رئیس مجلس عراق اخیرا در مصاحبهای تلویزیونی تأکید کرد که باید منصب ریاست جمهوری حق اهل سنت و نه کردها باشد و افزود که این منصب به نیروهای اهل سنت امکانات بیشتری برای برقراری روابط سیاسی بیشتر با دیگر نیروهای سیاسی میدهد.
الحلبوسی همچنین گفت که طیفی که این مقام را به دست بگیرد بهتر میتواند از حقوق خود دفاع کند.
«سعدی بیره»، از سران اتحادیه میهنی کردستان عراق، گفت که این مسئله برای عراق اهمیت بسیاری دارد و این چیزی نیست که یک گروه بخواهد درباره آن تصمیم بگیرد.
او گفت که بهتر است رئیس مجلس از اینگونه بحثها خودداری کند چون این مباحث نه به درد کسی میخورد نه به فضای انتخابات کمک میکند و بهتر است نیروهای سیاسی در آرامش و احترام متقابل تبلیغات سیاسی خود را انجام دهند.
این مقام سیاسی کرد گفت که الحلبوسی هماکنون رئیس مجلس عراق است و به لحاظ قانون حق دارد که در آینده رئیس جمهور یا حتی نخستوزیر شود اما الان زمان مناسبی برای اینگونه بحثها نیست.
وی تأکید کرد که واگذاری ریاست جمهوری با اجماع همه طیفها در عراق انجام شد و تغییری در این موضوع رخ نخواهد داد.
در صحنه سیاسی عراق از سال 2005 یک عرف سیاسی شکل گرفته که به موجب آن منصب ریاست جمهوری به کردها و منصب نخستوزیری به شیعیان و منصب ریاست مجلس به اهل سنت واگذار میشود، بدون آنکه چنین چیزی در قانون اساسی عراق آمده باشد.
«محمد العبد ربه»، سخنگوی ائتلاف عزم، از احزاب اهل سنت عراق تأکید کرد که در حال حاضر چنین موضوعی در میان نیروهای سیاسی مطرح نشده و افزود که اهل سنت ریاست مجلس را بر ریاست جمهوری ترجیح میدهند چون رئیس مجلس اختیارات و تأثیر بیشتری دارد و رئیس جمهور معمولاً مقامی تشریفاتی است.
او گفت که الحلبوسی نگران پایان دوره کنونی مجلس و پایان یافتن دوره ریاستش بر قوه قضائیه است چون تجربه نشان داده که معمولا ریاست مجلس در عراق دو دوره متوالی به یک فرد واگذار نمیشود.
وی افزود که برداشت الحلبوسی این است که فضای سیاسی عراق اجازه تمدید ریاستش بر پارلمان را نمیدهد و برای همین موضوع ریاست جمهوری اهل سنت را مطرح کرده تا خودش به این مقام برسد.
آغاز فعالیت سیاسی محمد الحلبوسی (41 ساله) با استانداری الانبار بود. او با روابط نزدیکی که با «جمال الکربولی»، رئیس حزب الحل داشت، توانست از حمایت نیروهای اهل سنت برای ریاست مجلس برخوردار شود.
منبع:https://mdeast.news/
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.