انتقال پناهجویان به کشور ثالث، چالش تازهای برای پناهندگان سوری در دانمارک
پس از ارائه طرح جدیدی از سوی دولت دانمارک به پارلمان آن کشور که به دولت اجازه میدهد پناهندگانی که درخواست پناهندگی آنها پذیرفته نشده است را به کشور ثالثی انتقال دهد، پناهندگان سوری مقیم دانمارک دست به تظاهرات گستردهای زده و در اعتراض به این طرح، در مقابل پارلمان در کپنهاگ تجمع کردند.
تداوم اعتراضها
در تظاهراتی که برای همین منظور در پایتخت دانمارک آغاز شد، هزاران پناهنده سوری شرکت کرده و مخالفت خود را با تصمیم اخراج مهاجران ابراز داشتند و از دولت دانمارک خواستند از قصد اخراج آنها از کشور منصرف شود، به ویژه اینکه دولت دانمارک پیشاپیش برای میزبانی و انتقال پناهجویان با کشورهای متعددی در تماس و گفتوگو شده و در این زمینه با کشور رواندا توافقنامهای را امضا کرده است.
به باور یکی از برگزارکنندگان تحصن، به دنبال تصمیم اخیر، مشارکت گسترده و همبستگی با معترضان گسترش یافته است. وی افزود که «پناهندگان به دلیل ظلم و خشونتی که در کشورشان بود به دانمارک پناهنده شده اند، بنابراین، امیدواریم کشورهایی که از آغاز بحران، میزبان ما بودند، ما را ناامید نکنند.» وی با اشاره به اینکه تحصن در مقابل پارلمان که از ۱۸ روز به این سو آغاز شده است تا زمان برآورده شدن خواستههای معترضان ادامه خواهد داشت، گفت که «تعداد شهروندان سوری که مطابق به تصمیم جدید وادار به اخراج خواهند شد به ۹۰۰ نفر میرسد و اداره مهاجرت دانمارک نامهای آنها را در لیست اخراج ثبت کرده است.»
البته دولت دانمارک با تصویب طرح جدید و اخراج پناهجویان سوری به کشورشان در مناطقی مانند دمشق و حومه آن که از ثبات و امنیت نسبی برخوردار هستند، میتواند معضل تصمیم قبلیاش را حل کند. با این حال، پناهندگان به طور عموم خشم و نارضایتی خود را نسبت به تصمیم اخیر دانمارک ابراز داشتند. ناظران امور پناهندگان معتقدند که دانمارک نخستین کشور اروپایی است که کنوانسیون پناهندگان ۱۹۵۱ که خود عضو آن است را نقض کرده و اولین کشوری است که در این اواخر مجوز اقامت بیش از ۲۰۰ پناهنده سوری را لغو کرده است.
محکومیت و توجیهات پناهندگی
تردیدی نیست که کپنهاگ با اتخاذ تصمیم اخیر، با محکومیت کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد و برخی از کشورهای اتحادیه اروپا روبهرو خواهد شد. در همین راستا محمد الحجی، کارشناس امور مهاجرت متعقد است که این تصمیم، فشار روانی زیادی را بر پناهندگان وارد خواهد کرد، به ویژه آنهایی که با پیمودن راههای خطرناک، استفاده از قایقهای مرگ، عبور از دریاها و جنگلها مسافتهای طولانی را طی کرده و با امید دستیابی به پناهگاه امن برای خود و خانوادههایشان به این کشور مهاجرت کرده اند.
در همین حال، معترضان سوری، به ویژه مخالفان رژیم اسد با اشاره به عدام توانایی برای بازگشت به کشور، شعارهای «سوریه امن نیست»، را سر میدهند.
مهاجرت غیرقانونی و موضوع امنیت در کشور
دولت دانمارک از طریق اداره مهاجرت به دنبال صدور تفاهم نامهای است تا استان حسکه در شمال شرق و حلب در شمال غرب سوریه را به عنوان مناطق امن در نظر گیرد و این امر به دولت اجازه میدهد همه پناهجویان سوری را به کشور آنها بازگرداند، همان اقدامی که در گذشت در برخورد با پناهندگان ساکن دمشق و حومه آن صورت گرفت.
از سوی دیگر، مارکوس نوت، سخنگوی امور خارجه در بیانیه مطبوعاتی، ضمن توضیح دلایل اتخاذ این تصمیم گفت که «بازگشت پناهجویان باید با توجه وضعیت ایمنی مناطق آنها انجام شود. وی افزود به دنبال شکست داعش، دیگر جنگ در سراسر سوریه ادامه ندارد. وزارت مهاجرت دانمارک در گزارشی که در اکتبر سال گذشته منتشر شد، اعلام کرد که دمشق و حومه آن در مقایسه با سایر شهرها و مناطق امنتر شده اند.
در مقابل، پناهندگان سوری که در مقابل پارلمان دانمارک تحصن کرده اند اصرار دارند که آنها توانایی بازگشت به کشور را ندارند، مگر اینکه بازگشت آنها و خانوادههایشان با تضمینهای بینالمللی همراه باشد، به ویژه اینکه شمال سوریه طبق گفته آنها هنوز هم دستخوش تنشهای امنیتی و ناامنی است. علاوه بر بحرانهای شدید اقتصادی که این کشور با آنها روبهرو است و شهروندان سوریه را به دلیل چالشهای اقتصادی و نبود خدمات اجتماعی ناگزیر به ترک کشور میکند.
منبع:https://www.independentpersian.com
- برچسب ها: اندیشکده, اندیشکده جریان, بحران مهاجران, جریان, جنگ سوریه, دانمارک, سقف پذیرش پناهندگان, سوریه
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.
