مجله دیلی بیست در تحلیلی می‌نویسد: موضع ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهوری اوکراین که خودش و مشاورانش بارها آن را تکرار کرده‌اند در سراسر کشور مورد قبول واقع شده. اوکراینی‌ها به صورت جمعی نمی‌خواهند یک وجب از خاک خود را به روسیه واگذارند- بر اساس نظرسنجی موسسه بین‌المللی جامعه شناسی کی‌یف در مه ۲۰۲۲، ۸۲ درصد از اوکراینی‌ها مخالف واگذاری قلمروی خود به روسیه هستند.
زلنسکی گفته که مبارزان اوکراینی قابلیت و توانایی عقب راندن نیروهای روسی را دارند و حتی این را هم گفته که آنها می‌خواهند روسیه را نه تنها از بخش‌هایی که پس از ۲۰۲۲ گرفته، بیرون کنند بلکه خواستار عقب راندن نیروهای روسیه از بخش‌هایی هستند که در ۲۰۱۴ تصرف کرده است.
به گفته “استیون پایفر”، سفیر سابق آمریکا در اوکراین، اما اگر روزی زلنسکی و مشاورانش مجبور شوند با واقعیت‌های جنگ روبه‌رو شوند و در واقع یک بار دیگر به میز مذاکره نزدیک شوند و امتیازات ارضی را در نظر بگیرند، یا بدهند این امر می‌تواند زلنسکی را در سراشیبی ناآرامی سیاسی قرار دهد.
این دیپلمات سابق افزود: زلنسکی باید تصمیم‌های بسیار دشواری بگیرد بین اینکه چه نوع امتیازاتی در مقابل مواضع حفاظتی بدهد و چه نوع امتیازاتی که ممکن است بخواهد بگیرد که برای عموم مردم اوکراین قابل قبول باشد. اگر آنها به نقطه مذاکره برسند به نظرم این تصمیم بسیار دشوار خواهد بود.
با این حال، زلنسکی می‌داند که مهم این است که چه زمانی به میز مذاکره بازمی‌گردد، نه اینکه آیا می‌خواهد چنین کاری کند. او همین اواخر گفته بود که فکر می‌کند تصمیم گیری درباره این جنگ در اوکراین در صحنه نبرد خواهد بود اما اذعان داشت که در نهایت تلاش می‌کند تا یکبار دیگر به توافقی برسد.
رئیس جمهوری اوکراین گفته بود: پیروزی باید در صحنه نبرد به دست بیاید. اما هر جنگی را باید در میز مذاکره پایان داد.
اوایل این جنگ، مقام‌های کی‌یف با روس‌ها وارد مذاکره شدند تا ببینند آیا می‌توانند به نوعی صلح با توافق برسند یا خیر اما انتخاب زلنسکی برای پذیرش این ایده که اوکراین می‌تواند با روس‌ها به توافقی برسد با سرزنش اوکراینی‌ها مواجه شده است که قضاوت او را زیر سوال می‌برند.
با اینکه جنگ طولانی شده و اوکراینی‌ها هم قربانی استبداد روسیه شده‌اند، مردم اوکراین شاید باز هم از تغییر موضع خود امتناع کنند.
سفیر سابق آمریکا در اوکراین افزود: این رویکرد در اوکراین هم در داخل دولت و هم بین مردم این کشور ریشه دوانده و حتی اگر زلنسکی هم بخواهد امتیازاتی بدهد که ۱۰ یا ۱۱ هفته قبل مدنظر داشت، مطمئن نیستم که مردم اوکراین حالا این را بپذیرند.
پیامدهایی که زلنسکی ممکن است با آنها روبرو شود، چند مورد است؛ از منظر سیاسی، موضع زلنسکی از زمان آغاز فعالیتش در سمت ریاست جمهوری اوکراین دچار دگرگونی و تغییر شده است. پیش از حمله ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه به اوکراین در ۲۴ فوریه سال جاری میلادی، میزان محبوبیت زلنسکی آنطور که باید، آشکار نبود. حتی در زمان حمله، رهبران جهان قضاوت او را زیر سوال بردند، زمانیکه او به دنبال انکار جدی بودن برنامه‌های پوتین برای اوکراین بود و به سرعت منابع کشور را جمع‌آوری نکرد.
اما وقتی جنگ آغاز شد، زلنسکی لحظه را غنیمت شمرد، وارد خیابان‌ها شد و در کنار شهروندانش به مبارزه پرداخت. او به یک رئیس جمهور مردمی تبدیل شد.
“اوریسیا لوتسویچ”، رئیس اجلاس اوکراین در برنامه روسیه و اوراسیا در چتم‌هاوس می‌گوید، اگرچه به مردم و اراده آنها در عقب راندن روسیه باور دارد اما مشخص نیست که تا چه مدت می‌تواند بر روی این موج “قهرمان سیاسی-دوران جنگ” غوطه‌ور باشد به ویژه آن هم زمانیکه باید تصمیم گیری‌هایی را انجام دهد که مملو از نقطه نظر سیاسی در دستیابی به صلحی واقعی است. و اگر زلنسکی حتی به یک میز مذاکره هم نزدیک شود، آینده سیاسی او شاید هدف قرار گیرد.
او ادامه داد: این مساله می‌تواند به واقع آغازی بر پایان محبوبیت زلنسکی شود اگر که وارد مذاکرات شود. زلنسکی وقتی نوعی سازش قابل مذاکره وجود داشته باشد، توازن بسیار خوبی دارد.
“اولنا لنون”، استاد علوم سیاسی و امنیت ملی در دانشگاه نیوهِوِن نیز می‌گوید: ورود زلنسکی به مذاکرات سیاسی با روسیه در این مرحله به مثابه خودکشی سیاسی است. اگر زلنسکی اکنون شروع به امتیاز دادن کند، به خوبی می‌داند که افکار عمومی در چه مرحله‌ای است و واکنش‌های منفی به دنبال خواهد داشت. این پایان کار او خواهد بود. شاید بخشی از کهنه سربازان اوکراینی از جا برخیزند و او را به چالش بکشند. اگر او هرگونه امتیازی دهد، یک جنبش گسترده و بزرگ اجتماعی علیه چنین تصمیمی ایجاد می‌شود.
این استاد دانشگاه ادامه داد: علاوه بر هرگونه جنبش سیاسی یا اجتماعی علیه مذاکرات، با توجه به اینکه مبارزان اوکراینی در این جنگ چطور سرمایه گذاری کرده‌اند و اینکه بر بیرون راندن روسیه تمرکز داشته‌اند، اگر مساله امتیاز دادن در میز مذاکرات قرار گیرد، صرف نظر از اینکه زلنسکی از نظر سیاسی چه تصمیمی گرفته است، ممکن است برخی درگیری‌های جنبشی ادامه پیدا کند.
لنون به دیلی بیست هم گفت: اگر رهبری سیاسی اوکراین تصمیم بگیرد به روسیه امتیاز دهد، جنگ چریکی شاید به احتمالی واقعی تبدیل شود. تعداد زیادی از مردم اوکراین یا به نیروهای دفاع سرزمینی پیوسته‌اند یا در ارتش ثبت نام کرده‌اند. بسیاری دیگر نیز مسلح هستند و تجربه نظامی دارند. بنابراین، اگر دولت زلنسکی امتیازاتی را به روسیه بدهد، احتمال بسیار زیادی وجود دارد که با یک کودتای نظامی تهدید شود.
دولت جو بایدن، رئیس جمهوری آمریکا نیز از جنبه خود تلاش می‌کند تا از این بحران بیرون بماند.
یکی از سخنگوهای وزارت خارجه آمریکا نیز گفته است: ما اوکراین را به سمت امتیاز دادن به روسیه سوق نمی‌دهیم و مکرر گفته‌ایم که کشورهای مستقل حق دارند ائتلاف‌های خود را انتخاب کنند و تصمیماتی را درباره امنیت خودشان بگیرند. ما بر این باوریم که این وظیفه اوکراین است که آنچه را که موفقیت در نظر می‌گیرد، خودش تعریف کند. تمرکز ما بر این است که تا حد امکان به اوکراین در میدان جنگ و میز مذاکره کمک کنیم.
زلنسکی گفته که موفقیت در این جنگ باید در وهله نخست در صحنه نبرد باشد اما چنین پیروزی‌ای تاکنون به بار ننشسته است. همین اواخر نیز نیروهای روسی و اوکراینی بر سر شهر استراتژیک سورودونتسک درگیری داشته‌اند که جدیدترین درگیری و نبردی رو در روست که می‌تواند آینده جنگ اوکراین را مشخص کند.
“اندرو لوسن”، افسر ناظر سابق در سازمان امنیت و همکاری اروپا در هیات نظارت ویژه در اوکراین بر این باور است که همزمان با نزدیک به شدن به توقف گفت‌وگوها درباره جنگ اوکراین و اینکه هیچ امتیازی در حال حاضر قرار نیست بر روی میز مذاکره قرار گیرد، زلنسکی احتمالا در حال حاضر از نظر سیاسی در مکانی امن است.
لوسن، که سابق بر این تحلیلگر وزارت خارجه آمریکا نیز بود به دیلی بیست گفت: در حال حاضر، ما در جایگاهی نیستیم که نوعی از امتیاز سرزمینی بر روی میز مذاکره قرار داشته باشد. تا زمانیکه به مرحله‌ای نرسیم که در آن اوکراین واقعا با مشکلات لجستیکی فزاینده یا ناتوانی در به کارگیری یک نیروی دفاعی و توانا مواجه است، فکر نمی‌کنم بتوانیم در مورد امتیازات سرزمینی صحبت زیادی داشته باشیم.
به گفته بیل تیلور، سفیر سابق آریکا در اوکراین که از ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۰ کاردار موقت ایالات متحده در کی‌یف بود، مقام‌های اوکراینی احتمالا برای مذاکره در کوتاه مدت اصرار نخواهند کرد چون هنوز فکر می کنند که می‌توانند روس‌ها را عقب برانند و همچنان نگران هستند که به پوتین بابت این حمله امتیازی بدهند.
او افزود: به نظر نمی‌رسد آنها آماده مذاکرات در این مرحله باشند. آنها می‌دانند که می‌توان بخشی از خاک اوکراین را در میدان جنگ به دست آورد و همچنین می‌دانند که برگرداندن برخی از سرزمین‌های اوکراین که شاید کریمه هم باشد، زمان بسیار بیشتری طول می‌کشد و به نظر من، تمایل دارند بپذیرند که این امر طول می‌کشد.
تیلور ادامه داد: با توجه به شرایط در جنوب شرق اوکراین، مذاکرات در این مرحله فقط محدود به کنترل روسیه می‌شود. بنابراین، اوکراینی چه زلنسکی و چه مردم این کشور هنوز مایل نیستند تا این اقدام صورت گیرد چون آنها نخست نمی خواهند از ادعای خود دست بکشند و دوم اینکه نمی‌خواهند بابت حمله روسیه به کشورشان امتیاز دهند.
