آیا شرق سوریه به کانون تنش میان قدرت های جهانی و منطقه ای تبدیل می شود؟

در twitter به اشتراک بگذارید
در whatsapp به اشتراک بگذارید
در telegram به اشتراک بگذارید
 با شدت گرفتن تنش ها در شرق سوریه و درگیری میان یک زرهی روسیه ای با زرهی امریکایی در 25 اوت که طی آن 4 سرباز امریکایی جان باختند، به نظر می آید که این منطقه به زودی شاهد تشدید تنش ها خواهد بود.

از سوی دیگر، در ادلب، شمال غرب سوریه، که واپسین پناهگان نیروهای مخالف حکومت سوریه است نیز طوفانی بر پا شده و نیروهای سوریه و روسیه بر تهدیدهای خود درباره حمله به این منطقه افزوده اند.

این همه در حالی است که روابط امریکا و ترکیه نیز به سردی گراییده و ظاهرا تنها مانع تیرگی روابط، رابطه شخصی «دونالد ترامپ» با «رجب طیب اردوغان» است.

وزارت دفاع امریکا مسئولیت حادثه 25 اوت را متوجه مسکو دانست و تأکید کرد که مسکو توافق هماهنگی نظامی میان دو کشور در خاک سوریه را نقض کرده است.

اوایل ماه جاری نیز نیروهای امریکایی در نزدیکی دیرالزور و قامشلی با سربازان سوریه ای درگیر شدند و یک سرباز سوریه ای در این درگیری ها جان باخت.

امریکا با نیروهای دموکراتیک سوریه (قسد) که اکثریت آنها کرد هستند همکاری می کند، اما ترکیه این نیروها را تروریست می داند.

«کریل سمینوف»، کارشناس سیاسی روسیه ای، تأکید می کند که روسیه در این منطقه با خطرهای جدی مواجه است چون «نفوذ لازم بر نیروهای سوریه جهت خودداری از تنش با امریکایی ها را ندارد و نیروهای کافی برای اجرای عملیات نظامی نیز در این منطق ندارد».

به نظر سمینوف، نیروهای روسیه و سوریه در این منطقه سلطه نظامی و اداری کامل ندارند و نیروهای دموکراتیک سوریه هم با حمایت امریکا به فعالیت های خود ادامه می دهند، ضمن اینکه امریکایی ها هم در این منطقه تأسیسات نظامی برپا کرده اند.

حضور نیروهای امریکایی در این منطقه همچنین مانعی بزرگ دربرابر تلاش های روسیه برای آشتی دادن نیروهای دموکراتیک سوریه با حکومت بشار اسد است و تکیه گاه لازم برای نیروهای دموکراتیک سوریه جهت تعاملی سختگیرانه با دمشق را می دهد.

از سوی دیگر، سوریه می کوشد که نفوذ خود را با آشتی دادن قبایل این منطقه با دمشق و کاهش نفوذ نیروهای دموکراتیک سوریه تحکیم کند.

با وجود این، خطر درگیری های ناخواسته همچنان جدی است. در این منطقه نیروهای امریکایی، روسی، سوریه ای، ترکیه ای، مخالفان سوریه، نیروهای وابسته به ایران، و نیز بقایای داعش حضور نظامی دارند.

امریکا که مخالفت خود را با حکومت سوریه و ایران و روسیه ابراز کرده، برای تقویت حضور خود در این منطقه نیازمند همکاری با متحدش در پیمان ناتو، ترکیه، است. با وجود این، دو کشور در پرونده سوریه اختلافات شدیدی دارند، چراکه امریکا حامی کردهایی است که ترکیه آنان را دشمن خود می داند.

در همین راستا «جیمز جفری» فرستاده ویژه امریکا در ائتلاف بین المللی مبارزه با تروریسم هفته گذشته در سفر به ترکیه پرونده سوریه  را بررسی کرد.

پیش از این اردوغان در 24 اوت در مصاحبه ای گفت که سیاست امریکا در قبال ترکیه برآمده از «ذهنیتی بیمار» است و افزود که امریکایی ها با حمایت از گروه های کرد موضع خصمانه علیه ترکیه گرفته اند. او این سیاست را برنامه ای فاشیستی علیه ترکیه خواند.

اردوغان البته از چراغ سبز امریکا به ترکیه برای عملیات نظامی در سوریه سخنی نگفت.

در 25 اوت، وزارت خارجه امریکا با صدور بیانیه ای از دیدار «رجب طیب اردوغان» با «اسماعیل هنیه»، رئیس دفتر سیاسی جنبش حماس به شدت انتقاد کرد.

ترکیه در واکنش به این بیانیه آن را «وقیحانه» خواند و گفت «کشوری که از گروه های تروریست کردی حمایت می کند حق موعظه دیگر کشورها را ندارد».

سیاستگذاران امریکایی از هماهنگی کامل میان گروه های ضامن روند صلح در کنفرانس آستانه که به رغم اختلافات می توانند با یکدیگر پشت میز مذاکره بنشینند و به صورت دوره ای نشست هایشان را برگزار کنند سرخورده اند.

کشورهای عضو کنفرانس آستانه هفته گذشته با انتشار بیانیه ای مشترک سلطه امریکا بر چاه های نفت سوریه را محکوم کردند.

از سوی دیگر، امریکا تلاش هایی را برای کاهش تنش در شرق مدیترانه آغاز کرده و رئیس جمهور امریکا در تماس های تلفنی با رئیس جمهور ترکیه و رئیس جمهور یونان در پی آرام کردن اوضاع برآمد.

این همه نشان می دهد که برای جلوگیری از تبدیل شدن شرق سوریه به کانون تازه ای برای درگیری میان قدرت های جهانی و منطقه ای، لازم است که مذاکراتی سه جانبه با حضور سران امریکا و روسیه و ترکیه آغاز شود.

منبع:https://mdeast.news/

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *