نژادپرستی نظام مند و آمریکای امروز

گروه غرب از نگاه غرب خبرگزاری فارس: از نظر من نژادپرستی نظام مند ریشه دار و حل نشده ما مهم ترین مسئله آمریکا امروز به شمار می رود. وضعیتی که از  دوران پیش از شکل گیری کشور ما وجود داشته است.
برده داری را باید «گناه اولیه» آمریکا دانست. نه تدوین کنندگان قانون اساسی آمریکا این مشکل را  حل کردند و نه کشمکش موحشی که همان جنگ داخلی آمریکا باشد این مشکل را حل کرد. در نتیجه این معضل صرفا شکل شنیع خود را تغییر داده و  به صورت بردگی یک لایه از جامعه آمریکا نسل در نسل تداوم یافته است. جنبش حقوق مدنی به جای خود ضربه سختی را بر نژادپرستی در آمریکا وارد آورد و زمانی که دکتر کینگ به ما گفت که او یک رویا دارد، جانمان اوج گرفت. ولی ما هنوز همچنان از آن «سرزمین موعود» فاصله ای دراز داریم. حتی وقتی که آمریکا برای انتخاب اولین رئیس جمهور سیاهپوست خود باراک اوباما به پا خاست، شاید خوب که نگاه کنی، ما زمینه مساعد به وجود آمده را برای تداوم آن مسیر در قالب یک ملت متحد و یکپارچه از دست دادیم.
این میراث ما تک تک آمریکاییان است و بیشتر بقایای انزجارآور برده داری هنوز از جهات مختلف به شکل برده داری نظام مند در آمریکای امروز باقی مانده که تقریبا در تمام جنبه های جامعه ما و موجودیت ما به عنوان مردمان یک کشور  عجین شده است. در واقع از نگاه کسانی که رد میراث آنها به کشورهای خارج از اروپای غربی می رسد یا کسانی که دارای یک سیستم اعتقادی غیرمسیحی هستند، این حقیقت انکار ناپذیر به اشکال مختلف بر تک تک جنبه های موجودیت ما به عنوان یک انسان تاثیرگذار بوده و هست.
واقعیت این پیشینه تاریخ دور و دراز در هفته های اخیر به سیاه ترین شکل خود را نشان داده است. از کشتن بی رحمانه جرج فلوید و احمد آربری تا اعمال بی شمار و ناگفته نژادپرستی که هر روزه در سراسر آمریکا به وقوع می پیوندند، این مسائل هستند که  این مقطع از کشور آمریکا را بازتعریف می کنند؛ درست همانطور که واکنش ما تعریف کننده این  واقعیت در قرن بیست و یکم و فراتر از آن خواهد بود که ما که هستیم. در حقیقت این خود «روح ملی» ماست که در معرض خطر قرار دارد و همه ما عمیقا مسئول هستیم که بکوشیم بخشی از راه حل باشیم.

برای ما که در بروکینگز زندگی می کنیم نژاد، نژادپرستی و برابری اکنون مسائلی هستند که اولویت اول را دارند. رسیدگی و حل وفصل معضل نژادپرستی نظام مند یکی از اجرای کلیدی این تلاش هاست و این پویش ها باید بر اجتماعات لاتین تبار و آمریکاییان بومی و اجتماعات ایمان محور از جمله اجتماعات مسلمانان نیز تمرکز داشته باشد. بعلاوه اینکه تهدید برتری طلبی سفیدپوستان و تروریسم داخلی نیز نقش بزرگی در این چشم انداز ایفا می کنند. این  تلاش ها همچنین شامل کار روی نیاز مبرم به انجام اصلاحات گسترده در نیروی پلیس نیز می شود و باید اصلاحات ریشه دوانده در مشارکت و قدرت گرفتن اجتماعات محلی نیز در آن لحاظ شود. مشکل نژادپرستی نظام مند و نابرابری را یک شبه نمی توان حل کرد و هنوز کار و تلاش زیادی را در پیش رو داریم. اما در جهانی که معمولا در آن زمان بیشتری را صرف بحث و گفتگو در مورد ماهیت مشکلاتمان می کنیم تا دست زدن به اقدامات معنادار، باید راه هایی را برای مشارکت هرچه بیشتر پیدا کنیم و باید به عنوان یک جامعه رو به جلو حرکت کنیم.
من قویا بر این باورم که ما به عنوان آمریکاییان نمی توانیم در قبال بی عدالتی ساکت بمانیم. بی عملی به هیچ وجه قابل قبول نیست و ما باید برخیزیم و حرفمان را با صدای بلند بزنیم. و اگر نمایندگان منتخب و رهبران انتخابیمان با انکار مشکل از دست زدن به عمل لازم امتناع کردند، در این صورت باید مسئولیت انجام اصلاحات از پایین به بالا را با تاکید و توجه خاص بر صندوق رای به عهده بگیریم.
گذشته از این به خصوص درمورد آن دسته از آمریکاییانی که ممکن است شبیه من به نظر برسند – یک مرد سفیدپوست آمریکایی- یا از پس زمینه ای مشابه آمده باشد،این اقدام با تامل و فکرکردن بیشتر در این باره و مهم تر از آن با گوش سپردن شروع می شود. یک نکته مهم دیگر تلاش برای بالاتر بردن و حمایت از صدای کسانی است که به طور سنتی کسی خواسته هایشان را نمایندگی نمی کند یا حتی در سراسر جامعه به سکوت کشانده شده اند. چگونگی برخاستن ما بخش بسیار مهمی از راه حل به شمار می رود.