یک دهه پس از بیداری؛ دیدگاه اعراب به بهار عربی

در twitter به اشتراک بگذارید
در whatsapp به اشتراک بگذارید
در telegram به اشتراک بگذارید
یک دهه پیش، جوانی تونسی به‌نام محمد بوعزیزی در اعتراض به شرایط اقتصادی و اجتماعی تونس، دست به خودسوزی زد و این اقدام سرآغازی شد بر قیام‌هایی که به «بهار عربی» معروف و به سقوط دیکتاتورهای عرب در تونس، مصر، لیبی و یمن منجر شد

در حالی که برخی معتقدند بهار عربی نتوانست به اهداف خود، به‌ویژه استقرار دولت‌های آزاد و دموکراتیک دست یابد، دستاوردهای دیگری از جمله سرنگونی چهار دیکتاتور اقتدارگرا و قدرتمند، یعنی زین‌العابدین بن‌علی در تونس، حسنی مبارک در مصر، معمر قذافی در لیبی و علی عبدالله صالح در یمن را به دنبال داشت. حوادث دهۀ گذشته نشان داد هزینه‌های اقتدارگرایی و ردّ تغییرات سیاسی برای دولت‌های عرب سنگین است و دولت‌ها حاضرند هزینه‌های هنگفتی برای ماندن در قدرت بپردازند. با توجه به سالگرد آغاز خیزش‌های عربی، در این یادداشت می‌کوشیم با نگاهی به گزارش افکارسنجی مرکز عربی واشنگتن که در نوامبر 2020 منتشر شده است، به تاریخچۀ انقلاب‌های عربی، نتایج آن و در نهایت، دیدگاه فعلی اعراب به دمکراسی و نتایج این انقلاب‌ها بپردازیم.

یک دهه پس از بیداری؛ دیدگاه اعراب به بهار عربی

منبع:https://iiwfs.com

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

آیا مطمئن هستید که می خواهید قفل این پست را باز کنید؟
باز کردن قفل باقی مانده : 0
آیا مطمئن هستید که می خواهید اشتراک را لغو کنید؟