به تغییر ذهنیت و شاید تغییراتی در ساختار دولت ایالات‌متحده دارد. از منظر سیاست خارجی، رسیدگی به این چالش‌های جدید 1 + 4 اکنون اهمیت بیشتری نسبت به افزایش بودجه دفاعی دارد.

منابع پژوهش در دفتر پژوهشکده موجود است.