شمشیر اورشلیم در برابر نگهبان دیوارها: غزه و جنگ بعدی لبنان

• به تبعیت از هنر نظامی ایران، حماس و جهاد اسلامی بیشتر بر آتش حملات موشکی و خمپاره علیه مناطق پرجمعیت اسرائیل متکی بودند و این حملات با تهاجم زیرزمینی، هوایی، دریایی و سایبری تکمیل می‌شد. گروه حماس در راستای تأمین بقای خود، دارایی‌های نظامی خود را در قلب مناطق پرجمعیت غزه جاسازی کرده و در حفر یک شبکه زیرزمینی از تونل‌های نظامی که آن را شهر جهاد می‌نامد، سرمایه‌گذاری گسترده‌ای انجام داده است. حماس با شلیک موشک‌های سنگین علیه غیرنظامیان اسرائیلی در پی واردکردن خسارت، ایجاد اختلال در زندگی روزمره، ترساندن غیرنظامیان و اعمال قدرت در بین مردم فلسطین و منطقه بود. حماس با انجام عملیات فوق در داخل مراکز جمعیتی خود، تلاش می‌کرد تا نیروی دفاعی اسرائیل را از حمله به نیروهای خود منصرف سازد، درحالی‌که هم‌زمان اسرائیل را عامل حمله به غیرنظامیان غزه به تصویر می‌کشید. این آموزه برای حماس یک پیروزی است؛ زیرا از یک‌سو از قدرت عملیاتی اسرائیل می‌کاهد و از سوی دیگر برای تلفات جانبی غیرنظامیان، هزینه‌های سیاسی زیادی را به اسرائیل تحمیل می‌کند.
• نیروهای دفاعی اسرائیل به سهم خود توانست تا حد زیادی حملات دشمن را خنثی کند. سامانه گنبد آهنین توانست 90 درصد موشک‌ها را به مناطق پرجمعیت ره‌گیری کند. از بین 4300 موشکی که به اسرائیل پرتاب شد؛ تنها 180 مورد به مناطق مسکونی برخورد کردند که باعث تلفات و خسارت قابل‌توجهی شد و زندگی روزمره را مختل کرد. در بعد تهاجمی، نیروی دفاعی اسرائیل توانست حملات دقیق اطلاعاتی به اهداف نظامی حماس و جهاد اسلامی در غزه انجام دهد. این اهداف شامل عناصر فرماندهی و کنترل، تیم‌های موشکی ضدتانک، دارایی‌های تهاجم دریایی، دارایی‌های اطلاعاتی، جنگ سایبری/الکترونیکی، کارشناسان تولید سلاح، دارایی مالی تروریست‌ها و شبکه تونل نظامی گسترده‌ای بود که اسرائیل آن را «مترو» می‌نامد.
• از چشم‌انداز بلندمدت، آخرین درگیری بین اسرائیل و حماس تنها حلقه‌ی دیگری از زنجیره تقابل بین اسرائیل و گروه‌های نیابتی تروریستی همسو با ایران است. ژنرال «آویو کوچاوی» رئیس ستاد مشترک ارتش صهیونیستی در مورد فضای عملیاتی در حال ظهور گفت: ارتش ترور با ده‌ها هزار نیرو، واحدهای بزرگ جنگی و سلاح‌های نظامی استاندارد به‌صورت فزاینده در فضای شهری پرجمعیت مستقر هستند. مهم‌ترین تهدید آن‌ها، حجم فزاینده موشک‌های بالستیک و هدایت‌شونده دقیق است. هرچند آن‌ها از موشک‌های کروز پیشرفته و جنگ‌های الکترونیکی قابل‌توجه با قابلیت‌های سایبری نیز بهره می‌برند. درواقع هدف این گروها حمله به سرزمین اسرائیل است و دکترین نظامی آن‌ها نمایانگر نقض آشکار حقوق بین‌الملل است. در پاسخ به این دکترین و برای تحقق بخشی به‌ضرورت اسرائیل برای محافظت از جمعیت خود، کوچاوی استدلال کرد: «ارتش اسرائیل باید به‌صورت گسترده دشمن را افشا، موردحمله و نابود کند. اطلاعات عملیاتی و توانایی ضربات دقیق، واکنش ارتش اسرائیل به پنهان‌کاری و تمرکززدایی دشمن از سلاح‌های خود است.

نویسنده در بخش پایانی یادداشت در پاسخ به این پرسش که اگر جنگ گسترده‌تری آغاز شود، گزینه‌های واقع‌بینانه نیروی دفاعی اسرائیلی چیست؟ می‌نویسد:  در اثر اتش سنگین و پایدار دشمن، اتکا به عملیات دفاعی به‌تنهایی، سامانه دفاع موشکی اسرائیل را سریعاً از بین می‌برد و منجر به افزایش شدید تلفات و خسارات در داخل می‌شود؛ بنابراین نیروی دفاعی اسرائیل باید از ابزارهای تهاجمی برای تخریب تهدید دشمن استفاده کند. درنهایت، مؤثرترین راه برای کاهش تنش‌های آتی، محدودسازی زمان درگیری‌هاست و به تعبیر دیگر به‌جای تلاش‌های مرحله‌ای، اسرائیل باید بر کاهش مدت‌زمان درگیری از طریق عملیات شدید تمرکز کند.

منابع پژوهش در دفتر اندیشکده موجود است .