چهار تن از مقامات ارشد پیشین مقدونیه شمالی شامل رئیس پیشین پارلمان، دو وزیر و رئیس پیشین سازمان اطلاعات این کشور روز دوشنبه از سوی دادگاهی در اسکوپیه، پایتخت به دلیل «سازماندهی و حمایت مادی» از حادثه حمله به پارلمان این کشور در سال ۲۰۱۷ میلادی به زندان محکوم شدند.
در آن سال، در جریان حملۀ معترضان ملیگرا به پارلمان، چند نماینده از جمله زوران زائو نخست وزیر کنونی، بشدت مورد ضرب و جرح قرار گرفتند.
معترضان که عمدتا طرفداران نیکولا گروسکی، نخست وزیر قدرتمند پیشین و حزب راستگرای او «VMRO-DPNE» بودند، سعی داشتند مانع از تشکیل دولت ائتلافی سوسیال دموکراتها با گروههای اقلیت آلبانیایی شوند.
معترضان ابتدا علیه انتخابات پارلمانی و تعیین رئیس جدید برای پارلمان دست به تظاهرات زدند و سپس سوسیالیستها را که در آن زمان حزب اپوزیسیون محسوب میشدند، متهم کردند که وحدت ملی را در این کشور به خطر انداختهاند.
بر این اساس دادگاه تراژکو ولجانوسکی، رئیس سابق پارلمان را به شش سال و نیم زندان محکوم کرد. گفته میشود که در روز حادثه، او عمدا زمان برگزاری جلسه پارلمان را به درازا کشانده بود تا معترضان بتوانند وارد ساختمان پارلمان شوند.
مایل جاناکیفسکی و اسپیرو ریستوکی، وزرای پیشین نیز به دلیل هدایت تظاهرکنندگان به شش سال و سه ماه زندان محکوم شدند.
ولادیمیر آتاناسوسکی، مدیر سابق سرویس مخفی که متهم به تحریک مستقیم معترضان به انجام خشونت همچنین صدور دستور پارک یک وسیله نقلیه پر از سلاح در خارج از پارلمان بود، به شش سال زندان محکوم شد.
نیکولا گروسکی، نخست وزیر پیشین مقدونیه شمالی برای یک دهه در این کشور زمام قدرت را در دست داشت و در نهایت در سال ۲۰۱۶ در پی بحران سیاسی سقوط کرد.
او که پس از سقوط به مجارستان فرار کرد نیز از سوی دادگاه به فساد و تحریک معترضان به حمله به پارلمان متهم است.
منبع:https://per.euronews.com
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.