در این بین گزارش تحلیلی «یعکوو کاتز» در وبسایت روزنامه «جروزالم پست» تلاش داشت تا ضمن برشمردن پیامدهای پرمخاطره امضای توافق نامه مزبور میان تهران- بیجینگ، از ضرورت تجدیدنظر در همکاری های روزافزون رژیم صهیونیستی با چین سخن به میان آورد.

بنابر ادعای کاتز، در طول شش هفته گذشته 6 شرکت برای حضور در مناقصه خطوط ریلی مترو تل آویو (2 خط مترو موسوم به خط سبز و بنفش) اقدام به ثبت نام اولیه کرده اند که نیمی از آنها را شرکت های چینی تشکیل می دهند. پکن در سالهای اخیر مشارکت گسترده ای در تامین نیازهای زیرساختی رژیم صهیونیستی به ویژه احداث خطوط ریلی و پروژه های ساختمانی داشته است که از جمله آن می توان به برنده شدن کمپانی CRRC چین در پروژه 2/1 میلیارد شکلی احداث خط سرخ تل آویو و یا واگذاری پروژه 9/1 میلیارد شکلی احداث بندر اشدود به کمپانی چینی CREC اشاره داشت. نویسنده این یادداشت در ادامه با بررسی فعالیت های رو به گسترش شرکت های فوق در پروژه های کلان اقتصادی ایران این پرسش را مطرح می سازد که با وجود انتشار اخباری دال بر احتمال توافق همکاری 25 ساله چین با دشمن شماره نخست ما یعنی ایران، چطور ممکن است که به آنها اجازه دهیم که در زیرساخت های اقتصادی ما مشارکت داشته و پول دریافتی از ما را روانه ایران سازند؟

کاتز به همکاری شرکت CRRC با جمهوری اسلامی ایران در زمینه تامین واگن های خطوط مترو و همچنین مشارکت شرکت CREC، بزرگترین شرکت ساختمان سازی چین در پروژه راه آهن تهران- اصفهان اشاره می نماید و در ادامه می افزاید تداوم همکاری اورشلیم با چین در شرایطی است که دولتمردان ما نسبت به حساسیت های دولت دونالد ترامپ نسبت به فعالیت های اقتصادی  رو به رشد چین در جهان آگاهی دارند و ادامه این روند به معنای آن است که پول های واریزی ما به حساب بانک های چینی در بیجینگ در آینده ای نزدیک، سر از تهران درخواهند آورد. نویسنده ضمن گوشزد نمودن خطرات تداوم روابط اقتصادی چین و رژیم صهیونیستی بر این نکته اذعان دارد که فارغ از آنکه برنده انتخابات آتی ایالات متحده چه کسی باشد، نامزد برگزیده بدون شک کاهش مناسبات تجاری ما با چین را به عنوان پیش شرطی برای تحکیم روابط طرفین خواستار خواهد شد که این مساله با توجه به روابط راهبردی واشنگتن-اورشلیم ضروری به نظر می رسد.

در مجموع می توان چهار مولفه همکاری های امنیتی- نظامی آتی تهران و بیجینگ، تزریق سرمایه گذاری های چینی در اقتصاد ایران و کاهش آثار تحریم های بین المللی، عدم همراهی چین با ادامه تحریم های تسلیحاتی بر ضد ایران و در نهایت زمینه های احتمالی همکاری امنیتی ایران و چین به ویژه تبادل اطلاعات درباره زیرساخت های حیاتی رژیم را به عنوان مهم ترین مولفه های تاثیرگذار در ارزیابی های کارشناسان سیاسی و امنیتی رژیم صهیونیستی در واکنش به توافق 400 میلیارد دلاری جمهوری اسلامی ایران و چین برشمرد.

لازم به ذکر است حجم مبادلات اقتصادی چین و رژیم صهیونیستی در سالهای اخیر با رشدی قابل توجه به رقم 11 میلیارد دلار رسیده است که البته این عدد در مقایسه با مناسبات 35 میلیارد دلاری این رژیم با ایالات متحده بسیار کمتر می نماید.