جنگ پوتین باعث شده کشورهای خاورمیانه شروط خود را مخفی کنند

در بخش ذیل به نکات و گزاره‌های اصلی این یادداشت اشاره خواهیم کرد

1. رهبران خاورمیانه همانند دیگر همتایان خود در سراسر جهان در حال تطبیق با ژئوپلیتیک جدیدی هستند که بزرگ‌ترین جنگ پس از ۱۹۴۵ در اروپا ایجاد کرده است. درحالی‌که نبرد در اوکراین ادامه دارد بسیاری از دولت‌های خلیج‌فارس نگاه به سمت وین دارند، جایی که مذاکرات برای احیای برجام در حال نهایی شدن است و به نظر می‌رسد آمریکایی‌ها عجله بیشتری برای به سرانجام رسیدن آن و وارد شدن نفت ایران به بازارهای جهانی دارند. از این رو می‌توان گفت جنگ در اوکراین پیش از شروع به خاورمیانه سرایت کرده بود.
2. شرکای واشنگتن همچنین تضمین امنیتی به ایالات‌متحده به اوکراین را در سال ۱۹۹۴ به خاطر دارند. جو بایدن پس از آنکه در ژانویه امارات مورد حمله پهپادی قرار گرفت تضمین مشابهی به امارات اعطا کرد. واشنگتن همچنین تعهدات امنیتی صریح یا ضمنی در قبال چندین شریک قدیمی خود از جمله عربستان، قطر، مصر و اسرائیل دارد.
3. درحالی‌که دولت بایدن آخرین تضمین امنیتی خود را با استقرار جت‌های جنگنده اف ۲۲ و اعزام یک ناوشکن به امارات نشان داد اما به نظر می‌رسد ابوظبی در مورد ایالات‌متحده تردید دارد. از زمان انجام حملات، امارات از خرید ۱۲ فروند جت جنگنده ال ۱۵ چینی با قابلیت افزایش به ۳۶ فروند خبر داده است.
4. این اعلامیه تنها چند ماه پس از آن منتشر شد که وال‌استریت ژورنال فاش کرد چین در حال ساخت تأسیسات نظامی بندری در شمال پایتخت امارات است. اندکی پس از این افشاگری در دسامبر ۲۰۲۱ ابوظبی مذاکرات با واشنگتن برای خرید ۲۳ میلیارد دلاری ۵۰ فروند جت اف ۳۵ را به حالت تعلیق درآورد. عربستان نیز به این نتیجه رسیده است که به آمریکا اتکا نکند و به نظر می‌رسد برای ساخت موشک‌های بالستیک با چین همکاری می‌کند.
5. ریاض همچنین درخواست دولت بایدن برای افزایش تولید نفت را برای کمک به کاهش قیمت رد کرده است و اعلام کرد از توافقات اوپک پلاس تبعیت خواهد کرد. البته نگرانی اصلی شرکای خاورمیانه‌ای واشنگتن، ایران است. آنها از احیای برجام نگرانند و بر این نظرند که تجربه سال‌های پس از ۲۰۱۵ تکرار خواهد شد و ایران پول‌های آزادشده را برای افزایش نفوذ خود در منطقه به کار خواهد گرفت.
6. مطمئناً شرکای خاورمیانه‌ای آمریکا تردیدی ندارند که روسیه یا چین خلا قدرت ناشی از نبود آمریکا را پر خواهند کرد. از این رو آن‌ها در حال متنوع کردن روابط خود می‌باشند. مصر آماده است تا جنگنده‌های سوخو ۳۵ را تحویل بگیرد. به‌طورکلی به‌جز اسرائیل، تمایل به روسیه و چین در منطقه در حال افزایش است. این تغییر جهت دلایل دیگری نیز دارد. محدودیت‌های استفاده از این سلاح‌ها به اندازه محدودیت‌های اعمال‌شده توسط آمریکا نیست. در واقع محدودیتی وجود ندارد. این تغییر جهت همچنین نشان دهنده جهان چندقطبی می‌باشد. این واقعیت‌های جدید نه تنها بر روابط دفاعی بلکه بر ابتکارات دیپلماتیک آمریکا نیز تأثیر می‌گذارد.

نویسنده در بخش پایانی یادداشت می‌نویسد:

در طول دو دولت گذشته آمریکا، حتی یک کشور از خلیج‌فارس نسل‌کشی مسلمانان اویغور چین را محکوم نکرده است. به‌استثنای کویت هیچ‌کدام از آن‌ها حمله روسیه به اوکراین را محکوم نکردند. حتی اردن نیز ساکت ماند. اسرائیل فروش گنبد آهنین به اوکراین را به حالت تعلیق درآورد زیرا می‌ترسد خشم پوتین را برانگیزد و حملات هوایی اسراییل در سوریه تحت شعاع قرار دهد. با وجود چرخش به سمت آسیا، حضور دیپلماتیک و نظامی آمریکا در خاورمیانه همچنان قابل توجه است؛ اما کاهش اعتماد به آمریکا، تلاش‌هایش برای جلوگیری از نفوذ فراینده چین و روسیه در منطقه را تضعیف می‌کند. ازاین‌رو حفظ تعهدات به شرکا و متحدان منطقه‌ای برای بازدارندگی در مقابل دشمنان ضروری می‌نماید.

https://www.washingtoninstitute.org/policy-analysis/putins-war-has-middle-eastern-countries-hedging-their-bets