به گفته هاس، جنگ احتمالاً به طور بلندمدت ادامه خواهد داشت. زیرا زلنسکی درصدد بازپسگیری مناطق اشغالی و مجازات روسیه است. پوتین نیز در پی کسب دستاوردی است که ارزش هزینههای جنگ را داشته باشد.
هاس معتقد است غرب نباید کلیه روابطش با مسکو را به اوکراین گره بزند. مسکو هنوز درباره حوزههایی مانند مهار توان هستهای ایران و کره شمالی و یا تغییرات آبوهوایی میتواند با آمریکا و اروپا همکاری کند. اما این نیازمند دیپلماسی پیچیده و منضبطی است.
توصیه او این است که آمریکا و اروپا اهدافشان را اولویتبندی و محدود کنند. از «تغییر رژیم» و حتی «دادگاههای جنایات جنگی» درباره روسیه چشم بپوشند و مسکو را چنانچه هست و نه چنانچه میخواهند، بنگرند.
به نظر هاس، آمریکا نباید این جنگ را بهانهای برای تضعیف بیشتر روسیه قرار دهد. بلکه هدف آمریکا و اروپا باید پایان جنگ و حفظ استقلال اوکراین باشد. در عین حال که به روسیه نشان دهد اجتناب از درگیری مستقیم تا زمانی است که جنگ به خاک اعضای ناتو تسری نیابد.
توصیه ریچارد هاس آن است که اوکراین و حامیان غربی کییف، آزادی کریمه و دونباس را از طریق دیپلماسی پیگیری کنند و با ابزار تحریم درصدد تغییر رفتار روسیه باشند. در عین حال که حفظ مجاری دیپلماتیک و تماس مقامات نظامی و غیرنظامی کشورهای غربی با روسیه، برای جلوگیری از خطای محاسباتی در جنگ نیز مفید است.
