دلایل تغییر موضع اردن نسبت به سوریه چیست؟
پرونده سوریه یکی از محورهای اصلی تحرکات دیپلماتیک فشرده رهبران اردن طی مرحله اخیر بوده است و امّان به همراه مصر در تلاش است تا سوریه را بار دیگر به اتحادیه عرب برگرداند.
قرار است ملک عبدالله دوم پادشاه اردن امروز دوشنبه با «ولادیمیر پوتین»، رئیس جمهوری روسیه در مسکو دیدار و درباره پروندههای مختلفی از جمله مهمترین آن یعنی پرونده بحران سوریه با وی گفتوگو کند.
تحرکات دیپلماتیک
اردن که میزبان بیش از 1.3 میلیون پناهنده سوری است، میکوشد تا در پرونده سوریه تغییرات و تحولاتی ایجاد کند و ضمن کاهش تنشها در این کشور و مشارکت در پرونده پرسود بازسازی سوریه، خود را از بار سنگین پناهندگان سوری رها کند چرا که به گفته وزارت برنامهریزی اردن، این کشور در سال جاری برای رتق و فتق امور این پناهندگان به 2.4 میلیارد دلار پول نیاز دارد.
در همین رابطه، مسئولان سابق اردنی و کارشناسان سیاسی در گفتوگو با عربی 21 تصریح کردند: دلیل دگرگونی در مواضع اردن در قبال سوریه به واقعیتهای میدانی و تسلط دولت سوریه بر بخش اعظم خاک این کشور و تلاش امّان برای تامین منافع اقتصادی خود در سایه بحران اقتصادی نفسگیر این کشور است.
«ممدوح العبادی»، معاون سابق نخستوزیر اردن در این باره گفت: به مصلحت اردن است که روابط همهجانبهای با سوریه داشته باشد، مواضع پیشین اردن در محاصره اقتصادی سوریه با بستن مرزها و واردات کالاها با هزینه گرانتر به خصوص با بالا رفتن هزینه ترانزیت دریایی به کشور ضرر زیادی کرد.
وی به عربی 21 گفت: بستن مرزها با سوریه به معنای قتل اقتصادی اردن است.
صفحهای جدید در مناسبات اردن و سوریه
روابط اردن و سوریه در سال 2011 میلادی در پی ناآرامیها در سوریه و اتهامزنی دمشق به امّان مبنی بر آموزش جنگجویان و تسلیح و تسهیل عبور جهادیها به سوریه رو به وخامت نهاد و با اخراج «بهجت سلیمان»، سفیر سوریه در امّان در سال 2014 میلادی رسما قطع شد.
در همین ارتباط، ملک عبدالله در مصاحبه با روزنامه امریکایی واشنگتنپست در سال 2017 میلادی به طور ضمنی خواستار کنارهگیری بشار اسد شد و گفت: منطق اقتضا میکند شخصی که با کشتار مردمش در ارتباط است، از صحنه خارج شود.
پادشاه اردن اما بعدها در مصاحبه با شبکه سی ان ان امریکا گفت: بشار اسد و نظام سوریه برای مدت طولانی پایدار هستند و باید گفتوگوهای هماهنگی با مقامات سوری داشته باشیم.
در این میان، «بشیر الخصاونه»، نخستوزیر اردن از نقش این کشور و مصر برای بازگردان سوریه به اتحادیه عرب خبر داد و افزود: اردن و مصر و برخی کشورهای برادر خواهان بازگشتن سوریه به کرسی خود در اتحادیه عرب هستند زیرا نبود سوریه کارساز نبود چرا که با بازگشت دولت سوریه به اتحادیه عرب، نظام رسمی عربی در قالب این اتحادیه میتواند نشستها و دیدارهای موثری میان مخالفان و دولت برگزار کند و زمینه بازگشت آوارگان و پناهندگان به کشورشان را فراهم کند.
دیدار ملک عبدالله با پوتین
به گفته «سمیح المعایطه»، وزیر اطلاعرسانی پیشین اردن، پرونده سوریه و راهکار سیاسی بحران این کشور در صدر گفتوگوهای ملک عبدالله و پوتین قرار خواهد داشت.
المعایطه افزود: نگرش اردن به پرونده سوریه مبتنی بر تعامل با واقعیت میدانی این کشور و تسلط نظامی دمشق بر اغلب اراضی سوریه و کاهش قدرت مخالفان است لذا مصر با توافق برخی کشورها از جمله مصر معتقد است که باید سوریه به اتحادیه عرب بازگردد و این بازگشت در درجه نخست به سود مصالح سیاسی اتحادیه عرب و منافع اقتصادی اردن است.
وی گفت: اردن نسبت به وضعیت امنیتی درعا پس از درگیریهای اخیر دولت سوریه و مخالفان نگران است همچنین میکوشد تا از طریق سوریه به لبنان برق صادر کند و امریکا هزینه این کار را متقبل خواهد شد.
حل و فصل پروندههای اختلافی
به گفته «خالد الشنیکات»، رئیس پیشین انجمن علوم سیاسی اردن، امّان میداند که پس از سیطره دولت سوریه بر بخش اعظم این کشور دیگر مساله تغییر نظام رنگ باخته است همچنین اردن خسارت اقتصادی سنگینی بابت بحران سوریه متحمل شد و اکنون میزبان بیش از 1.3 میلیون پناهنده سوری است، به مصلحت اردن است که این پناهندگان پس از ثبات وضعیت امنیتی به کشورشان بازگردند و این موضوع نیازمند حمایت روسیه است.
الشنیکات گفت: اردن نسبت به تحولات درعا و ایجاد موج جدید آوارگان نگران است لذا به طرفهای ذیربط اعمال فشار میکند تا مساله به صورت صلحآمیز حل و فصل شود.
منبع:https://mdeast.news
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.
