پروژه تهران برای گسترش شبه‌نظامیان به منطقه از طریق منابع مالی ناشی از توافق هسته‌ای
اهم نکات و گزاره‌های اصلی این مقاله:
حامیان توافق هسته‌ای معتقدند که برجام هرگز برای رسیدگی به موضوعات فراتر از برنامه هسته‌ای نبوده است. آن‌ها به این امید بودند که این امر منجر به همکاری در سایر موضوعات، اعتمادسازی و در نهایت زمینه عادی‌سازی روابط بین دو کشور را فراهم کند؛
- اما رهبر ایران 13 روز بعد از امضای توافق هرگونه مذاکره بعدی را رد و تأکید کرد که هیچ مشوق مادی، در حمایت کشورش از شبه‌نظامیان منطقه‌ای و برنامه موشکی آن تغییر ایجاد نمی‌کند.
- توافق هسته‌ای نمی‌تواند از بی‌ثبات‌سازی منطقه‌ای و برنامه موشک‌های بالستیک تفکیک‌پذیر شود. درواقع، یکی از پیامدهای ناخواسته توافق هسته‌ای این بود که ایران به میلیاردها دلار منابع مالی دست‌یافت و همین امر فعالیت‌های منطقه‌ای این کشور ا تقویت نمود.
- دیپلمات‌های غربی امیدوار بودند که کاهش تحریم‌ها در نهایت به اصلاح رفتار ایران در منطقه کمک می‌کند اما درواقع ایران از منابع مالی ناشی از برجام برای صادرات شبه‌نظامیان در سرتاسر منطقه بهره برد.
نویسنده در پایان مقاله بر این عقیده است:
- شبه‌نظامیان تأسیسی سپاه اکنون جزء سریع‌ترین گروه‌های نیابتی همسو با ایران در منطقه هستند. آن‌ها ضمن فعالیت در سرتاسر خاورمیانه، بزرگ‌ترین تهدید برای ثبات و عادی‌سازی روابط بین کشورهای عربی و اسرائیل هستند.
- سپاه علاوه بر گسترش فعالیت‌های خود به خارج از مرزهای ایران، در عرصه داخلی هم قدرت خود را به‌طور بی‌سابقه‌ای افزایش داده است. سپاه در حال حاضر سعی می‌کند در عرصه داخلی از دولت عمیق (پنهان) به سمت کنترل ظاهری دولت حرکت کند.
دستیابی به یک توافق پایدار مستلزم رسیدگی به‌تمامی موضوعات ازجمله هسته‌ای، موشکی، منطقه‌ای و حقوق بشر می‌باشد و در این مذاکرات باید بازیگران منطقه‌ای هم حضور داشته باشند.
منابع پژوهش در دفتر پژوهشکده موجود است.
- برچسب ها: آمریکا, اسرائیل, اندیشکده, اندیشکده جریان, جریان, خاورمیانه, عربستان سعودی
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.
