مداخله نظامی قریب الوقوع مصر می تواند بر شدت ناامنیها و بیثباتیهایی لیبی، این کشور نفتخیز شمال افریقا بیفزاید و دو کشور ترکیه و مصر را به تقابل نظامی احتمالی در آوردگاه لیبی سوق دهد.
این جلسه که در ابتدا قرار بود روز یکشنبه برگزار شود، به گفته «مصطقی بکری»، نماینده پارلمان مصر به جلسه غیرعلنی امروز دوشنبه (20 ژوئیه) به تعویق افتاد و پیشبینی میشود که به اعزام نیروی نظامی به لیبی رای داده شود.
لیبی بعد از سرنگونی «معمر القذافی» در سال 2011 میلادی، به دو بخش شرقی به رهبری ژنرال بازنشسته «خلیفه حفتر» و بخش غربی در طربلس تحت عنوان دولت وفاق ملی که مورد حمایت و رسمیت سازمان ملل قرار دارد، تقسیم شد.
آتش درگیریهای نیابتی در لیبی با مداخله طرفهای فرامرزی افروختهتر شده است و عملا مصر، امارات و روسیه از نیروهای خلیفه حفتر ، ژنرال شورشی لیبیایی و ترکیه، قطر و ایتالیااز نیروهای دولت وفاق ملی با ایدئولوژی اخوانی حمایت میکند.
رئیس جمهوری مصر در ژوئن گذشته هشدار داد هر گونه حمله به سرت یا پایگاه هوایی الجفره، قاهره را به مداخله نظامی مستقیم برای حفاظت از مرزهای غربی خود با لیبی سوق خواهد داد.
روزنامه الاهرام مصر روز گذشته در گزارشی نوشت که رایگیری پارلمان برای تفویض اختیار به السیسی برای مداخله نظامی در لیبی به منظور کمک به دفاع از همسایه غربی در برابر تجاوزات ترکیه است.
رئیس جمهوری مصر هفته گذشته با دهها تن از رهبران قبایل طرفدار حفتر در قاهره دیدار و تاکید کرد که قاهره در برابر تحرکاتی که تهدید مستقیم برای امنیت ملی مصر به شمار میرود، بی تفاوت و دستبسته نخواهد ماند.
پارلمان مستقر در شرق لیبی نیز پیشتر از رئیس جمهوری مصر خواست تا نیروهای خود را به این کشور اعزام کند.
نیروهای وفاق ملی پیشتر با حمایت ترکیه موفق شدند فرودگاه طرابلس و شمار زیادی از شهرها را از دست نیروهای حفتر پس بگیرند و به سمت شرق لیبی حرکت کنند، طرابلس خود را آماده نبرد برای بازپسگیری شهر راهبردی سرت و الجفره می کند.
منبع:https://mdeast.news/
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.