احتمال جنگ داخلی در لبنان تا چه حد جدی است؟

در twitter به اشتراک بگذارید
در whatsapp به اشتراک بگذارید
در telegram به اشتراک بگذارید
هشدار  «امانوئل مکرون»، رئیس جمهور فرانسه درباره خطر بروز جنگ داخلی در لبنان به گمانه زنی ها درباره سناریوهای پیش روی لبنان به علت بحران های پی در پی این کشور دامن زده است.

ماکرون که قرار است امروز (دوشنبه 31 اوت) برای دومین بار در سه هفته گذشته به لبنان سفر کند، پیش از این هشدار داده بود که «اگر لبنان را به حال خود رها کنیم، در این کشور جنگ داخلی در می گیرد» و خواستار اصلاحات گسترده به خصوص در نظام بانکی و بازار لبنان شد.

ماکرون گفت که اگر «لبنان را به دست نیروهای فاسد منطقه ای بسپاریم جنگ داخلی در لبنان رخ می دهد و این به تضعیف هویت لبنانی می انجامد».

او افزود که نظام طایفه ای در لبنان راه را بر هرگونه اصلاحات در این کشور بسته است.

اندکی پیش از سفر ماکرون به بیروت، «میشل عون»، رئیس جمهور لبنان از آغاز رایزنی ها برای تشکیل دولت جانشین دولت مستعفی لبنان خبر داد و تقریبا همه گروه های سیاسی لبنان بر حمایت خود از نخست وزیر «مصطفی ادیب» تأکید کردند.

اما او نخستین کسی نبود که از احتمال درگرفتن جنگ داخلی در لبنان سخن گفت. یک هفته بعد از آغاز تظاهرات اکتبر لبنان، «حسن نصرالله»، دبیر کل حزب الله لبنان، گفت که «لبنان به هدفی منطقه ای و بین المللی تبدیل شده» و نسبت به کشیده شدن اوضاع به جنگ داخلی هشدار داد.

در آن دوره تظاهرات لبنان کاملا مسالمت آمیز برگزار می شد و معترضان فقط و فقط پرچم لبنان را برافراشته بودند و  علیه فساد و طبقه سیاسی حاکم در کشور شعار می دادند.

او در آن سخنرانی ضمن تأکید بر مشروعیت تظاهرات، گفت که اجازه استعفای دولت و برگزاری انتخابات پیش از موعد را نخواهد داد.

اما اوضاع بر آن منوال نماند و بحران اقتصادی در لبنان اوضاع را پیچیده تر کرد و به تظاهرات دامن زد.

در تازه ترین آمار، دفتر سازمان ملل روز یکشنبه (30 اوت) اعلام کرد که انفجار  بندر بیروت و سقوط 78 درصدی ارزش لیره لبنان و افزایش شدید میانگین فقر و بیکاری و تمهیدات دولت برای مبارزه با شیوع کرونا باعث شده که دست کم نیمی از مردم لبنان در خطر عدم دستیابی به غذا باشند.

با این همه، نگاه به نقشه ائتلاف ها و پیمان های حزبی و طائفه ای در لبنان نشان می دهد که این ائتلاف ها چنان در هم تنیده اند که احتمال درگرفتن جنگ داخلی را بسیار ضعیف می کنند، هرچند اگر این احتمال اندک رخ دهد لبنان به صحنه نزاع های منطقه ای و بین المللی سختی تبدیل خواهد شد.

در حال حاضر حزب الله (شیعه) با جنبش امل (شیعه) و جریان ملی آزاد (مسیحی مارونی) متحد است و در جبهه مقابل جریان المستقبل (سنی) و حزب نیروهای لبنانی (دروزی) و چند جریان مسیحی دیگر قرار دارند.

«شارل ابی نادر»، کارشناس سیاسی لبنانی، تأکید می کند که آنچه در لبنان می گذرد کاملا موضوعی سیاسی است و هیچ ابعاد فرقه ای و قومی ندارد و مثلا حزب الله، در میان همه گروه های و طیف های لبنان موافقان و مخالفانی دارد.

این وضعیت درهم تنیدگی ائتلاف ها وضعیتی بسیار متفاوت با 1975  که در آن جنگ داخلی درگرفت ایجاد کرده است.

موضوع مهم دیگر، قدرت نظامی حزب الله است. نصرالله اخیرا گفت که «در معادله داخلی، حزب الله قدرتمندترین طرف است و این مانعی جدی در برابر هرگونه درگیری داخلی خواهد بود».

اما آنچه بیش از همه موجب نگرانی است نزاع های منطقه ای در خاک لبنان است. اسرائیل و امریکا خلع سلاح حزب الله را هدف اصلی خود تعیین کرده اند و امریکا هرگونه کمک به لبنان را مشروط به تضعیف قدرت حزب الله در دولت لبنان کرده است.

منبع:https://mdeast.news/

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

آیا مطمئن هستید که می خواهید قفل این پست را باز کنید؟
باز کردن قفل باقی مانده : 0
آیا مطمئن هستید که می خواهید اشتراک را لغو کنید؟