پارلمان عراق باز هم در انتخاب رئیس‌جمهور ناکام ماند، حال چه می‌شود؟

در بخش ذیل به نکات و گزاره‌های اصلی این یادداشت اشاره خواهیم کرد

1.  سه سناریو می‌توان برای آینده در نظر گرفت: ۱- ائتلاف اکثریت ممکن است بتواند گروه‌های کوچکتر را متقاعد کنند و پارلمان را به حدنصاب برسانند. ۲- ائتلاف اقلیت ممکن است نمایندگان تحریم کننده را حفظ و بر تعداد آن‌ها بیفزاید ۳- دو طرف ممکن است بر سر تشکیل دولت اجماع به توافق برسند.
2.  مستقل‌ها و احزاب کوچکتر بیم آن دارند در فردای انتخاب رئیس‌جمهور بی‌اهمیت شوند. این امر در موضع‌گیری جنبش اشراقات کانون مشهود است. آن‌ها در ازای شرکت در جلسه خواستار اعطای ریاست مجلس و ریاست برخی کمیته‌های پارلمانی به اپوزسیون شدند تا نظارت بر دولت را تسهیل کنند. امری که مورد موافقت قرار نگرفت و در مقابل آن‌ها هر دو جلسه پارلمان را تحریم کردند.
3. از سوی دیگر گروه‌های دیگری همانند ائتلاف تسمیم، ائتلاف برای مردم و ائتلاف عراق مستقل نیز وجود دارند که هر یک خواسته‌های خود را دارند یا بین دو ائتلاف بزرگ دیگر تقسیم شده‌اند. در مواجه با این وضعیت، ائتلاف اکثریت نیاز به جلب نظر بیشتر مستقلین دارد. ائتلاف ممکن است بتواند با اشراقات کانون مصالحه کند و برخی دیگر را با تطمیع جلب کند.
4. اتحادیه میهنی به دلیل نفوذ ایران در حال نزدیک شدن به چارچوب هماهنگی است. در صورت انجام این امر، مقتدی صدر در تنگنا قرار خواهد گرفت زیرا با این کار وی نیمی از شیعیان را کنار گذاشته و با کردها و سنی‌ها متحد شده است. این امر تقویت اتهام درهم شکستن صفوف شیعیان را برای صدر در پی خواهد داشت.
5. یک گزینه دیگر برای ائتلاف اکثریت ممکن است همکاری با ائتلاف عزم با حدود ۱۲ نماینده باشد. این امر عملی‌تر به نظر می‌رسد. بیشتر اعضای این ائتلاف به دنبال منافع شخصی هستند که در صورت توافق بین صدر و چارچوب هماهنگی به آن نخواهند رسید، ازاین‌رو جنبش صدر می‌تواند با دادن امتیازاتی آن‌ها را جذب کند.

این گزارش در بخش پایانی به سه سناریو اشاره می‌کند:

• در سناریوی اول ممکن است ائتلاف اکثریت موفق شود حدنصاب قانونی را به دست آورد و رئیس‌جمهور جدید را انتخاب کند. رئیس‌جمهور جدید احتمالاً کاندیدای حزب دموکرات کردستان ریبر احمد باشد و جعفر الصدر نامزد جنبش صدر وظیفه تشکیل دولت را برعهده خواهد داشت. در چنین سناریویی ائتلاف اکثریت ممکن است به تشکیل کابینه جدید و توزیع پست‌های کلیدی بین احزاب خود ادامه دهد و اولین دولت اکثریت در عراق را پس از سال ۲۰۰۳ به وجود آورد. این امر موقعیت مقتدی صدر را در مذاکرات بعدی بهبود خواهد بخشید.
• در سناریوی دوم ائتلاف اکثریت ممکن است در کسب حدنصاب ناکام بماند و صدر چاره‌ای جز پذیرش توافق با چارچوب هماهنگی نداشته باشد. این سناریو در صورت اینکه مجلس بار دیگر در جلسه بعدی به حدنصاب نرسد محتمل به نظر می‌رسد. در این صورت صدر باید به دنبال فرمولی باشد که بتواند بر این توافق به‌ویژه در مورد انتخاب نخست‌وزیر جدید حاکم باشد.
• سناریوی سوم بدین‌صورت است که دو طرف بر خواسته‌های خود اصرار بورزند و مانع از به حدنصاب رسیدن پارلمان شوند. این امر بدون شک بن‌بست سیاسی را طولانی‌تر و جنگ سرد سیاسی را بین طرفین عمیق‌تر می‌کند. در این صورت هریک از طرفین تلاش خواهد کرد تا موقعیت خود را بهبود بخشد.

https://epc.ae/en/details/scenario/iraqi-parliament-fails-to-elect-a-president-yet-again-what-happens-next-