برخلاف تصور موجود درباره توقف همه تلاش ها در روند تشکیل دولت لبنان، تحرکات خارجی برای یافتن جانشینی برای «سعد الحریری» جهت تشکیل کابینه لبنان آغاز شده و به نظر می آید که بخت «نجیب میقاتی» بیشتر شده است.
روزنامه الاخبار چاپ بیروت، به نقل از منابع آگاه تأکید کرد که در تحرکات جدید نام نجیب میقاتی مطرح شده و فرانسه و عربستان هم با نخست وزیری وی ابراز موافقت کرده اند.
میقاتی پیش از این در ماه گذشته نیز در سفر دیوید هیل، معاون وزیر خارجه امریکا به لبنان، ضیافت شامی برای وی برگزار و نظر امریکا درباره نخست وزیری خودش را از وی جویا شد.
او در این مدت تماس های خود را با امریکا و فرانسه ازطریق مدیر دستگاه اطلاعات خارجی فرانسه و نیز با عربستان افزایش داده است.
منابع لبنانی گفته اند نام المیقاتی با جدیت مطرح شده هرچند هنوز موضوع قطعی نیست ضمن اینکه «سعد الحریری» هم مخالفتی با آن ندارد و به این نتیجه رسیده که در تشکیل کابینه شکست خورده و باید انصراف دهد.
به گفته این منابع، میقاتی طرح پیشین خود را تکرار کرده است، کابینه ای با 20-24 وزیر که 6 تای آنها ازجمله نخست وزیر جناحی و مابقی تکنوکرات باشند.
نجیب میقاتی (زاده 1955) در حال حاضر نماینده مجلس است و پیش از این یک بار به صورت موقت بعد از ترور سعد الحریری در سال 2005 و سپس میان سال های 2011-2013 نخست وزیر لبنان بود.
او تحصیل کرده دانشگاه امریکایی بیروت و دانشگاه هاروارد است و فعالیت های اقتصادی گسترده ای در بخش ارتباطات و بانک و حمل و نقل هوایی و پوشاک دارد و در سال 2011 در رتبه نهم افراد ثروتمند جهان عرب جای گرفت.
میقاتی همچنین عضو شورای مشورت دانشکده هریس در دانشگاه شیکاگو و عضو شورای مشورتی گروه بین المللی بحران و رئیس انجمن اعتدال در لبنان است.
او همچنین سابقه وزارت کار، حمل و نقل در کابینه های سلیم الحص و رفیق الحریری را دارد.
منبع:https://mdeast.news/
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.