ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه روز جمعه در جریان سخنرانی خود در نشست مجمع اقتصادی شرق در ولادی وستوک، ابراز امیدواری کرد که طالبان در افغانستان «متمدنانه» رفتار کنند تا سایر کشورها بتوانند روابط دیپلماتیک عادی خود با کابل را از سر بگیرند.
او با اشاره به وضعیت کنونی افغانستان و ضرورت داشتن «روابط متمدن» و «احترام به قوانین متمدن» برای اداره کشور، گفت: «هرچه طالبان زودتر وارد خانواده افراد متمدن شوند، برقراری ارتباط با آنها آسانتر خواهد شد».
سخنان رئیس جمهوری روسیه در حالی بیان شد که رژیم طالبان در اولین دور حکومتداری خود که در سال ۲۰۰۱ میلادی با حمله آمریکا پایان یافت، دست به اعدامهای وحشتناکی زد و سیاست سرکوبگرانهای را بویژه در قبال زنان و بر اساس برداشتهای خود از اسلام به اجرا گذاشت.
ولادیمیر پوتین همچنین تاکید کرد که «روسیه هیچ علاقهای به تجزیه افغانستان ندارد و اگر چنین اتفاقی بیفتد، دیگر کسی باقی نمیماند که بشود با او صحبت کرد.»
او در این سخنرانی، ایالات متحده را مسئول «فاجعهای» دانست که در افغانستان روی داده و گفت: «آنها ۱.۵ تریلیون دلار هزینه کردند و نتیجه آن چه شد؟ هیچی.»
مقامات روسیه در هفتههای اخیر نگرشی نسبتاً آشتی طلبانه در قبال طالبان اتخاذ کردهاند و خواستار برقراری یک «گفتگوی ملی» برای تشکیل دولتی شدهاند که نماینده همه گروهها در افغانستان باشد.
این موضع در حالی اتخاذ شده که مسکو گروه طالبان را حتی با وجود برگزاری چندین جلسۀ گفتگو با آنها در سالهای اخیر، همچنان یک گروه «تروریستی» میداند.
مقامات روسیه بیش از هر چیز نگران امنیت کشورهای آسیای میانه هستند که زمانی بخشی از اتحاد جماهیر شوروی پیشین بودند و اکنون هم مرز با افغانستان هستند. این نگرانی وجود دارد که قدرت گیری طالبان باعث پدیدار شدن گروههای جهادی جدیدی در این کشورها شود؛ گروههایی که از طالبان الهام میگیرند یا از سوی آنها حمایت میشوند.
کرملین میخواهد از هجوم پناهجویان منطقهای و افزایش میزان قاچاق تریاک و هروئین نیز جلوگیری کند.
منبع:https://per.euronews.com/
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.