در اوکراین، اگرچه روز شنبه روس‌ها با حمله به بندر اودسا مفاد توافقنامه را نقض نکردند، اما به وضوح روح آن را زیر پا گذاشته‌اند. با این حال، ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه علاقه ای به لغو آن ندارد.
در حالی که جنگ بین روسیه و اوکراین وارد ششمین ماه خود می شود، روز جمعه بیست و دوم ژوئیه خبرهای خوبی منتشر شد. کی یف و مسکو موفق به امضای توافقنامه ای شده اند که قرار است اجازه بازگشایی به بنادر اوکراین بدهد تا صادرات گندم از سرگرفته شود. مهم نیست که متخاصمان دور یک میز ننشستند تا آن را پاراف کنند. نکته اصلی جلوگیری از کمبود غلات در بازار جهانی بود که چندین کشور در حال توسعه را با قحطی تهدید می کند.
راه حلی که تحت حمایت سازمان ملل متحد و ترکیه ارائه شده است باید همچنان قابل اجرا باشد. موشک های روسی روز شنبه بیست و سوم ژوئیه به بندر اودسا اصابت کرد و نشان داد که در این درگیری، اخبار خوب نادر بسیار شکننده است. کی‌یف قصد دارد از کشتی‌های تجاری خود در برابر حملات روسیه محافظت کند، در حالی که مسکو می‌خواهد اطمینان حاصل کند که کشتی‌هایی که وارد بنادر اوکراین می‌شوند سلاح حمل نمی‌کنند.
در حالی که این پیشرفت در ابتدا آرامش را برای بازارهای تجاری به ارمغان آورد، ولادیمیر پوتین با این حملات در اودسا می خواست یادآوری کند که اگر او قادر به ژست های حسن نیت باشد، با این وجود قصد دارد کنترل خود را حفظ کند.
رئیس کرملین هیچ علاقه ای به لغو این توافق ندارد. از یک سو، به آن اجازه می دهد تا فشار غرب را برای صادرات خود کاهش دهد. مهم‌تر از همه، به این روایت تبلیغاتی کمک می‌کند که روسیه مسبب تامین منابع کشورهای آفریقایی و آسیایی نیست.
سازمان ملل که تاکنون در این جنگ عقب مانده بود، بدین ترتیب نخستین موفقیت دیپلماتیک خود را به دست آورد.
این گام مهمی برای بهبود وجهه ترکیه در داخل ناتو است که به دلیل ابهامات آن تا حدودی آسیب دیده است. با این حال، آنکارا که هواپیماهای بدون سرنشین برای اوکراین تامین می کند، تنها عضو ائتلاف آتلانتیک است که تحریم هایی را علیه روسیه اعمال نکرده است. آنچه می توانست به عنوان عدم وفاداری تعبیر شود، در پرتو این توافق، به عنوان عمل گرایی مفید به نظر می رسد.
ادامه همزمان فضای ناامنی در بنادر اوکراین نتیجه معکوس خواهد داشت و فقط یادآوری می‌کند که این توافق در معرض بدبینی و غیرقابل پیش‌بینی بودن ولادیمیر پوتین است.
