اسرائیل به دنبال «ساختار امنیتی ویژه» با کشورهای عربی است
در روزهایی اخیر بحث ایجاد «ناتوی خاورمیانه» بین اسرائیل و کشورهای عربی مطرح است. اتحادی که به نظر می‌رسد نگرانی‌های مشترک درباره تهدید‌های امنیتی ناشی از اقدامات جمهوری اسلامی و شکل‌گیری پیمان ابراهیم بستر آن را فراهم کرده است.
اسرائیل و کشورهای عربی منطقه پیش از این نیز در ائتلاف امنیت دریانوردی خلیج فارس، طرح ابتکاری ایالات‌متحده برای مقابله با تهدید‌های منطقه‌ای حضور داشتند که به جمهوری اسلامی ایران و گروه‌های نیابتی‌اش نسبت داده می‌شود.
امارات متحده عربی و بحرین بر اساس توافق ابراهیم روابط خود را با اسرائیل عادی سازی کرده‌اند و سودان و مراکش هم در همین مسیر گام برداشتند. همکاری‌های نظامی و امنیتی نیز بخشی از روند توسعه روابط اسرائیل و کشورهای عربی به‌شمار می‌رود.
به گزارش رویترز، وزیر دفاع اسرائیل در حال بازدید از بلندی‌های جولان گفت: «اسرائیل به دنبال روابط امنیتی با کشورهای عربی است.»
این روابط در گذشته نیز تا حدودی برقرار بوده است، اما تحولات اخیر منطقه‌ای موجب شده است که اسرائیل در تلاش برای گسترش همکاری‌های امنیتی باشد.»
بنی گانتز گفت: گمان نمی‌کنم این ساختار یک ساز و کار دفاعی باشد، اما روابط خود را در زمینه امور دفاعی با هر کشوری که در آن در ارتباط هستیم، توسعه می‌دهیم.
وزیر دفاع اسرائیل در تشریح این طرح گفت: «ما روند تشکیل ساختار امنیتی ویژه را پیش می‌بریم و در این چارچوب می‌توانیم ادامه دهیم و روابط را گسترش دهیم.»
او به جزئیات این طرح اشاره نکرد.
وزیر دفاع اسرائیل همچنین به این نکته اشاره کرد که کشورش مخالفتی با فروش جت‌های اف-۳۵ به امارات متحده عربی نداشته است. این قرارداد در دولت دونالد ترامپ منعقد شد اما دولت جو بایدن فعلا آن را به حال تعلیق درآورده است.
منبع:https://www.independentpersian.com
- برچسب ها: اسرائیل, اندیشکده, اندیشکده جریان, ایران, پیمان ابراهیم, جریان, خاورمیانه, ساختار امنیتی, کشورهای عربی, همکاری نظامی
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.
