بازنگری رویکردهای آمریکا در جهان

در twitter به اشتراک بگذارید
در whatsapp به اشتراک بگذارید
در telegram به اشتراک بگذارید

اگر راهبرد بزرگ خویشتن‌داری به کار گرفته شود، آمریکا ارتش کوچک‌تری خواهد داشت، از تعهدات امنیتی خارجی آن و نیروهای مستقر در خارج این کشور کاسته خواهد شد و به‌کارگیری نیروی نظامی با موانع بیشتری نسبت به سیاست‌های کنونی مواجه خواهد بود.

بر اساس یکی از گزینه‌ها، آمریکا در یک راهبرد بزرگ خویشتن‌داری واقع‌گرایانه، رویکرد سازنده‌تری در قبال سایر قدرت‌ها اتخاذ کرده، حضور نظامی و تهاجمی خود را کاهش داده و به برخی از تعهدات امنیتی خود پایان داده یا به توافق دوباره در آن‌ها مبادرت می‌کند. برای کمک به درک و فهم این گزینه توسط مردم و سیاست‌گذاران آمریکا، نویسندگان گزارش حاضر چگونگی تغییر سیاست‌های امنیتی آمریکا تحت یک راهبرد بزرگ خویشتن‌داری در مناطق کلیدی را توضیح داده، پرسش‌های بی‎‌جواب مهم را مشخص کرده و گام‌های بعدی این گزینه و پیامدهای سیاسی آن را ارائه داده‌اند.

نویسندگان در این مقاله بر نکات و گزاره‌های زیر تأکید می‌کنند:

  • سیاست منطقه‌ای تحت راهبرد بزرگ خویشتن‌داری بسته به سطح منافع آمریکا و ریسک احتمال سلطه یک کشور قدرتمند بر منطقه، متغیر خواهد بود. با توجه به توانمندی‌های نظامی قابل‌توجه چین، طرفداران خویشتن‌داری خواهان نقش نظامی هرچه بیشتر آمریکا در شرق آسیا نسبت به مناطق دیگر هستند.
  • طرفداران خویشتن‌داری برای حل‌وفصل تناقض منافع، بیشتر به دیپلماسی متکی هستند و در دفاع از منافع حیاتی آمریکا، سایر کشورها را به حفظ برتری و قدرت نظامی ترغیب می‌کنند.
  • اگر راهبرد بزرگ خویشتن‌داری به کار گرفته شود، آمریکا ارتش کوچک‌تری خواهد داشت، از تعهدات امنیتی خارجی آن و نیروهای مستقر در خارج این کشور کاسته خواهد شد و به‌کارگیری نیروی نظامی با موانع بیشتری نسبت به سیاست‌های کنونی مواجه خواهد بود.
    • پیامدهای خاص این راهبرد بزرگ از منطقه‌ای به منطقه دیگر بسته به سطح منافع آمریکا و خطر احتمال سلطه یک قدرت بر این مناطق، متغیر خواهد بود. طرفداران این راهبرد به دنبال رویکردی سازنده‌تر با رقبای فعلی آمریکا نظیر روسیه و ایران هستند.

    پیشنهادها

    • برای بررسی دقیق‌تر نسخه‌های سیاسی، ارزیابی دلایل زیربنای راهبرد بزرگ خویشتن‌داری ضروری است. برای اجتناب از احتمال اشتباه کلی یا جزئی دریکی از فرضیه‌های اصلی راهبرد بزرگ خویشتن‌داری، باید راهبردهای کاهش ریسک ارائه شود.
    • باید تعیین شود که در چه شرایطی، آمریکا عقب‌نشینی نظامی را متوقف و حتی به افزایش عملیات نظامی در یک منطقه مبادرت خواهد کرد و کدام تغییرات در توانمندی‌ها و رفتار قدرت‌های بزرگ، تهدیدی جدی علیه منافع آمریکا محسوب می‌شود.
    • در مورد چگونگی پاسخ به فعالیت‌های چین، روسیه و ایران در منطقه خاکستری، دستورالعملی تهیه شود و مناطق دریایی نیازمند حفظ برتری آمریکا باید مشخص گردد. نسخه‌هایی در مورد چگونگی ارزیابی این تهدید‌ها و فعالیت در حوزه فضایی و سایبری تجویز شود و برای راهنمایی برنامه‌های وزارت دفاع آمریکا و اتخاذ مواضع آن، سناریوهایی تعریف شود. اولویت‌هایی برای فعالیت‌های ارتش آمریکا در زمان صلح، نظیر رزمایش‌ها، ارائه و سیاست‌های آمریکا در آفریقا، آمریکا و قطب شمال مشخص شود.
    • پیشنهاد‌هایی در مورد تجارت و دیگر مسائل اقتصادی بین‌المللی ارائه شود و صرفه‌جویی‌های حاصل از این سیاست‌های تجویزی مورد ارزیابی قرار گیرد.

 

منابع پژوهش در دفتر پژوهشکده موجود است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *