وساطت اردن میان مصر و ترکیه برای جلوگیری از تقابل نظامی در لیبی
در همین رابطه، با توجه اینکه اردن روابط خوبی با هر دو کشور ترکیه و مصر دارد، روز گذشته شاهد سفر استثنائی «سامح الشکری»، وزیر امور خارجه مصر به اردن و دیدار با ملک عبدالله دوم بودیم، شکری در این دیدار، پیام السیسی را به پادشاه اردن مننقل کرد، این پیام در حالی منتقل شد که قاهره در انتظار مصوبه پارلمان و موافقت «شورای ملی دفاع» برای ارسال نیروی نظامی به لیبی است.
الشکری در کنفرانس مطبوعاتی مشترک با همتای اردنی خود تاکید کرد: آنچه در لیبی در جریان است، تهدید بزرگی برای امنیت ملی مصر و کشورهای عربی به شمار میرود لذا قاهره اقدامات قاطعانهای برای دفاع از خود اتخاذ خواهد کرد، وی در ادامه به طور ضمنی ترکیه را به برهم زدن ثبات عربی از طریق جذب افراد مسلح متهم کرد
در همین ارتباط عبدالفتاح السیسی رئیسجمهوری مصر روز گذشته نشستی را با شورای دفاع ملی به منظور بررسی اوضاع لیبی برگزار کرد و در این نشست «محمد احمد زکی» وزیر دفاع مصر سناریوهای مربوط به مداخله نظامی در لیبی را ارائه کرد و گفت که این مأموریت ممکن است چند سالی به طول انجامد تا اهداف خود را به طور کلی محقق کند به خصوص اینکه ارتش نمی تواند برای حمایت از قبایل مداخله کرده و سپس آنها را تنها رها کند تا دشمن از آنها انتقام بگیرد.
به موجب قانون اساسی مصر، اعزام نیرو به خارج از مرزها باید با موافقت پارلمان صورت گیرد که گفته میشود امروز دوشنبه جلسه پارلمان در این زمینه برگزار خواهد شد.
لیبی از سال ۲۰۱۱ و از زمان سرنگونی حکومت «معمر قذافی» رهبر سابق لیبی با گسستگی سیاسی مواجه شده و تحت کنترل دو دولت موازی در شرق و غرب در آمده است؛ دولت وفاق ملی به ریاست «فایز السراج» در طرابلس (غرب کشور) و دیگری دولت طُبرُق در شرق لیبی که خلیفه حفتر فرمانده شبهنظامیان «ارتش ملی لیبی» را حمایت میکند.
منبع:https://mdeast.news/
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.
