ارزیابی مرکز داده های اطلاعات و تروریسم مئیر آمیت از سیاست های جمهوری اسلامی ایران در قبال بحرین

در twitter به اشتراک بگذارید
در whatsapp به اشتراک بگذارید
در telegram به اشتراک بگذارید

با آغاز روند عادی سازی روابط کشورهای عربی خلیج فارس با رژیم صهیونیستی در ماه های اخیر و امضای توافق ابراهیم میان تل آویو-ابوظبی-منامه، بسیاری از مراکز پژوهشی سیاسی و امنیتی فلسطین اشغالی اقدام به انتشار گزارش های راهبردی با هدف ارزیابی فرصت ها و چالش های پیش روی این رژیم در محیط امنیتی خلیج فارس نموده اند.

این مساله به ویژه به سبب تقابل منطقه ای تهران و تل آویو از اهمیت مضاعفی برخوردار است. در همین راستا مرکز داده های اطلاعات و تروریسم مئیر آمیت رژیم صهیونیستی در ماه اکتبر 2020 با انتشار گزارشی با عنوان «بحرین؛ قلمرویی برای تروریسم و اخلال گری ایران» به تحلیل سیاست های منطقه ای ایران در قبال بحرین پرداخته است.

نویسنده در مقدمه این گزارش از ایران به مثابه تهدیدی تاریخی برای ثبات رژیم بحرین از زمان اعلان استقلال این کشور یاد می کند و رویکرد خصمانه تهران نسبت منامه را برآمده از ترکیبی از مولفه های ژئوپلتیک، تاریخی و منافع منطقه ای کشورمان قلمداد می کند. بحرین در قلب محیط امنیتی خلیج فارس قرار گرفته که به اذعان نگارنده ایران همواره در مسیر تفوق هژمونیک بر آن گام برداشته است. علاوه بر این استقرار بزرگترین پایگاه نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا در خلیج فارس در منامه و همچنین ساختار سیاسی-اجتماعی این کشور مبتنی بر حاکمیت اقلیت سنی بر اکثریت شیعی سبب گردیده تا ایران همواره با حساسیت بالایی تحولات بحرین را دنبال نماید. علاوه بر این تهران به لحاظ تاریخی همواره بر ضرورت انضمام بحرین به عنوان استان 14 خود تاکید داشته که این مساله با اشاره به گزاره های تاریخی مقامات مسئول ایرانی در سال­های قبل و پس از انقلاب (به ویژه اظهارات آقایان شریعتمداری و ناطق نوری در سال­های اخیر) جنبه عینی به خود می گیرد.

گزارش حاضر با عبور از تحولات در مناسبات ایران و بحرین در دوران شاهنشاهی، از سرنگونی رژیم شاه و پیروزی انقلاب اسلامی به عنوان پیشران سیاست صدور انقلاب در کشورهای اسلامی به ویژه بحرین یاد می کند و از همراهی بدنه جامعه بحرین با ایده های انقلابی ایران سخن به میان می آورد. در این بین تاسیس جبهه اسلامی آزادسازی بحرین در 1981 مهم ترین نمود اندیشه صدور انقلاب اسلامی توسط ایران به بحرین قلمداد می شود که با انجام 70 عملیات ادعایی و فرار بسیاری از رهبران این جبهه به ایران همراه بود.

نویسنده در ادامه به تحولات سیاسی-اجتماعی سال های اخیر بحرین در سایه بهار عربی و نگاه تهران به رخدادهای داخلی این کشور اشاره داشته و از ورود نیروی نظامی شورای همکاری خلیج فارس تحت عنوان سپر جزیره به مثابه تهدیدی برای منافع منطقه ای ایران یاد می کند و تاسیس گروه های شبه نظامی چون گردان های المختار، مقاومت مردمی، مالک اشتر، وعدالله، ثائرالله را واکنش تهران در برابر رقبای منطقه ای خویش در خلیج فارس قلمداد می نماید.

بخش پایانی گزارش حاضر به بررسی آنچه که تحرکات مداخله جویانه و تروریستی اخیر ایران در  بحرین عنوان شده اختصاص یافته است. به اعتقاد نگارنده امواج اخیر حملات شبه نظامیان شیعی بحرین در این کشور عمدتا تحت آموزش نظامی حزب الله لبنان و با حمایت مالی ایران رقم خورده که این روند در سال 2017 به اوج خود رسیده، اما از آوریل 2018 با دستگیری و محکومیت 196 نفر از متهمین به زندان های طولانی مدت رو به افول نهاده است. این روند با بازداشت تعدادی دیگر از متهمین در سپتامبر 2020 با هدف طراحی و اجرای عملیات ایذایی تحت هدایت با هدف انتقام ترور سردار شهید قاسم سلیمانی بر ضد اهداف آمریکایی در بحرین به پایان می رسد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

آیا مطمئن هستید که می خواهید قفل این پست را باز کنید؟
باز کردن قفل باقی مانده : 0
آیا مطمئن هستید که می خواهید اشتراک را لغو کنید؟