پیشرفت مثبت روابط عراق وکویت، با وجود زخم‌های گذشته
روزنامه‌ی الانباء کویت در تاریخ ۹ فروردین/ ۲۹ مارس به نقل از ناصر الهین، دستیار وزیر امور خارجه‌ی کویت، اقدام عراق را ” گامی مثبت” توصیف کرد. الهین در مراسم تحویل محموله حضور داشت و بر تعهد عراق برای تقویت روابطش با کویت تأکید کرد. همچنین به گزارش انباء، قحطان الجنابی، معاون وزیر خارجه در امور حقوقی عراق در این مراسم حضور داشت. این روزنامه به نقل از جنابی اظهار داشت: “عراق تمامی موانع را برطرف می‌کند تا روابط طرفین به حالت عادی بازگردد.”
در همان روز، روزنامه‌ی الرأی کویت، اظهارات طارق الشیخ، نماینده‌ی دبیرکل و هماهنگ‌کننده‌ی مستقر در نمایندگی سازمان ملل را که “تلاش کویت و عراق را برای حل تمامی مسائل پیچیده و ایجاد صلح، تحسین کرده بود” مورد توجه قرار داد.
در این میان، روزنامه‌ی الجریده‌ی کویت، در تاریخ ۸ فروردین/ ۲۸ مارس گزارش داد که جنابی ملاقاتی با مجدی الظفیری، معاون وزیر خارجه‌ی کویت داشته است، و در آن “در مورد تلاش‌ها برای تقسیط پرداختی‌های در حال انجام… با تأکید بر اهمیت تقویت روابط بین دو کشور، بحث شده است. “
همچنین در تاریخ ۸ فروردین/ ۲۸ مارس، رسانه‌ی سعودی ایلاف، مستقر در انگلستان، در گزارشی اظهار داشت که “ترمیم روابط دو کشور ۲۰ سال به طول انجامید.” ایلاف افزود: “تازه در سال ۱۳۸۹/ ۲۰۱۰، هفت سال پس از سقوط صدام بود که سازمان ملل متحد تحریم‌هایی را که در سال ۱۳۶۹/ ۱۹۹۰ علیه عراق اعمال کرده بود، لغو کرد.”
زمینه/تحلیل: بغداد در تلاش برای تضمین رابطه‌ای مستحکم با کویت است و بازگرداندن اقلام به غنیمت گرفته‌شده از آرشیو ملی نیز در این راستا است.
به تازگی، دور دیگری از پرداخت عراق بابت غرامت جنگ پایان پذیرفته است. با احتساب قسط اخیر، بغداد در طی سه دهه‌ی گذشته حدود ۵۰ میلیارد دلار غرامت به همسایه‌ی جنوبی خود پرداخت کرده است. سال گذشته عراق تقاضا کرد که پرداخت ۳.۷ میلیارد دلار که باقی‌مانده بود، به تعویق بیفتد و دلیل آن تأثیر منفی شدید سقوط قیمت نفت و بیماری همه‌گیر کویید-۱۹ بر اقتصاد عراق است.
طی سال‌ها، کویت نیز گام‌های مهمی برای تقویت روابط برداشته است؛ حمایت از عراق در زمان مواجهه‌‌ی این کشور با بحران شدید امنیتی و انسانی در پی ظهور گروه “داعش” در ۱۳۹۳/ ۲۰۱۴، شاهدی بر این مدعا است. کمک‌های اساسی کویت به عراق، از آن زمان تا کنون ادامه داشته است. عدم امنیت کنونی، همچنان موجب نگرانی مقامات این کشور است و آن‌ها سخت خواهان جلوگیری از عواقب احتمالی آن، از جمله روانه‌شدن جمعیت به سوی کویت هستند. به همین ترتیب، کویت طرح‌های کلان چندجانبه‌ای را برای ایجاد ثبات در عراق اجرا کرده است. به عنوان مثال، در سال ۱۳۹۶/ ۲۰۱۸، کویت برگزارکننده و میزبان یک کنفرانس بین‌المللی به منظور جمع‌آوری کمک مالی برای بازسازی اقتصاد و زیرساخت‌های همسایه شمالی‌اش بود که در آن حدود ۳۰ میلیارد دلار تسهیلات اعتباری و سرمایه گذاری برای عراق تأمین شد.
در روابط اخیر عراق و کویت نیز گه‌گاه تنش‌هایی دیده می‌شود. این موضوع بین مرداد ۱۳۹۸ تا فروردین ۱۳۹۹ ( اوت ۲۰۱۹ و مارس ۲۰۲۰)، زمانی که هر دو کشور طی نامه‌های ارسالی به سازمان ملل، یکدیگر را به تجاوز به مرزهای دریایی خود متهم می‌کردند آشکارتر بود. مذاکرات کویت و عراق در مورد مرزهای دریایی هنوز هم ادامه دارد. افزون بر این، همانطور که پیش‌تر در امواج.میدیا گزارش شده است، دیدار اخیر محمد الحلبوسی، رئیس پارلمان عراق از کویت ، واکنش‌هایی منفی را در میان برخی از نمایندگان مجلس کویت و مردم این کشور برانگیخته است که حاکی از گلایه‌های دیرین مربوط به حمله در سال ۱۳۶۹/ ۱۹۹۰ است.
چشم‌انداز: با نگاهی به آینده، به نظر می‌رسد روابط کویت و عراق در جهتی مثبت پیش رود. چرا که همچنان که کویت تمایل خود به حمایت از ثبات همسایه و بهبود ساختاری نهادهای بغداد را نشان می‌دهد، مقامات عراقی نیز روابط دوستانه با کویت را برای اطمینان از کسب حمایت شرکای بین‌المللی و منطقه‌ای کویت، بسیار مفید تلقی می‌کنند.
اختلافات در مورد مرزها و گلایه‌های کویتی‌ها از حمله‌ی ۱۳۶۹/ ۱۹۹۰ به احتمال زیاد در آینده قابل پیش‌بینی خواهد بود و همچنان مانعی برای توسعه‌ی مشارکت گسترده‌تر کویت و عراق خواهد ماند. هرچند که این عوامل در گذشته‌ی نه چندان دور، مانع از بهبود قابل توجه روابط دو جانبه نشده است.
بازتاب توجهاتی که در روزها و هفته‌های پیش رو به روابط عراق با کویت خواهد شد، به ویژه با توجه به درگیری غریب الوقوع دولت و مخالفان، جالب توجه خواهد بود.
منبع:https://amwaj.media
- برچسب ها: آرشیو ملی کویت, اندیشکده, اندیشکده جریان, جریان, سرمایه گذاری برای عراق, عراق, کویت, محمد الحلبوسی
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.
