تشدید روند شیوع ویروس کرونا در حالی است که مسئولان رژیم صهیونیستی موفق شده بودند موج نخست این بیماری را با اتکا به سیاست های متمرکز درمانی و همکاری نهادهای امنیتی و اطلاعاتی به خوبی مهار نمایند
در هفته گذشته دامنه انتقادات از ناکامی کابینه بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی در مقابله با موج دوم شیوع بیماری کرونا در سرزمین های اشغالی به ظهور اعتراضات گسترده مخالفین مبدل شد. این اعتراضات از روز شنبه 11 جولای در تل آویو آغاز شد، اما در ادامه با شورش های گسترده خیابانی در روز سه شنبه 14 جولای در شهر اورشلیم و در نزدیکی محل اقامت نخست وزیر رژیم صهیونیستی به اوج خود رسید. انتخاب روز 14 جولای برای آغاز اعتراضات همزمان با سالروز انقلاب فرانسه در 1789 و سرنگونی حکومت لوئی شانزدهم و همسرش ماری آنتوانت در حقیقت پیامی از سوی معترضین به نخست وزیر در مظان اتهام و همسرش سارا نتانیاهو بود که به رغم آنکه پرونده های قضایی این دو نزد دستگاه قضایی در حال رسیدگی است، اما آنها از هیچ کوششی برای بقای خویش در قدرت فروگذار نیستند.
در اعتراضات عصر سه شنبه تلاش های برخی از معترضین به منظور ایجاد حریق در نزدیکی محل اقامت نخست وزیر در خیابان بالفور سبب شد تا در نهایت پلیس به دستگیری بیش از 50 نفر از معترضین اقدام نماید. اعتراضات در اورشلیم از آن رو حائز اهمیت است که این شهر عمدتا خاستگاه اقشار مذهبی و اولتراارتدوکس یهودی به شمار می رود که قاطبه رهبران سیاسی و معنوی این گروه در زمره متحدین کابینه نتانیاهو به شمار می روند، اما حتی آنها نیز از اقناع معترضین حاضر در خیابان بازماندند.
تشدید روند شیوع ویروس کرونا در حالی است که مسئولان رژیم صهیونیستی موفق شده بودند موج نخست این بیماری را با اتکا به سیاست های متمرکز درمانی و همکاری نهادهای امنیتی و اطلاعاتی به خوبی مهار نمایند. در موج نخست اپیدمی کرونا در رژیم، همکاری نزدیک نفتالی بنت به عنوان وزیر دفاع و یوسی کوهن رئیس موساد با وزارت بهداشت و درمان سبب شده بود تا بخش های درمانی با کمترین مشکل در تامین نیازهای دارویی به درمان بیماران اهتمام داشته باشند. با این حال پس از تحولات ناشی از تشکیل کابینه وحدت ملی و تغییرات گسترده در وزارت بهداشت و درمان، چشم انداز پیش رو به منظور مهار ویروس کرونا چندان رضایت بخش نیست؛ چراکه میزان رضایت ساکنین فلسطین اشغالی از تصمیمات اتخاذ شده توسط کابینه در حدفاصل ماه های می تا جولای سال جاری از 74 درصد به 46 درصد کاهش یافته است.
کرونا همچنین به مانند سایر نقاط جهان آثار سلبی شگرفی را نیز بر اقتصاد رژیم صهیونیستی تحمیل کرده است؛ به طوری که بر اساس آمارهای غیررسمی بیش از یک میلیون نفر از ساکنین فلسطین اشغالی (قریب به 20 درصد از جمعیت فعال) به واسطه شیوع ویروس کرونا فرصت های شغلی خویش را از دست داده اند. علاوه بر این ارقام اعلان شده از سوی اداره مرکزی آمار رژیم بیانگر آن است که در سه ماهه نخست سال 2020 میزان استفاده از کالاهای مصرفی 9/20 درصد کاهش داشته است. همچنین آمارها حکایت از آن دارند که میزان واردات کالا به سرزمین های اشغالی کاهشی 4/23 را در قیاس با سال 2019 میلادی به همراه داشته است. از سوی دیگر جدیدترین نظرسنجی ها نیز از افزایش نارضایتی عمومی از تصمیمات اقتصادی دولت حکایت دارند، به طوری که تنها 33 درصد از ساکنین از تصمیمات اقتصادی نتانیاهو در دوران کرونا حمایت نموده و 62 درصد از ساکنین نیز اتخاذ راهبرد حاضر را نادرست می دانند.
در همین راستا بنیامین نتانیاهو در اواسط هفته گذشته، از تدارک بسته کمک های حمایتی 75/1 میلیارد دلاری برای ساکنین سرزمین های اشغالی خبر داد. براساس اعلان رسانه های جمعی در چارچوب بسته حمایتی حاضر، به هر فرد بزرگسال ماهانه مبلغ 217 دلار و به کودکان نیز 135 دلار پرداخت خواهد شد. البته سقف پرداختی به هر خانواده 870 دلار در ماه تعیین شده است.
با اعلان جزئیات طرح حمایتی کابینه رژیم صهیونیستی، سیر انتقادها از این تصمیم نیز افزایش یافته است. از نگاه منتقدین به سیاست های حمایتی، راهبرد حاضر به معنای عدول آقای اقتصاد (لقب نتانیاهو) از اصول و قواعد اقتصاد بازار با هدف کاهش نقش مداخله گرایانه دولت در اقتصاد است که نتانیاهو همواره در دوران تصدی سمت نخست وزیری بر آن اهتمام داشته است. در نتیجه از نگاه بسیاری از کارشناسان اتخاذ رویکرد فوق از سوی نتانیاهو بیش از هر چیز با هدف تقویت محبوبیت اجتماعی و تثبیت بقای او در قدرت در حال اجراست. در زمره مهم ترین مخالفان سیاست های کابینه نتانیاهو در مواجهه با کرونا می توان به نفتالی بنت وزیر سابق دفاع رژیم اشاره داشت که اخیرا در اظهاراتی شدیداللحن علیه نتانیاهو گفته بود که «ما نمی توانیم بدون مهار کرونا، اقتصاد خود را احیا نماییم.» بنت ضمن انتقاد از بسته حمایتی اخیر افزود: «مردم به صدقه نیاز ندارند، بلکه خواستار آن هستند که بار دیگر شرایط شغلی مناسبی برای آنان فراهم آید.»
نتانیاهو البته همزمان با اعلان جزئیات بسته حمایتی مدنظر خویش، از برقراری برخی محدودیت های اجتماعی با هدف مهار ویروس کرونا خبر داد. اعلام مجدد محدودیت های تردد در رژیم صهیونیستی از بامداد روز جمعه 17 جولای بعد از آن بود که وزارت بهداشت این رژیم از افزایش چشمگیر آمار مبتلایان به ویروس کرونا خبر داد، به طوری که تا روز جمعه تعداد مبتلایان به ویروس کرونا در سرزمین های اشغالی به عدد 46059 نفر رسید که از این میان 202 بیمار در وضعیت بحرانی قرار دارند و 383 نیز جان خود را از دست داده اند.
تصویب بسته حمایتی از سوی کابینه رژیم صهیونیستی در شرایطی است که در روزهای اخیر تشدید اختلافات میان نخست وزیر و وزیر دفاع بر سر نحوه تخصیص بودجه گمانه زنی ها پیرامون انحلال کابینه و تکرار مجدد انتخابات را تقویت کرده است. در این بین نتانیاهو در حالی بر تصویب یک بودجه مستقل برای ماه های باقی مانده از سال 2020 میلادی تاکید دارد که رقیب انتخاباتی و کفیل نخست وزیری یعنی بنی گانتز ضمن اشاره به تعهدات مندرج در توافق طرفین در زمان تشکیل کابینه وحدت ملی، بر تصویب یک بودجه واحد برای سالهای 2021-2020 اصرار دارد. گانتز به درستی دریافته است که تصویب بودجه یک ساله راه نقض تعهدات مندرج در توافق کابینه وحدت ملی را برای نتانیاهو هموار می سازد؛ از همین رو به دنبال آن است تا با تصویب بودجه ای واحد برای تمام مقطع 18 ماهه نخست وزیری نتانیاهو، راه گریز از تعهد را بر نخست وزیر حاضر ببندد. در عین حال نتانیاهو نیز با کارشکنی های خود می کوشد تا با تهدید به انحلال کابینه و تکرار انتخابات، رقیب انتخاباتی خود را به پذیرش خواسته های خود وادار نماید. بدیهی است در صورت عدم توافق بر سر نحوه تخصیص بودجه تا پایان ماه آگوست (10 شهریور99)، کنست به صورت قانونی منحل و انتخابات کنست بار دیگر برگزار خواهد شد.
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.