این مقاله در ابتدا به انتقادات بایدن و تیم سیاست خارجی وی از اقدامات ترکیه در سالهای اخیر می پردازد. این مقاله موارد متعددی از قبیل خودکامگی رجب طیب اردوغان در سیاستهای داخلی ترکیه، انتقامجویی سنگین نظامی وی علیه کردهای سوریه و خرید سیستم های دفاع موشکی از روسیه را عمده ترین دلایل انتقادات دموکرات ها از بایدن معرفی میکند. نویسندگان این مقاله با مشروع دانستن این انتقادات از بایدن دعوت میکنند که از وضعیت دیکتاتوری در ترکیه به شدت انتقاد کند اما وضعیت ترکیه را حاد و خطرناک نداند زیرا این درست است که اردوغان و پوتین دوستانی خوب برای یکدیگر به شمار میروند اما گزینه جنگ ترکیه و روسیه به نحوی که ایالاتمتحده را به عنوان عضوی از ناتو به درگیری بکشاند، بسیار نگرانکنندهتر از وضعیت فعلی است.
این دو محقق پیشنهاد می دهند برای مدیریت اوضاع بهتر است دو مشکل عمده در مورد ترکیه از طریق دیپلماسی حل شود. مشکل اول موضوع خرید سیستم دفاع ضدهوایی S-400 از روسیه است. ترکیه باید صریحاً متعهد شود که رادار این سیستم را فعال نکند و تمایل خود را برای خرید یک سیستم سازگار با ناتو اعلام کند. در عوض دولت بایدن باید اعلام کند که ترکیه مجدداً در برنامه تولید جت 35F مشارکت میکند و ارائه انگیزه های مالی و فنی به ترکیه برای خرید سامانههای دفاع موشکی پاتریوت را در نظر گیرد.
مشکل دوم به جنگ سوریه باز می گردد که اگرچه این جنگ به اتمام رسیده اما سرنوشت سیاسی آن همچنان نامعلوم است. اگرچه آمریکا همیشه به کردهای سوریه برای جنگ با داعش کمک کرده است اما ترکیه معتقد است که دولت آمریکا نهایتاَ از خودمختاری کردها و در نهایت دولت ملی در شمال سوریه حمایت می کند.
بدتر از این موضوع، این واقعیت است که کردهای سوریه که واشینگتن از آنها حمایت میکند بخشی از یک گروه شورشی کرد به نام (پ ک ک) هستند که طبق قوانین آمریکا به عنوان یک سازمان تروریستی تعیین شده اند.
دولت بایدن باید آنکارا را قانع کند که حمایت از کردها صرفاَ برای جلوگیری از تسلط داعش است و نه پیگیری استقلال کردستان. در ازاء تعهد شفاف ترکیه علیه داعش و پس از پیشرفت در جهت دستیابی به تفاهم سهجانبه صلح بین کردهای سوریه، رژیم اسد و ترکیه، آمریکا میتواند همکاری های امنیتی خود را با کردهای سوریه کاهش دهد.
در پشتصحنه، دولت بایدن باید با فشار بر پ.ک.ک برای خلع سلاح، برای حل مسالمت آمیز موضوع کردهای ترکیه تلاش کند.
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.