چگونه جو بایدن می‌تواند روابط ایالات‌متحده و ترکیه را در مسیر درست قرار دهد

دست و ویلسون در این مقاله به این موضوع می­ پردازند که اگرچه خاورمیانه مانند دیگر مناطق دنیا برای بایدن از اهمیت پیشین برخوردار نیست اما حفظ شرکا و متحدان می­تواند مسئولیت­ های امنیتی آمریکا را نه تنها در این منطقه که در دیگر مناطق دنیا برقرار و چین و روسیه را همان‌قدر به عقب براند که ایران و کره شمالی را. این دو محقق سپس به بررسی موارد اختلافی بین آنکارا – واشینگتن در سال­های اخیر پرداختند که در ذیل بدان‌ها اشاره می ­شود:

• سامانه دفاع موشکی s-400 : مهمترین موضوع بین دو کشور در حال حاضر خرید سامانه دفاع موشکی s-400 ساخت روسیه از سوی آنکارا است. ترکیه هم اکنون در مظان قرارگیری تحت تحریم‌های کاتسا است و ترامپ درخواست مذاکرات فنی ترکیه در این باره را رد و آمریکا رسماً از صادرات f-35 به ترکیه انصراف داد. این مقاله بر این باور است که این موضوع قابلیت حل شدن دارد. از سویی ترکیه باید بداند که استفاده ترکیه از s-400 همکاری‌های امنیتی دوجانبه با آمریکا و چندجانبه با ناتو در آینده را مختل خواهد کرد. دولت بایدن نیز باید بداند که ترکیه پیش­تر برای خرید سامانه موشکی پاتریوت اقدام کرده بود که قیمت بالای این سامانه و نوع انتقال فناوری آن باعث شده بود تا آنکارا منصرف شود. ایالات‌متحده می­تواند مجدداً تمایل خود را برای فروش سیستم موشکی پاتریوت تکرار و مواضع خود را تعدیل کند تا روابط دو کشور یک موفقیت بزرگ تجربه کند.
• حل کردن معضل سوریه: ترکیه از سال 2014 که مبارزه با داعش را در ائتلاف به رهبری آمریکا آغاز کرد، تاکنون شاهد چندین بمب‌گذاری جدی از سوی کردهای وابسته حزب دموکرات کردستان عراق را شاهد بوده است. ترکیه از سال 2016 رسماً برای مبارزه با گروه های کرد مخالف ترکیه، وارد سوریه شد. تاکنون بایدن در این باره اظهارنظر نکرده اما ترکیه نشان داده که در جلوگیری از پیشروی نیروهای بشار اسد متعهد است. در سال­ های آینده ایالات‌متحده به حضور کمرنگ خود در سوریه و همکاری با SDF ادامه خواهد داد. همکاری با این گروه برای واشینگتن نه تنها برای نبرد با داعش ضروری است بلکه می‌تواند از پیروزی کامل ارتش اسد جلوگیری و موازنه را با نیروهای ایرانی در شمال سوریه برقرار کند. با توجه به عدم علاقه جو بایدن به ادامه حضور نظامی در سوریه و همچنین در پیش گرفتن یک دیپلماسی قوی در قبال ایران، ایالات‌متحده می­تواند از ظرفیت ترکیه برای مقابله با ایران در سوریه استفاده کند.
• • دیالوگ مدیترانه شرقی: این مقاله در این بخش به سخنرانی جو بایدن در سال 2014 اشاره می‌کند که بیان داشته بود ” اگر ایالات‌متحده و متحدانش بتوانند از فرصت­ های اقتصادی مخصوصاً در بخش انرژی در دریای مدیترانه شرقی استفاده کنند، همه از ثبات، رشد اقتصادی و اشتغال‌زایی بیشتری بهره‌مند خواهند شد؛ اما مجمع گازی East Med ترکیه را ازآنچه آنکارا به عنوان حقوق حاکمیتی خود در منطقه دریایی می‌داند مستثنا کرده است. این موضوع باعث افزایش تنش‌ها میان ترکیه و یونان شد اگرچه با مداخله دیپلماتیک اتحادیه اروپا، از سطح تنش‌ها کاسته شده است.
  •  

  این مقاله از بایدن می­خواهد سیاست خود را در این منطقه حول تقویت ثبات و امنیت همه متحدانش متمرکز و مقامات آتن و آنکارا را ترغیب کند تا برای حل پایدار مسائل خود وارد مذاکره شوند. بایدن باید تلاش کند تا ترکیه را در لیست کشورهای تصمیم گیر برای این منطقه لحاظ کند.

   آنچه باعث افزایش نقش ترکیه در مدیترانه شده مناقشه لیبی است. ترکیه در حال کمک به دولت وفاق ملی است که توسط سازمان ملل به رسمیت شناخته‌شده است. از نظر این مقاله، مشکل این است که سیاست­های ایالات‌متحده در مورد لیبی مشخص نیست و این موضوع تصمیم گیران در ترکیه را با بحران مواجه کرده است. در حالی که دولت ایالات‌متحده از شورای وفاق ملی حمایت می­کرد، ترامپ با ارسال پیام ­هایی از ژنرال خلیفه حفتر حمایت کرد در حالی که وی به جنایات و نقض بی‌شمار حقوق بشر متهم است. شفاف‌سازی وضعیت در لیبی می­تواند از تنش­ها در مدیترانه کاسته و روابط آنکارا –واشینگتن را بهبود بخشد.

  •  

  این دو نویسنده در پایان مقاله هشدار می­ دهند که ترک ناتو از سوی ترکیه و گرایش به روسیه یک افسانه است و ترکیه به طور فعالی در سوریه، لیبی و قره‌باغ کوهستانی در برابر روسیه ایستاده است. جدیدترین نمونه از این مواضع ترکیه را می­توان در فروش تسلیحات به اوکراین برای مقابله با روسیه دید.

منابع پژوهش در دفتر پژوهشکده موجود است.