بحران کامالا هریس؛ توجه به معاون بایدن پس از درز خبرها از تنش‌ها در کاخ سفید
کامالا هریس [معاون رئیس‌جمهوری آمریکا] پایین‌ترین شاخص تایید مردم را در نظرخواهی‌های تاریخ معاصر آمریکا دارد. او سخنگو و آمر دو سیاست ستیزه‌جویانه‌ای است که در واشنگتن به بن‌بست رسیده است و مشاوران او در رسانه‌ها با مشاوران رئیسش در جنگ و جدال‌اند.
اما روز دوشنبه که جو بایدن بودجه ساختاری ۱.۲ تریلیون دلاری‌اش را که از تایید هر دو حزب عمده آمریکا برخوردار است امضا و قانونی کرد، این کامالا هریس بود که در کنار رئیس جمهوری ایستاده بود.
معاون رئیس جمهوری آمریکا همراه آقای بایدن در یک سو و یک عضو اتحادیه کارگری در سوی دیگرش، در میان نوای سرود «درود بر رئیس» وارد باغ جنوبی کاخ سفید شد و از پشت آرم ریاست جمهوری در سخنان کوتاهی رهبری آقای بایدن را در طول چند ماه تعامل و مذاکره که به مراسم روز دوشنبه انجامید، ستود.
خانم هریس گفت: «آقای رئیس جمهوری، اگر به‌خاطر رهبری شما نبود، ما امروز اینجا نمی‌بودیم. از همان ابتدا، شما از دیدار و گفت‌وگو با دموکرات‌ها، نمایندگان مستقل، و جمهوری‌خواهان در دفتر ریاست جمهوری استقبال کردید. شما از نظرهای مختلف استقبال کردید. شما از بحث و تعامل استقبال کردید. همه این‌ها به‌خاطر تصویب این لایحه. و این چیزی است که می‌دانم واقعیت دارد: شما ترکیبی از فردی معتقد و شخصی سازنده هستید. و به همین دلیل، ما در موقعیت بهتری قرار داریم.»
حضور خانم هریس در کنار آقای بایدن و در جایگاه نخستین زن و نخستین فرد رنگین‌پوست در مقام مشهورترین معاون ریاست جمهوری جهان، در گرماگرم موج گزارش‌های منفی علیه او صورت گرفته است. این گزارش‌ها به گونه‌ای ناخواسته توجه ناظران را به لغزش‌های علنی او در نخستین سال خدمتش [در کاخ سفید] جلب کرده و بر نقش او در راه رفتن روی طناب وظایف معاون رئیس جمهوری تاکید کرده که سالمندترین رهبر آمریکا در تاریخ این کشور است.
کاخ سفید و دفتر معاونت ریاست جمهوری هیچ‌کدام نمی‌گویند که پیشنهاد سخنرانی خانم هریس در کنار آقای بایدن ابتکار تیم خود او بوده است یا تیم رئیس جمهوری، اما جایگاه خانم هریس در برنامه روز دوشنبه برای او ناآشنا نبود.
از همان روزهای نخست انتقال ریاست جمهوری به آقای بایدن، خانم هریس نقشی برجسته در حتی کوچک‌ترین رویدادها برعهده گرفت. او اغلب آخرین فردی بود که پیش از معرفی نامزدهای سمت‌های هیئت دولت در محل تئاتر کویین در ویلمینگتون در ایالت دلاور آقای بایدن سخنرانی می‌کرد و این روش در بسیاری از رویدادهای نخستین ماه‌های ریاست جمهوری بایدن ادامه یافت. اما یک منبع آشنا با چینش‌های اولیه کاخ سفید به ایندیپندنت گفت که تیم آقای بایدن این کار را متوقف کرد، زیرا چنین به نظر می‌رسید که رئیس‌جمهوری مستقلا عمل نمی‌کند.
در ماه‌های اخیر، در موارد حساس و مهم، خانم هریس از محل کاخ سفید به جای دیگری فرستاده می‌شد. روزی که مقام‌های دولت بایدن در آخرین لحظات با اعضای «مرکز پیشرو کنگره» برای حمایت از لایحه‌ای که بایدن روز دوشنبه امضا کرد در کشاکش و درگیری بودند، خانم هریس بیست کیلومتر آن‌طرف‌تر مشغول بازدید از مرکز فضایی «گدارد» ناسا در گرین بلت مریلند بود. به همین صورت، هنگامی که آقای بایدن به منظور مشورت پیرامون لایحه‌ای که روز دوشنبه قانونی شد، با اعضای دولتش جلسه داشت، خانم هریس با یک اقیانوس فاصله، از پاریس در فضای مجازی «زوم» در این جلسه حضور یافت.
منابع کنگره نیز می‌گویند که در مراحلی، خانم هریس به‌مراتب بسیار کمتر از آقای بایدن در این روند قانونی دخالت داشت، هرچند برخی از ناظران این امر را به کم‌تجربگی نسبی خانم هریس در امور قانون‌گذاری در مقایسه با دهه‌ها تجربه رئیس‌جمهوری در نوشتن قوانین در مقام سناتوری تعبیر کرده‌اند.
بنا به گزارش اخیر نشریه پولیتیکو، اعضای حلقه‌های داخلی حزب دموکرات مطمئن نیستند که (در صورت تصمیم آقای بایدن به شرکت در کارزار ریاست جمهوری) خانم هریس شایستگی جانشینی او را در دوره ریاست جمهوری ۲۰۲۴ یا ۲۰۲۸ داشته باشد.
پولیتیکو به نقل از کسی که او را «کار راه‌انداز کهنه‌کار نیوهمشایر» توصیف کرده است، می‌نویسد: «بی‌تردید او [خانم هریس] این راه لعنتی را هموار نخواهد کرد.»
دیگر منابع حزب دموکرات متوجه شده‌اند که تمرکز کاخ سفید روی ساختارها، پیت بوتیجج، وزیر راه و ترابری و تنها نامزد دور اول ریاست جمهوری را که در دولت بایدن خدمت می‌کند، در جایگاه والاتری قرار داده است.
با توجه به اینکه وزارت راه و ترابری بودجه ساخت راه‌ها، پل‌ها، و تونل‌های جدید را در سراسر کشور تامین می‌کند، آقای بوتیجج در سمت وزیر ترابری آمریکا مسئول اجرای بخش عمده‌ای از لایحه زیرساختی بایدن است. شهردار سابق «ساوت بند» ایالت ایندیانا همچنین یکی از اعضای نیروی ضربتی جدید رئیس جمهوری است که وظیفه دارد بر اجرای مفاد لایحه زیرساخت‌ها نظارت کند که ریاست آن بر عهده میچ لندریو، شهردار سابق نیواورلئان است. در این میان، خانم هریس در میان مقام‌هایی که از آن‌ها برای ایجاد این نهاد نام برده شده، قرار نداشته است.
همچنین ماه گذشته، به دنبال حمله‌های رسانه‌های برجسته محافظه‌کار به آقای بوتیجج، وی برای مدت کوتاهی چهره دولت بایدن برای تلاش در جهت تصویب مرخصی با حقوق برای خانواده شد. یکی از مشاوران سابق خانم هریس از شتاب جن ساکی، سخنگوی مطبوعاتی کاخ سفید، در دفاع از او در مقابل حمله‌های تاکر کارلسون، مجری فاکس نیوز، به تلخی یاد کرد. مشاور سابق هریس به شبکه خبری سی‌ان‌ان گفت که در اشتیاق خانم ساکی در دفاع از آقای بوتیجج رگه‌های نژادپرستی وجود داشت، هرچند خانم هریس نیز در مورد نقشش در یافتن «علل بنیادی» مهاجرت آماج حمله‌های دیگری بوده است.
او افزود: «مشکل می‌توان آن حرارت ویژه‌ای را که کاخ سفید در دفاع از یک مرد سفیدپوست به کار گرفت، ندید، در حالی که هریس در سال گذشته کاملا هدف حمله‌هایی بود که بخش غربی [بخشی از ساختمان کاخ سفید که دفاتر رئیس‌جمهوری و اتاق هیئت دولت در آن قرار دارد] نمی‌خواسته است آماج آن باشد.»
خانم ساکی در پاسخ به نشانه‌های اخیر نارضایتی از طرف تیم خانم هریس گفت که این گزارش‌ها «معرف نظر (آقای بایدن) یا تجربه ما با معاون رئیس‌جمهوری نیست.»
سخنگوی مطبوعاتی کاخ سفید گفت که آقای بایدن خانم هریس را به عنوان معاونش انتخاب کرده است زیرا «به اعتقاد او، خانم هریس دقیقا همان فردی بوده که او در رهبری کشور در کنارش می‌خواسته است.»
او افزود: «او شریک بسیار مهمی است. او رهبر است، و فردی است که می‌تواند ماموریت‌های بسیار مهمی را تقبل کند، چه در پرداختن به ریشه‌های مهاجرت در مثلث شمالی [عبارتی که در آمریکا به سه کشور گواتمالا، هندوراس، و السالوادور اطلاق می‌شود]، چه در مورد هسته دموکراسی در حق رای دادن.»
منبع:https://www.independentpersian.com
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.
