به گزارش روز سه شنبه ایرنا به نقل از روزنامه ال پائیس اسپانیا، براساس آمار فرونتکس (آژانس حفاظت از مرزهای اتحادیه اروپا) که هفته گذشته منتشر شد، در سال ۲۰۲۱میلادی، ۱۹۶ هزار مهاجر وارد خاک اروپا شدند که نشان‌دهنده نزدیک شدن این رقم به سال ۲۰۱۷ یعنی نزدیک به ۲۰۴ هزار نفر است.
برای اینکه با اطمینان این روند افزایشی را سیگنالی از موج جدید مهاجرت و حتی فراتر از آن، رسیدن به آمار یک میلیون و ۸۰۰ نفره جمعیت پناهجویان ورودی غیر قانونی به خاک اروپا در سال ۲۰۱۵ بدانیم، هنوز زود است اما آنچه کارشناسان بر آن توافق دارند اینکه فشار مهاجرت در سال‌های آینده افزایش خواهد یافت.
به نوشته ال پائیس، این روند افزایشی سرازیر شدن پناهجویان به اروپا مسئله‌ای است که از افزایش نابرابری‌ها به دنبال شیوع بیماری همه‌گیر، بروز درگیری‌های جدید و حتی گرمایش جهانی ناشی می‌شود. به گفته تحلیلگران، این موضوع، چالشی با ابعاد وسیع است که اتحادیه اروپا به دلیل نداشتن چشم‌انداز و هدف‌گذاری مشترک در برابر آن لنگ می‌زند.
بر اساس آماری که چهارشنبه گذشته، توسط آژانس مرزی اروپا منتشر شد، جریان ورودی پناهجویان به اروپا در سال ۲۰۲۱میلادی، ۵۷ درصد رشد داشته است. تحلیل‌های این نهاد نظارتی نشان می‌دهد که برداشته شدن تدریجی محدودیت‌های رفت‌وآمد اعمال شده از روزهای ابتدایی شیوع ویروس کرونا، تنها عامل سرازیر شدن سیل مهاجران به اروپا نبوده و عوامل دیگری نیز در این امر دخیل هستند.
پاتریخا سانسال استاد “آکادمی مهاجرت کالج ناتولین اروپا” مستقر در ورشو معتقد است “در سال ۲۰۲۰، کرونا همچنان عامل ایجاد عدم اطمینان بود. مردم به نوعی بلاتکلیف بودند اما شمار افرادی که قصد مهاجرت داشتند و یا برای پا گذاشتن در این مسیر، احساس نیاز می‌کردند همچنان در حال افزایش بود”.
سانسال در ادامه می‌گوید “تشدید نابرابری ناشی از ویروس کرونا، عامل کلیدی دیگری است که پشت این پدیده قرار دارد”. در دوره شیوع کرونا در حالی که میلیاردرها ثروتمند شده اند، ۸۰۰ میلیون نفر دیگر در سراسر جهان به فقر شدید کشیده شدند.
بر اساس یک مطالعه کلان تهیه شده توسط موسسه «آزمایشگاه نابرابری جهانی» (World Inequality Lab) که روزنامه ال پائیس اسپانیا به آن دسترسی داشته است، در دو سال گذشته، روند تمرکز درآمد و ثروت که از دهه ۸۰ میلادی آغاز شده است، شتاب گرفت. «لوکاس چانسِل» که هدایت این تحقیقات را بر عهده دارد، می‌گوید: ما شاهد جهانی قطبی‌تر هستیم. کووید۱۹، پدیده ظهور میلیاردرها را تشدید کرده و فقر بیشتری بر جای گذاشته است.
میرا میلوسویچ از محققان اصلی اندیشکده الکانو اسپانیا نیز تاکید کرد “وخیم‌تر شدن شرایط زندگی، افراد را وادار به مهاجرت کرده است”.
این افزایش آمار پناهجویان در حالی با وجود کاهش جابجایی‌ها در سطح جهان به دلیل محدودیت‌های سفر کرونایی به وقوع پیوسته است که «آنتونیو ویتورینو» مدیر کل سازمان بین‌المللی مهاجرت از آن به عنوان «پارادوکس بی سابقه تاریخ بشر» نام برده است.
وی در جریان ارائه آخرین گزارش مهاجرت در جهان در سال ۲۰۲۱ اعلام کرد: در حالی که میلیاردها نفر در جهان به دلیل همه‌گیری کووید-۱۹ از سفر محروم شده اند، ده‌ها میلیون نفر مجبور به نقل مکان در قلمرو کشورهای خود شده اند. وی هشدار داد: میلیون‌ها نفر دور از محل سکونت خود، به ویژه تحت تاثیر محدودیت‌های ناشی از همه‌گیری، گرفتار شده‌اند و در معرض خطر قرار گرفته اند.
در ادامه گزارش ال پائیس آمده است: فراتر از پیامدهای بیماری همه‌گیر، ارقام فرونتکس، افزایش پناهجویان ورودی به اروپا حتی نسبت به سال‌های قبل از کرونا را نشان می‌دهد به طوری که این میزان، پنج هزار نفر بیشتر از سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ است.
طبق اعلام آژانس مرزی اروپا، یکی از “عوامل تعیین‌کننده” در مسئله شیب صعودی شمار پناهجویان که به خاک اروپا رسیده‌اند، بحران بلاروس است. جمعیت مهاجران ورودی به کشورهای هم‌مرز با بلاروس (لهستان، لیتوانی، لیتونی) در سال گذشته میلادی، رشد چشمگیری را ثبت کرده است؛ به این ترتیب این آمار از ۶۷۷ ورود غیر قانونی به نزدیک به هشت هزار نفر افزایش یافته است.
بر اساس داده‌های کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد، تا ماه نوامبر ۲۰۲۱ (اوایل آبان) بیش از ۸۴ میلیون نفر در سراسر جهان، وادار به مهاجرت شدند که این تعداد، از آمار ثبت شده در سال‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ که در زمان خود، رکورد محسوب می‌شد، بیشتر است.
خشونت و درگیری‌ها متاسفانه یکی از عوامل مهاجرت بوده که مردم را در جستجوی زندگی بهتر، مجبور به ترک خانه‌های خود می‌کند. درگیری‌ها به ویژه در آفریقا سبب شد تا شمار زیادی از افراد در سال ۲۰۲۱، در داخل مرزهای خود و یا در کشورهای همسایه آواره شدند.
افزایش درگیری‌ها در منطقه تیگرای اتیوپی، همراه شدن انتخابات ریاست جمهوری با جنگ و درگیری در جمهوری آفریقای جنوبی، خشونت‌های قبیله‌ای در منطقه دارفور سودان، جنایت‌های گروه‌های مسلح در شرق جمهوری دموکراتیک کنگو و حملات خشونت‌آمیز در بورکینافاسو از دلایلی است که نتیجه آن آواره شدن صدها هزار نفر در آفریقا در سال ۲۰۲۱ بود.
همچنین همانطور که کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل پیش از به قدرت رسیدن طالبان در افغانستان هشدار داده بود، امنیت در این کشور آنچنان وخیم بود که شمار زیادی از مردم افغان در ماه ژوئیه مجبور به مهاجرت شدند تا جایی که مجموع کل آوارگان داخل خاک این کشور به ۳.۵ میلیون نفر رسید.
محقق اندیشکده الکانو همچنین با اشاره به کشورهای موسوم به “گروه ویسگراد” (جمهوری چک، لهستان، اسلواکی و مجارستان) هشدار می‌دهد “مهاجرت در حال تبدیل شدن به یک مشکل هویتی در برخی کشورها است که آن را یک تهدید می‌دانند”.
دولت مجارستان اگر چه به اعمال یکی از سخت‌ترین واضع ضدمهاجرتی شهره است اما در سال گذشته، افزایش ۱۲۵ درصدی (۶۰ هزار و ۵۴۰ مورد) افزایش پناهجویان ورودی غیر قانونی را ثبت کرد که فاصله کمی با موج مهاجران از مسیر مدیترانه مرکزی قرار دارد.
اما روی دیگر سکه، آگاهی روزافزون چندین کشور اروپایی نسبت به پیری مداوم جمعیت ناشی از نرخ پایین زاد و ولد و افزایش امید به زندگی است که مسئله ضرورت مهاجرت را بیش از هر زمان دیگری برجسته می‌کند.
در آلمان، پرجمعیت‌ترین کشور اتحادیه اروپا، دولت ائتلافی سوسیال دموکرات‌ها، سبزها و لیبرال‌ها تغییری اساسی در سیاست‌های مهاجرتی خود ایجاد کرده است، چرا که این کشور برای جبران کمبود پرسنل و کارگران به ورود سالانه ۴۰۰ هزار مهاجر خارجی نیاز دارد.
