وقتیکه در زمان باراک اوباما، ایران و آمریکا به توافق در موضوع هسته ای رسیدند، نخستوزیر وقت رژیم صهیونیستی یکی از اصلی ترین مخالفان بود تا جایی که بدون رعایت تشریفات قانونی و دیپلماتیک مرسوم به آمریکا رفت و در کنگره این کشور به ایراد سخنرانی علیه اوباما در موضوع هسته ای پرداخت. روی کار آمدن ترامپ و ضدیت او با توافق هسته ای فرصتی مناسب برای این رژیم فراهم کرد تا آمریکا را به خروج از برجام و وضع دوباره تحریم ها علیه ایران تشویق کند، بهگونهای که بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر وقت مدعی شد نقش اصلی را در خروج آمریکا از توافق هسته ای داشته است.
با روی کار آمدن بایدن و تیم جدید که حامی احیای برجام بودند، مقامات تل آویو بهشدت نگران شدند و فعالیت¬های خود را برای جلوگیری از احیای برجام در سطوح مختلف آغاز کردند. یکی از مهمترین سطوح، متهم کردن جمهوری اسلامی ایران به انجام حمله های نظامی به کشتی های رژیم صهیونیستی در دریای عمان است. آخرین مورد دراینباره، حمله به کشتی نفتکش «مرسر» است که در مالکیت شرکت «زودیاک» است. بنا به ادعای سنتکام و مقامات این رژیم، در 8 مرداد با پهپاد به این کشتی حمله شده که در نتیجه آن یک شهروند انگلیسی و رومانیایی کشته شدند. پس از این حمله، بلافاصله مقامات رژیم صهیونیستی و آمریکایی و نیز انگلیس، جمهوری اسلامی ایران را مسئول حمله معرفی کردند.
وقوع چنین حادثه ای در آستانه شکل گیری دولت جدید در ایران و ازسرگیری مذاکرات احیای توافق هسته ای در دولت دکتر سید ابراهیم رئیسی، می تواند از تلاش های رژیم صهیونیستی برای فضاسازی جدید علیه ایران بهویژه در ارتباط با توافق هسته ای نشان داشته باشد؛ زیرا مقامات صهیونیستی و حتی برخی نخبگان سیاسی و رسانه های داخلی آمریکا، از جو بایدن درخواست کردند مذاکرات احیای برجام را متوقف کند.
بهعبارت دیگر، پس از این حادثه تلاش ها برای گره زدن حادثه حمله به کشتی نفت کش به برجام آغاز شد.
در کنار فضاسازی رژیم صهیونیستی علیه جمهوری اسلامی ایران با توسل به موضوع حمله به کشتیها، تلآویو اقدامات دیگری نیز برای فضاسازی منفی علیه جمهوری اسلامی ایران انجام داده است. بدین معنی که در آوریل 2021 سفر یوسی کوهن، رئیس سازمان موساد و ژنرال آویو کخاوی، فرمانده ارتش و تامیر هایمان، فرمانده اطلاعات ارتش رژیم صهیونیستی به واشنگتن برای جلوگیری از بازگشت آمریکا به برجام انجام شد. هدف از این سفر ارائه مدارکی به کاخ سفید برای اثبات «دروغگویی و پنهانکاری هسته¬ای ایران» عنوان شد.
علاوه بر این، در جریان سفر وزیر دفاع آمریکا در 11 آوریل به سرزمین های اشغالی، موساد به شکلی عامدانه به درز اطلاعات خرابکاری در حادثه نطنز پرداخت. این عملیات، یک روز پس از سالروز دستیابی ایران به فناوری هسته¬ای، ساعاتی پیش از رسیدن وزیر دفاع آمریکا به تل¬آویو و در آستانه مذاکرات وین انجام و جزئیات آن رسانه ای شد. در واقع رژیم صهیونیستی با این اقدام به دنبال ارسال این پیام به ایران و آمریکا بود که این رژیم خود را متعهد به هیچ نوع توافقی بین ایران و آمریکا نمی داند و مذاکرات مانع عملیات رژیم صهیونیستی علیه ایران نخواهد شد. همچنین وقوع این رویداد در آستانه دیدار آستین از سرزمینهای اشغالی می توانست به این دلیل باشد تا تلآویو بخواهد فرضیه همدستی واشینگتن در این اتفاق را پررنگ کند و در نتیجه ظن طرف ایرانی را به نیات مذاکره کنندگان آمریکایی در وین افزایش دهد.
لذا باید به این نکته توجه داشت که هرچه به زمان آغاز دور هشتم مذاکرات احیای برجام در وین نزدیک می شویم باید انتظار فضاسازی های بیشتر از سوی رژیم صهیونیستی علیه جمهوری اسلامی ایران را داشته باشیم. این رژیم نه تنها در داخل آمریکا از طریق لابی کردن به دنبال جلوگیری از احیای برجام است بلکه در سطح منطقه نیز به دنبال تصویرسازی منفی از جمهوری اسلامی ایران بهعنوان بازیگری است که نقش مخربی بازی می کند و لذا نباید تحریم های موجود علیه آن لغو شود.
بنابراین آنچه مهم است آن است که جمهوری اسلامی ایران همزمان با پیش برد مذاکرات با آمریکا تلاش کند که، از طریق افزایش فعالیتهای دیپلماتیک و همچنین با کمک رسانههای فرامرزی و فضای مجازی با انعکاس مجدد فضاسازیهای منفی که از سوی رژیم صهیونیستی و دیگر رقبای منطقهای در گذشته و حال علیه جمهوری اسلامی ایران انجام شده است، احتمال ایجاد مجدد این فضاسازیها را در آینده به مخاطبان جهانی خود گوشزد کند. بهگونهای که بتواند فضاسازیهای منفی علیه ایران را در آینده خنثی و بیاثر کند.
منبع:http://irdiplomacy.ir/
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.