وزارت نفت سوریه شامگاه روز گذشته با انتشار اعلامیهای گفت در حالی که دمشق منتظر عادیسازی تردد کشتیها از کانال سوئز است، تصمیم به سهمیهبندی برخی سوختها در کشور گرفته است.
سوریه سالهاست که با کمبود بنزین و دیگر سوختها مواجه است و به واردات نفت از ایران برای پالایش و تامین سوخت کشور متکی است.
بر اساس آمارهای شرکتهای ردیابی نفتکشها، ایران روزانه ۳۰ تا ۵۰ هزار بشکه نفت طی سالهای گذشته به سوریه ارسال کرده است.
کشتی باربری غولپیکر ژاپنی «ام وی اورگرین» چند روز پیش در کانال سوئز به گل نشست و گزارشها حاکی است باز شدن این آبراهه احتمالا چند هفته طول بکشد.
وزارت نفت سوریه تصریح کرد: برای جلوگیری از مشکل کمبود سوخت در بخشهای خدماتی مانند بیمارستانها، نانواییها، ایستگاههای آب و همچنین حمل و نقل، دولت تصمیم گرفته محصولات نفتی را سهمیهبندی کند.
اوایل سال جاری دولت سوریه قیمت انواع سوختها را افزایش داد و از جمله قیمت بنزین یارانهای ۵۰ درصد در این کشور افزایش یافت. پاییز پارسال نیز قیمت بنزین در این کشور دو برابر شد. قیمت بنزین معمولی آزاد در سوریه به نزدیک ۱.۵ دلار و بنزین اکتان ۹۵ به ۲.۱ دلار رسیده است که یکی از گرانترین سوختها در جهان است.
سوریه قبل از جنگ داخلی، در اوایل دهه گذشته نزدیک ۴۰۰ هزار بشکه در روز تولید نفت داشت، اما تولید نفت این کشور در سالهای گذشته به ۲۵ هزار بشکه در روز سقوط کرده است و برای تولید سوخت نیاز به واردات نفت و حتی فرآوردههای نفتی از ایران دارد.
سوریه در زمستان گذشته نیز به خاطر تاخیر در دریافت نفت از ایران سهمیه بنزین را نصف کرده بود.
همان زمان شرکت ردیابی نفتکشها، تانکر ترکرز، گزارش داده بود که یک نفتکش ایران با دو میلیون بشکه محموله نفت خام در حال گذشتن از کانال سوئز و رسیدن به بندر بانیاس سوریه است.
در همین رابطه، «کیوان کاشفی»، رییس اتاق مشترک بازرگانی ایران و سوریه چند روز پیش میزان تجارت دوجانبه ایران و سوریه در سال گذشته خورشیدی را ۱۸۰ میلیون دلار عنوان کرده بود.
این میزان از تجارت دوجانبه، معادل تقریبا یک سوم ارزش نفتی است که ایران سالانه تحویل سوریه میدهد.
منبع:https://mdeast.news/
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.