کشورهای کمککننده به افغانستان، دیروز جمعه ۱۹ آذر موافقت کردند که ۲۸۰ میلیون دلار از ذخیره صندوق امانت بازسازی افغانستان برای ارائه خدمات بهداشتی و غذا به افغانستان منتقل شود.
رویترز گزارش داده است که این پول را برنامه جهانی غذا (WFP) و صندوق حمایت از کودکان ملل متحد (یونیسف) برای تهیه غذای نیازمندان و تجهیز مراکز درمانی و تقویت خدمات بهداشتی استفاده خواهند کرد.
بانک جهانی، دیروز جمعه، ۱۹ آذر با انتشار اعلامیهای گفته است، صندوق امانت بازسازی افغانستان تحت مدیریت بانک جهانی، امسال ۱۸۰ میلیون دلار به برنامه جهانی غذا برای افزایش امنیت غذایی و ۱۰۰ میلیون دلار به یونیسف برای ارائه خدمات ضروری بهداشتی میپردازد.
در اعلامیه بانک جهانی آمده است: «این تصمیم اولین گام برای استفاده مجدد از وجوه موجود در صندوق امانت بازسازی افغانستان (ARTF) است که در این زمان حساس برای ارائه کمکهای بشردوستانه به مردم افغانستان اختصاص مییابد.»
رویترز به نقل از بانک جهانی نوشته است، انتقال این پول به افغانستان، به یونیسف این امکان را میدهد تا به ۱۲.۵ میلیون نفر خدمات بهداشتی و ضروری ارائه کند و یکمیلیون نفر را واکسینه کند، درحالیکه برنامه جهانی غذا میتواند به ۲.۷ میلیون نفر کمک غذایی ارائه کند و نزدیک به ۸۴۰ هزار مادر و کودک را نیز حمایت نماید.
بانک جهانی همچنین گفته است، تلاش دارد در گفتگو با کمککنندگان و اعضای صندوق امانت بازسازی افغانستان، وجوه مسدود شده در این صندوق را آزاد کند و زمینه ارائه خدمات ضروری به مردم افغانستان را فراهم سازد.
بر اساس گزارش سازمان ملل، حدود ۲۳ میلیون نفر در افغانستان به غذای کافی و سالم دسترسی ندارند و حدود ۹ میلیون نفر در معرض فقر و قحطی شدید قرار دارند. سازمان ملل در ماههای اخیر بارها هشدار داده است که بیتوجهی به افغانستان میتواند، بدترین فاجعه بشری را در پی داشته باشد.
با فروپاشی دولت پیشین افغانستان و مسلط شدن طالبان بر آن کشور، میلیونها نفر درآمدشان را از دست دادند و شهرنشینهایی که زندگی متوسطی داشتند و از کمکهای بشری بینیاز بودند، بهسرعت به جمعیت فقیر و گرسنه ملحق شدند. بر اساس گزارشهایی که سازمان ملل از میزان فقر و گرسنگی در افغانستان منتشر کرده است، پس از تسلط طالبان بر آن کشور، میزان نیازمندی به کمکهای بشری بهویژه مواد غذایی، در شهرها و روستاها یکسان است، درحالیکه پیشازاین، کمکهای بشری در شهرها، تنها به آوارگان داخلی که در مراکز شهرها جابجا شدهاند، توزیع میشد.
بااینحال بهنظر میرسد انتقال ۲۸۰ میلیون دلار به افغانستان که قرار است دو سازمان متعلق به سازمان ملل آن را استفاده کنند، تلاش برای جلوگیری از وقوع فاجعه و فروپاشی اقتصادی در افغانستان، از مسیری است که شامل تحریمهای ایالاتمتحده آمریکا در برابر طالبان نشود.
بسیاری از کشورهای جهان که تلاش دارند کمکهای بشردوستانه را برای جلوگیری از وقوع فاجعه بشری در افغانستان ارائه کنند، نگران مواجه شدن با تحریمهای وضعشده ایالاتمتحده در مورد شماری از اعضای کابینه طالباناند. این تحریمها شامل ملا محمدحسن آخوند، نخستوزیر طالبان و ملا هیبتالله آخوند، رهبر این گروه و برخی از اعضای کابینه طالبان نیز میشود.
سراجالدین حقانی، رئیس شبکه حقانی و وزیر داخله (کشور)، مولوی امیر خان متقی، وزیر خارجه، ملا برادر، مولوی عبدالکبیر و ملا عبدالسلام حنفی، معاونان نخستوزیر، عبدالحکیم اسحاقزی، وزیر عدلیه، ذبیحالله مجاهد، معاون وزارت اطلاعات و فرهنگ و سخنگوی طالبان و شمار دیگری از اعضای این گروه که در نهادهای مختلف گماشته شدهاند در فهرست تحریمهای ایالاتمتحده قرار دارند.
بااینحال، انتقال ۲۸۰ میلیون دلار از مجموعه وجوه موجود در صندوق امانت بازسازی افغانستان میتواند کمک بزرگی به ارائه خدمات بهداشتی و غذا به نیازمندان در افغانستان باشد.
پیشازاین شماری از کشورهای همسو با طالبان ازجمله روسیه و پاکستان، خواهان آزاد شدن وجوه موجود در صندوق امانت بازسازی افغانستان شده بودند. صندوق امانت بازسازی افغانستان در سال ۲۰۰۲ و به هدف جمعآوری پول از حامیان بینالمللی دولتهای پیشین افغانستان برای کمک به روند بازسازی افغانستان ایجاد گردید.
این صندوق، زیر نظارت و مدیریت سازمان ملل و با همکاری بانک توسعه اسلامی و بانک توسعه آسیا فعالیت میکند.
منبع:https://www.independentpersian.com
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.