خروج شرکت‌های بزرگ غربی از عراق و جایگزینی راهبردی چین
حسن دانایی‌فر در گفتگو با سایت شورای راهبردی روابط خارجی با اشاره به اظهارات وزیر نفت عراق مبنی بر اینکه شرکت نفتی «بریتیش پترولیوم» بریتانیا در حال بررسی خروج از عراق است، اظهار داشت: خروج برخی شرکت‌های نفتی از عراق از چند ماه پیش آغاز شده، کما اینکه بعد از سقوط صدام اکثر شرکت‌های آمریکایی که به عراق آمدند، به‌جز یکی – دو شرکت، عراق را به دلایل اقتصادی – امنیتی ترک کردند.
وی به اظهارات وزیر نفت عراق که گفته بود محیط و فضای سرمایه‌گذاری در این کشور، برای حفظ سرمایه‌گذاران بزرگ نامناسب است و آن‌ها یا در جست‌وجوی بازاری دیگر و یا در پی شریک دیگری هستند، اشاره کرد و گفت: این شرکت‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که حضور در این میدان‌ها برای آن‌ها به‌صرفه نیست و بنابراین حاضر به واگذاری پروژه‌ها شده‌اند.
این تحلیلگر مسائل عراق ضمن تأکید بر اهمیت راهبردی عراق برای چین با توجه به موقعیت ژئوپلیتیک این کشور ادامه داد: چینی‌ها از گذشته دور و در زمان صدام هم در بخش نفت، در قالب مجموعه‌هایی نسبتا اثرگذار در عراق حضور داشتند، اما اخیراً در راستای سیاست‌های مبتنی بر افزایش حضور در منطقه غرب آسیا، تلاش می‌کنند به‌طور مستقیم پروژه‌هایی را به دست بگیرند و در هفت سال گذشته موفق شده‌اند پروژه‌هایی را مستقیماً از دولت عراق در جنوب این کشور بگیرند.
دانایی فر افزود: ازآنجاکه چین علاقه‌مند به توسعه این پروژه‌ها است، طبیعتاً با خروج شرکت‌های بزرگ غربی، جایگزین آن‌ها خواهد شد.
وی مسائل اقتصادی و همچنین موضوعات سیاسی – امنیتی را از مشکلات شرکت‌های نفتی فعال در عراق دانست و در خصوص پیامدهای حضور فعالانه‌تر چین در عراق گفت: عراقی‌ها نیز علاقه‌مند به داشتن رابطه خوب با چینی‌ها هستند.
سفیر پیشین ایران در بغداد ادامه داد: توسعه روابط با روسیه در زمان آقای مالکی و افزایش مناسبات با چین در دوره آقای عادل عبدالمهدی به‌طورجدی در دستور کار قرار گرفت و یادداشت تفاهم همکاری‌های بلندمدت امضا شد که به‌موجب آن، عراق روزانه 100 هزار بشکه نفت به چین بفروشد و وجه آن در صندوقی مشترک نگهداری شود که برای سرمایه‌گذاری‌های چین در عراق 500 میلیارد دلار تأمین اعتبار کند.
دانایی فر بابیان اینکه چینی‌ها با توجه به سیاست‌های خاورمیانه‌ای خود علاقه‌مند به کار با عراق هستند، تصریح کرد: باید دید با توجه به شرایط امنیتی این کشور، چین چگونه خواهد توانست پروژه‌های اقتصادی خود را پیش ببرد. البته چین علاقه خود را برای توسعه حضور اقتصادی در سوریه هم نشان داده و تحلیل‌های بسیاری در خصوص تلاش برای بسط طرح «کمربند – جاده» مطرح شده است. به نظر می‌رسد چین آگاهانه وارد عراق شده و عراق هم می‌تواند امنیت پایدار خود را تأمین و حفظ کند. به‌علاوه فرصت و ظرفیت جدیدی برای همکاری مشترک در این حوزه بین ایران، چین و عراق ایجاد شده است.
وی درباره آثار حضور چین در پروژه‌های نفتی عراق بر اقتصاد و امنیت در این کشور تأکید کرد: بااینکه چین در بخش نیروگاهی و پروژه‌های نفتی عراق واردشده است، اما هنوز نتوانسته در بخش‌های انرژی و نفت اثرگذاری لازم را داشته باشد. درواقع در شرایط فعلی حجم سرمایه‌گذاری چین در عراق محدود است و برای اینکه بتوانند درزمینه روابط دوجانبه و همچنین فضای داخلی عراق، تغییری ایجاد کند این حجم باید بسیار بیشتر ازآنچه اکنون شاهد هستیم باشد.
سفیر پیشین ایران در عراق درعین‌حال در خصوص تأثیر حضور گسترده‌تر چین در عراق بر روابط بغداد – واشنگتن، گفت: به نظر می‌رسد عراق به دنبال نوعی توازن در روابط با قدرت‌ها است. آن‌ها با آمریکا نیز رابطه راهبردی تعریف کرده‌اند.
دانایی فر ادامه داد: بااین‌حال عراق در سطح بین‌المللی علاقه‌مند است نوعی توازن در روابط با قدرت‌ها ایجاد کند و علاوه برچین و آمریکا و اتحادیه اروپا، توازنی با روسیه هم ایجاد کند. در روابط با قدرت‌های منطقه‌ای هم این تلاش برای ایجاد توازن و تعادل در رفتار عراق دیده می‌شود.
منبع:https://www.scfr.ir/
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.
