اسرائیل و خلیج‌فارس: منبع ثبات یا منازعه

در twitter به اشتراک بگذارید
در whatsapp به اشتراک بگذارید
در telegram به اشتراک بگذارید
اسرائیل و خلیج‌فارس: منبع ثبات یا منازعه

اندیشکده آمریکایی کوئینسی در تحلیلی به قلم «استیون سایمون» می‌نویسد: «توافق‌نامه ابراهیم ثبات منطقه را تضعیف می‌کند؛ زیرا عادی‌سازی روابط اسرائیل با کشورهای عربی می‌تواند ریسک درگیری و منازعه بین اسرائیل و ایران را بالا ببرد. هرگونه درگیری احتمالی بین دو کشور می‌تواند پای ایالات‌متحده را به جنگ باز و تلاش‌های روبه رشد این کشور برای کاهش حضور نظامی در منطقه را تضعیف ‌سازد.»

در بخش زیر به نکات و گزاره‌های اصلی این یادداشت اشاره می‌کنیم

 

  • اگر اسرائیل حملات نظامی پیشگیرانه علیه تأسیسات هسته‌ای ایران ترتیب دهد، می تواند انگیزه‌ی کشورهای عربی برای پیگیری آشتی با ایران یا گفتگوی منطقه‌ای گسترده‌تر برای جلوگیری از درگیری و منازعه را کاهش دهد. از سوی دیگر، همکاری پایدار و عمیق‌تر بین کشورهای عربی و اسرائیل می‌تواند به طور غیرقابل‌تصوری به کنترل فعالیت‌های نظامی و منطقه‌ای ایران در کشورهای منطقه کمک کند و به صورت بالقوه بار امنیتی و حضور نظامی ایالات‌متحده را در منطقه کاهش دهد. این امر به خصوص درصورتی‌که اسرائیل منبع تسلیحات، اطلاعات، فناوری‌هایی مانند هوش مصنوعی، ارتباطات و نظارت تبدیل شود، امکان‌پذیر خواهد بود.
  • از منظر امارات متحده عربی، انگیزه‌ی اصلی امضای توافق‌نامه ابراهیم این تصور است که ایالات‌متحده در مسیر خروج از منطقه خلیج‌فارس قدم برمی‌دارد و نمی‌تواند برای حفظ کشورش در مقابل ایران به واشنگتن تکیه کند. اسرائیلی‌ها امیدوار هستند که از کشورهای عربی برای حمله نظامی به تأسیسات اتمی ایران بهره ببرند؛ بنابراین کشورهای عربی به خصوص امارات با اسرائیل در محدودسازی نفوذ و قدرت ایران در منطقه هدف مشترکی دارند. البته کشورهای عربی خلیج‌فارس از این توافق‌نامه به عنوان مسیری برای بهبود تصویر و پرستیژ خود در واشنگتن و بهره‌برداری از منافع اقتصادی، نظامی و تکنولوژیک اسرائیل استفاده می‌کنند.
  • متغیرهای اصلی علائق کشورهای عربی حاشیه خلیج‌فارس در برقراری روابط با اسرائیل به امنیت، عوامل ژئوپلیتیکی، محاسبات سیاسی و انتظارات اقتصادی برمی‌گردد. البته وزن و اهمیت هر یک از متغیرها متفاوت است اما در مجموع همه از جذابیت برخوردار می‌باشند.
  • برتری و مزیت اسرائیل در حوزه‌های هوش مصنوعی، حملات و عملیات سایبری، دفاع در مقابل حملات موشکی، هوایی و آموزش و تاکتیک‌های نظامی می‌تواند به کشورهای عربی حاشیه خلیج‌فارس کمک کند تا کمبودهای خود را در این عرصه‌ها جبران کنند. کشورهای عربی حاشیه خلیج‌فارس همچنین بر این امید هستند که از روابط خود با اسرائیل برای حل مشکلات امنیتی داخلی بهره ببرند. البته انگیزه دیگر سعودی‌ها و اماراتی­ها برای بهبود روابط با اسرائیل می‌تواند در قالب دسترسی به تکنولوژی‌های نظارت داخلی اسرائیل برای سرکوب مخالفین قابل‌تعریف باشد. سه متغیری که علائق اسرائیل به برقراری روابط با کشورهای عربی خلیج‌فارس را برانگیخته است شامل مشروعیت و پوشش منطقه‌ای در مسئله فلسطین، حمایت و پشتیبانی بالقوه از عملیات متعارف وسیع علیه ایران و درآمد حاصل از افزایش گردشگری، سرمایه‌گذاری، تجارت و فروش تسلیحات است.

 

 

منابع پژوهش در دفتر اندیشکده موجود است .

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *