«محمد بن زاید» -حاکم امارات- هفته شلوغی در پیش دارد. وی قرار است روز چهارشنبه برای اولین دیدار خود با «رجب طیب اردوغان» -رئیس جمهور ترکیه- وارد این کشور شود. این اتحاد جدید پس از چندین سال خصومت عمیق به وجود آمد.
قرارداد همکاری اقتصادی که به موجب آن کالا از امارات به ایران و سپس به ترکیه ارسال میشود، هم اکنون مصر را نگران کرده است، زیرا این کشور نگران کاهش قابل توجه ترافیک از طریق کانال سوئز است. قرارداد جدید زمان حمل و نقل را از 20 روز از طریق کانال به یک هفته کاهش میدهد. این اولین قرارداد همکاری بین امارات و ایران نیست. توافقنامه همکاری نظامی دو کشور در سال 2019 با هدف حفاظت از کشتیرانی در خلیج فارس، پس از خروج امارات از جنگ یمن و رها کردن شریک خود یعنی، عربستان انجام شد. از آن زمان، امارات در برابر حملات حوثیها به بنادر و سایر اهداف خود از مصونیت برخوردار بوده است.
در طول هفتهای که شاهزاده محمد در ترکیه در مورد پروژههای میلیارد دلاری با اردوغان گفتگو میکند، «تاحنون» -مشاور امنیت ملی- او برای اولین بار به ایران سفر خواهد کرد تا گسترش روابط اقتصادی را تا سطح دیپلماتیک کامل بررسی کند. این امر شامل آمادهسازی زمینه برای تجدید روابط با ترکیه، تهیه پیشنویس توافقنامه صلح با اسرائیل(رژیم صهیونیستی) و تقویت روابط کشورش با چین، روسیه، آمریکا و اخیراً سوریه بود.
شاید بتوان انتظار داشت که حاکم امارات در مرحله بعدی به تهران سفر کند و به ائتلاف عربی ضد ایران که توسط محمد بن سلمان تشکیل شده بود، پایان دهد. به هر حال، شاهزاده سعودی از اقدامات همکار اماراتی خود ناراحت نمیشود، زیرا عربستان پیش از این سه دور مذاکره با مقامات ارشد ایرانی در بغداد برگزار کرده است. افزایش روابط با کشورهای حاشیه خلیج فارس حائز اهمیت است. زمانی که تهران به بازار جهانی نفت بازگردد، ایران، عربستان ، امارات و سایر کشورهای حوزه خلیج فارس باید همکاری نزدیکتری داشته باشند.
منبع:http://souriancss.com
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.