الفقی در گفتوگو با برنامه «در مصر اتفاق میافتد» تصریح کرد: تغییر رویکرد ترکیه در قبال مصر به چندین عامل بر میگردد؛ نخست اینکه «رجب طیب اردوغان»، رئیس جمهوری ترکیه با دولت جدید ایالات متحده امریکا رو به رو است که با دولت پیشین در نحوه تعامل با پروندههای منطقهای سیاست متفاوتی دارد همچنین کشورهای اروپایی با سیاست آنکارا در دریای مدیترانه و لیبی به مخالفت برخاستهاند.
الفقی افزود: اردوغان نه در نبردهای نظامی بلکه دستکم در عرصه سیاسی رقابت در لیبی را باخته و نتوانسته است به اهداف سیاسی خود در این کشور جامه عمل بپوشاند.
وی ادامه داد: آشتی قطر و کشورهای شورای همکاری نیز قدرت مانور ترکیه در ائتلاف با قطر و دیگر کشورهای منطقه را کمرنگ کرده است و همه اینها منجر به این شده که ترکیه نیاز به تغییر در سیاستهای خود را احساس کند، در کنار این فاکتورها باید به عامل اقتصادی هم اشاره کرد به طوری که مصر شریک اقتصادی بزرگ ترکیه به شمار میرفت و بازار این کشور به روی تولیدات و کالاهای ترکیه باز بود.
این سیاستمدار مصری و رئیس کتابخانه اسکندریه گفت: اردوغان همچنین در معرض فشار اپوزیسیون داخلی قرار دارد که درباره علت مواضع ضد مصری دولت و فواید آن چالشهایی مطرح کردهاند و اینکه ترکیه با میزبانی از چند صد اخوانی، کشوری با جمعیت 105 میلیون نفر و بازار بزرگ این کشور را از دست داده است.
در پی سرنگونی دولت اخوانی محمد المرسی با کودتای ارتش مصر، روابط دو کشور مصر و ترکیه به تنش کشیده شد و در نهایت از سال ۲۰۱۳ این تنشها منجر به قطع روابط شد. همچنین طی سالهای گذشته میان دو کشور بر سر فعالیتهای اکتشاف نفت و گاز ترکیه در دریای مدیترانه اختلاف داشتند و این میان موضوع حمایت دولت اردوغان از دولت لیبی نیز مورد اعتراض شدید دولت مصر بود.
مصر همراه با روسیه، فرانسه و امارات از نظامیان تحت رهبری ژنرال خلیفه حفتر حمایت میکردند و دولت مصر حتی تابستان گذشته از احتمال مداخله نظامی در لیبی خبر داده بود.
در همین رابطه، منابع آگاه طی هفتههای اخیر از هماهنگی مواضع و احتمال پایان دادن به اختلافات موجود میان ترکیه و مصر خبر دادهاند؛ خبری که با سکوت تقریبی قاهره اما اعلام صریح آنکارا در ابراز تمایل برای آن همراه بوده است اما در این میان، گروه اخوان الملسمین به عنوان گره بزرگی میان دو کشور باقی مانده است.
سرکوب همه جانبه اخوان المسلمین در مصر در سایه حاکمیت دولت فعلی به هیچ وجه مورد قبول ترکیه و قطر نیست و باید راه حلی برای آن ارائه داد. اما از سوی دیگر بازگشت کامل اعضای اخوان المسلمین به صحنه سیاسی مصر که دولت فعلی آنها را متهم میکند که در کارهای «تروریستی» دست داشتند، امکان پذیر نمیباشد.
ضمن اینکه دولتی مثل امارات به خاطر تأثیری که بر وضع داخلی آن داشتند، با هرگونه بازگشت آنها مخالفت میکند و این کشور اکنون از مهمترین هم پیمانان عبدالفتاح السیسی به حساب میآید. در این میان ممکن است یک راه حل میانه مطرح شود. اخوان المسلمین را تا ابد نمیتوان از فعالیت سیاسی محروم کرد. ممکن است بعنوان یک حزب سیاسی با وزنی همانند روزگار حسنی مبارک به صحنه بازگردد. این مدل ایده آل دولت فعلی مصر است که فکر میکند از یک سو، جلوی «تمامیت خواهی» آنها را گرفته، و از سوی دیگر ثبات را به کشور خود برگرداند و در عین حال روابط خود را با کشور مهمی مثل ترکیه بهبود میدهد.
به نظر میرسد اندیشه بازگشت اخوان المسلمین به این شکل اکنون پذیرفته شده اما دایره فعالیت آنها، وزن سیاسی و نفوذ اجتماعی یک حزب چیزی نیست که در مذاکرات میان کشورها تعیین میشود و این مسالهای است که ترکیه احتمالا مطرح میکند اما در هر حال گشایش جدید در روابط مصر و ترکیه آغاز شده و به زودی نتایج آن مشخص خواهد شد.
منبع:https://mdeast.news
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.