المانیتور که به نظر میرسد نتوانسته در این گزارش، اظهارنظری از مسئولان فعلی یا عالیرتبه روسیه در پرونده سوریه اخذ کند، به نقل از رئیس مرکز آشتی طرفهای متخاصم در سوریه طی سال 2016 مینویسد: تلاش ایران برای گسترش ایدئولوژی شیعه در سوریه، میتواند به منازعه با کردها و اهل سنت منتهی شود؛ همچنین گسترش نفوذ ایران در سوریه، مانعی برای اصلاحات و یافتن منابع خارجی برای بازسازی این کشور است.
در ادامه این گزارش، نویسنده به تلاش گروههایی نظیر لواءالباقر و فاطمیون برای تصرف میادین نفت و گاز Hasham و At-Tabiya دیرالزور در فوریه 2018 اشاره میکند و مدعی است که آن رویداد، به کشته شدن دهها پیمانکار نظامی روس توسط نیروهای آمریکایی منجر شد. علاوه بر این نویسنده انهدام هواپیمای روسیه از سوی سامانه S-200 سوریه در سپتامبر 2018 را یادآوری میکند که به دلیل قرارگیری پایگاههای نیروهای ایرانی در مجاورت تأسیسات نظامی روسیه در حمیمیم و طرطوس بوده و اسرائیل قصد حمله به این مراکز را داشته است.
نویسنده با اشاره به سیاست ایران در ادغام نیروهای خود ذیل واحدهای رسمی ارتش سوریه ازجمله لشکر چهارم به فرماندهی ماهر الاسد و گارد ریاستجمهوری و همچنین تلاش تهران برای استقرار برخی از واحدهای ارتش روسیه در نوار شرقی فرات با هدف جلوگیری از حمله آمریکا به این منطقه، معتقد است مسکو اما قصد ندارد در منازعه نیروهای نزدیک به ایران با آمریکا و اسرائیل مداخله کند.
نویسنده در پایان حمایت روسیه از نیروهای دفاع ملی(NDF) در شرق فرات را توازنبخش نقش نیروهای دفاع محلی نزدیک به ایران(LDF) میداند و با اشاره به اینکه شبه نظامیانی از قبایل شرق فرات نیز همکار نیروهای روس هستند، راهکار در دسترس روسیه برای مسئله نفوذ ایران در سوریه را «ایجاد منطقه عاری از حضور نیروهای نزدیک به ایران» و «جلوگیری از اختلاط نیروهای هوادار ایران و روسیه» میداند که باید از شرق فرات آغاز شود و با رایزنیهای دیپلماتیک میان آمریکا، روسیه و اردن برای کاهش نفوذ ایران در جنوب غرب سوریه تداوم یابد.
منبع:http://tabyincenter.ir
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.